^{३.२१७.१}मार्कण्डेय उवाच

^{३.२१७.२}स्कन्दस्य पार्षदान्घोराञ्शृणुष्वाद्भुतदर्शनान्
वज्रप्रहारात्स्कन्दस्य जज्ञुस्तत्र कुमारकाः
ये हरन्ति शिशूञ्जातान्गर्भस्थांश्चैव दारुणाः

^{३.२१७.३}वज्रप्रहारात्कन्याश्च जज्ञिरेऽस्य महाबलाः
कुमाराश्च विशाखं तं पितृत्वे समकल्पयन्

^{३.२१७.४}स भूत्वा भगवान्संख्ये रक्षंश्छागमुखस्तदा
वृतः कन्यागणैः सर्वैरात्मनीनैश्च पुत्रकैः

^{३.२१७.५}मातॄणां प्रेक्षतीनां च भद्रशाखश्च कौशलः
ततः कुमारपितरं स्कन्दमाहुर्जना भुवि

^{३.२१७.६}रुद्रमग्निमुमां स्वाहां प्रदेशेषु महाबलाम्
यजन्ति पुत्रकामाश्च पुत्रिणश्च सदा जनाः

^{३.२१७.७}यास्तास्त्वजनयत्कन्यास्तपो नाम हुताशनः
किं करोमीति ताः स्कन्दं संप्राप्ताः समभाषत

^{३.२१७.८}मातर ऊचुः

^{३.२१७.९}भवेम सर्वलोकस्य वयं मातर उत्तमाः
प्रसादात्तव पूज्याश्च प्रियमेतत्कुरुष्व नः

^{३.२१७.१०}मार्कण्डेय उवाच

^{३.२१७.११}सोऽब्रवीद्बाढमित्येवं भविष्यध्वं पृथग्विधाः
अशिवाश्च शिवाश्चैव पुनः पुनरुदारधीः

^{३.२१७.१२}ततः संकल्प्य पुत्रत्वे स्कंदं मातृगणोऽगमत्
काकी च हलिमा चैव रुद्राथ बृहली तथा
आर्या पलाला वै मित्रा सप्तैताः शिशुमातरः

^{३.२१७.१३}एतासां वीर्यसंपन्नः शिशुर्नामातिदारुणः
स्कन्दप्रसादजः पुत्रो लोहिताक्षो भयंकरः

^{३.२१७.१४}एष वीराष्टकः प्रोक्तः स्कन्दमातृगणोद्भवः
छागवक्त्रेण सहितो नवकः परिकीर्त्यते

^{३.२१७.१५}षष्ठं छागमयं वक्त्रं स्कन्दस्यैवेति विद्धि तत्
षट्शिरोऽभ्यन्तरं राजन्नित्यं मातृगणार्चितम्

^{३.२१७.१६}षण्णां तु प्रवरं तस्य शीर्षाणामिह शब्द्यते
शक्तिं येनासृजद्दिव्यां भद्रशाख इति स्म ह

^{३.२१७.१७}इत्येतद्विविधाकारं वृत्तं शुक्लस्य पञ्चमीम्
तत्र युद्धं महाघोरं वृत्तं षष्ठ्यां जनाधिप