^{१४.३१.१}ब्राह्मण उवाच

^{१४.३१.२}त्रयो वै रिपवो लोके नव वै गुणतः स्मृताः
हर्षः स्तम्भोऽभिमानश्च त्रयस्ते सात्त्विका गुणाः

^{१४.३१.३}शोकः क्रोधोऽतिसंरम्भो राजसास्ते गुणाः स्मृताः
स्वप्नस्तन्द्री च मोहश्च त्रयस्ते तामसा गुणाः

^{१४.३१.४}एतान्निकृत्य धृतिमान्बाणसंघैरतन्द्रितः
जेतुं परानुत्सहते प्रशान्तात्मा जितेन्द्रियः

^{१४.३१.५}अत्र गाथाः कीर्तयन्ति पुराकल्पविदो जनाः
अम्बरीषेण या गीता राज्ञा राज्यं प्रशासता

^{१४.३१.६}समुदीर्णेषु दोषेषु वध्यमानेषु साधुषु
जग्राह तरसा राज्यमम्बरीष इति श्रुतिः

^{१४.३१.७}स निगृह्य महादोषान्साधून्समभिपूज्य च
जगाम महतीं सिद्धिं गाथां चेमां जगाद ह

^{१४.३१.८}भूयिष्ठं मे जिता दोषा निहताः सर्वशत्रवः
एको दोषोऽवशिष्टस्तु वध्यः स न हतो मया

^{१४.३१.९}येन युक्तो जन्तुरयं वैतृष्ण्यं नाधिगच्छति
तृष्णार्त इव निम्नानि धावमानो न बुध्यते

^{१४.३१.१०}अकार्यमपि येनेह प्रयुक्तः सेवते नरः
तं लोभमसिभिस्तीक्ष्णैर्निकृन्तन्तं निकृन्तत

^{१४.३१.११}लोभाद्धि जायते तृष्णा ततश्चिन्ता प्रसज्यते
स लिप्समानो लभते भूयिष्ठं राजसान्गुणान्

^{१४.३१.१२}स तैर्गुणैः संहतदेहबन्धनः; पुनः पुनर्जायति कर्म चेहते
जन्मक्षये भिन्नविकीर्णदेहः; पुनर्मृत्युं गच्छति जन्मनि स्वे

^{१४.३१.१३}तस्मादेनं सम्यगवेक्ष्य लोभं; निगृह्य धृत्यात्मनि राज्यमिच्छेत्
एतद्राज्यं नान्यदस्तीति विद्या;द्यस्त्वत्र राजा विजितो ममैकः

^{१४.३१.१४}इति राज्ञाम्बरीषेण गाथा गीता यशस्विना
आधिराज्यं पुरस्कृत्य लोभमेकं निकृन्तता