^{९.५२.१}ऋषय ऊचुः

^{९.५२.२}प्रजापतेरुत्तरवेदिरुच्यते; सनातना राम समन्तपञ्चकम्
समीजिरे यत्र पुरा दिवौकसो; वरेण सत्रेण महावरप्रदाः

^{९.५२.३}पुरा च राजर्षिवरेण धीमता; बहूनि वर्षाण्यमितेन तेजसा
प्रकृष्टमेतत्कुरुणा महात्मना; ततः कुरुक्षेत्रमितीह पप्रथे

^{९.५२.४}राम उवाच

^{९.५२.५}किमर्थं कुरुणा कृष्टं क्षेत्रमेतन्महात्मना
एतदिच्छाम्यहं श्रोतुं कथ्यमानं तपोधनाः

^{९.५२.६}ऋषय ऊचुः

^{९.५२.७}पुरा किल कुरुं राम कृषन्तं सततोत्थितम्
अभ्येत्य शक्रस्त्रिदिवात्पर्यपृच्छत कारणम्

^{९.५२.८}किमिदं वर्तते राजन्प्रयत्नेन परेण च
राजर्षे किमभिप्रेतं येनेयं कृष्यते क्षितिः

^{९.५२.९}कुरुरुवाच

^{९.५२.१०}इह ये पुरुषाः क्षेत्रे मरिष्यन्ति शतक्रतो
ते गमिष्यन्ति सुकृताँल्लोकान्पापविवर्जितान्

^{९.५२.११}अवहस्य ततः शक्रो जगाम त्रिदिवं प्रभुः
राजर्षिरप्यनिर्विण्णः कर्षत्येव वसुंधराम्

^{९.५२.१२}आगम्यागम्य चैवैनं भूयो भूयोऽवहस्य च
शतक्रतुरनिर्विण्णं पृष्ट्वा पृष्ट्वा जगाम ह

^{९.५२.१३}यदा तु तपसोग्रेण चकर्ष वसुधां नृपः
ततः शक्रोऽब्रवीद्देवान्राजर्षेर्यच्चिकीर्षितम्

^{९.५२.१४}तच्छ्रुत्वा चाब्रुवन्देवाः सहस्राक्षमिदं वचः
वरेण च्छन्द्यतां शक्र राजर्षिर्यदि शक्यते

^{९.५२.१५}यदि ह्यत्र प्रमीता वै स्वर्गं गच्छन्ति मानवाः
अस्माननिष्ट्वा क्रतुभिर्भागो नो न भविष्यति

^{९.५२.१६}आगम्य च ततः शक्रस्तदा राजर्षिमब्रवीत्
अलं खेदेन भवतः क्रियतां वचनं मम

^{९.५२.१७}मानवा ये निराहारा देहं त्यक्ष्यन्त्यतन्द्रिताः
युधि वा निहताः सम्यगपि तिर्यग्गता नृप

^{९.५२.१८}ते स्वर्गभाजो राजेन्द्र भवन्त्विति महामते
तथास्त्विति ततो राजा कुरुः शक्रमुवाच ह

^{९.५२.१९}ततस्तमभ्यनुज्ञाप्य प्रहृष्टेनान्तरात्मना
जगाम त्रिदिवं भूयः क्षिप्रं बलनिषूदनः

^{९.५२.२०}एवमेतद्यदुश्रेष्ठ कृष्टं राजर्षिणा पुरा
शक्रेण चाप्यनुज्ञातं पुण्यं प्राणान्विमुञ्चताम्

^{९.५२.२१}अपि चात्र स्वयं शक्रो जगौ गाथां सुराधिपः
कुरुक्षेत्रे निबद्धां वै तां शृणुष्व हलायुध

^{९.५२.२२}पांसवोऽपि कुरुक्षेत्राद्वायुना समुदीरिताः
अपि दुष्कृतकर्माणं नयन्ति परमां गतिम्

^{९.५२.२३}सुरर्षभा ब्राह्मणसत्तमाश्च; तथा नृगाद्या नरदेवमुख्याः
इष्ट्वा महार्हैः क्रतुभिर्नृसिंह; संन्यस्य देहान्सुगतिं प्रपन्नाः

^{९.५२.२४}तरन्तुकारन्तुकयोर्यदन्तरं; रामह्रदानां च मचक्रुकस्य
एतत्कुरुक्षेत्रसमन्तपञ्चकं; प्रजापतेरुत्तरवेदिरुच्यते

^{९.५२.२५}शिवं महत्पुण्यमिदं दिवौकसां; सुसंमतं स्वर्गगुणैः समन्वितम्
अतश्च सर्वेऽपि वसुंधराधिपा; हता गमिष्यन्ति महात्मनां गतिम्