^{१४.६२.१}जनमेजय उवाच

^{१४.६२.२}श्रुत्वैतद्वचनं ब्रह्मन्व्यासेनोक्तं महात्मना
अश्वमेधं प्रति तदा किं नृपः प्रचकार ह

^{१४.६२.३}रत्नं च यन्मरुत्तेन निहितं पृथिवीतले
तदवाप कथं चेति तन्मे ब्रूहि द्विजोत्तम

^{१४.६२.४}वैशंपायन उवाच

^{१४.६२.५}श्रुत्वा द्वैपायनवचो धर्मराजो युधिष्ठिरः
भ्रातॄन्सर्वान्समानाय्य काले वचनमब्रवीत्
अर्जुनं भीमसेनं च माद्रीपुत्रौ यमावपि

^{१४.६२.६}श्रुतं वो वचनं वीराः सौहृदाद्यन्महात्मना
कुरूणां हितकामेन प्रोक्तं कृष्णेन धीमता

^{१४.६२.७}तपोवृद्धेन महता सुहृदां भूतिमिच्छता
गुरुणा धर्मशीलेन व्यासेनाद्भुतकर्मणा

^{१४.६२.८}भीष्मेण च महाप्राज्ञ गोविन्देन च धीमता
संस्मृत्य तदहं सम्यक्कर्तुमिच्छामि पाण्डवाः

^{१४.६२.९}आयत्यां च तदात्वे च सर्वेषां तद्धि नो हितम्
अनुबन्धे च कल्याणं यद्वचो ब्रह्मवादिनः

^{१४.६२.१०}इयं हि वसुधा सर्वा क्षीणरत्ना कुरूद्वहाः
तच्चाचष्ट बहु व्यासो मरुत्तस्य धनं नृपाः

^{१४.६२.११}यद्येतद्वो बहुमतं मन्यध्वं वा क्षमं यदि
तदानयामहे सर्वे कथं वा भीम मन्यसे

^{१४.६२.१२}इत्युक्तवाक्ये नृपतौ तदा कुरुकुलोद्वह
भीमसेनो नृपश्रेष्ठं प्राञ्जलिर्वाक्यमब्रवीत्

^{१४.६२.१३}रोचते मे महाबाहो यदिदं भाषितं त्वया
व्यासाख्यातस्य वित्तस्य समुपानयनं प्रति

^{१४.६२.१४}यदि तत्प्राप्नुयामेह धनमाविक्षितं प्रभो
कृतमेव महाराज भवेदिति मतिर्मम

^{१४.६२.१५}ते वयं प्रणिपातेन गिरीशस्य महात्मनः
तदानयाम भद्रं ते समभ्यर्च्य कपर्दिनम्

^{१४.६२.१६}तं विभुं देवदेवेशं तस्यैवानुचरांश्च तान्
प्रसाद्यार्थमवाप्स्यामो नूनं वाग्बुद्धिकर्मभिः

^{१४.६२.१७}रक्षन्ते ये च तद्द्रव्यं किंकरा रौद्रदर्शनाः
ते च वश्या भविष्यन्ति प्रसन्ने वृषभध्वजे

^{१४.६२.१८}श्रुत्वैवं वदतस्तस्य वाक्यं भीमस्य भारत
प्रीतो धर्मात्मजो राजा बभूवातीव भारत
अर्जुनप्रमुखाश्चापि तथेत्येवाब्रुवन्मुदा

^{१४.६२.१९}कृत्वा तु पाण्डवाः सर्वे रत्नाहरणनिश्चयम्
सेनामाज्ञापयामासुर्नक्षत्रेऽहनि च ध्रुवे

^{१४.६२.२०}ततो ययुः पाण्डुसुता ब्राह्मणान्स्वस्ति वाच्य च
अर्चयित्वा सुरश्रेष्ठं पूर्वमेव महेश्वरम्

^{१४.६२.२१}मोदकैः पायसेनाथ मांसापूपैस्तथैव च
आशास्य च महात्मानं प्रययुर्मुदिता भृशम्

^{१४.६२.२२}तेषां प्रयास्यतां तत्र मङ्गलानि शुभान्यथ
प्राहुः प्रहृष्टमनसो द्विजाग्र्या नागराश्च ते

^{१४.६२.२३}ततः प्रदक्षिणीकृत्य शिरोभिः प्रणिपत्य च
ब्राह्मणानग्निसहितान्प्रययुः पाण्डुनन्दनाः

^{१४.६२.२४}समनुज्ञाप्य राजानं पुत्रशोकसमाहतम्
धृतराष्ट्रं सभार्यं वै पृथां पृथुललोचनाम्

^{१४.६२.२५}मूले निक्षिप्य कौरव्यं युयुत्सुं धृतराष्ट्रजम्
संपूज्यमानाः पौरैश्च ब्राह्मणैश्च मनीषिभिः