^{१४.३४.१}ब्राह्मण्युवाच

^{१४.३४.२}नेदमल्पात्मना शक्यं वेदितुं नाकृतात्मना
बहु चाल्पं च संक्षिप्तं विप्लुतं च मतं मम

^{१४.३४.३}उपायं तु मम ब्रूहि येनैषा लभ्यते मतिः
तन्मन्ये कारणतमं यत एषा प्रवर्तते

^{१४.३४.४}ब्राह्मण उवाच

^{१४.३४.५}अरणीं ब्राह्मणीं विद्धि गुरुरस्योत्तरारणिः
तपःश्रुतेऽभिमथ्नीतो ज्ञानाग्निर्जायते ततः

^{१४.३४.६}ब्राह्मण्युवाच

^{१४.३४.७}यदिदं ब्रह्मणो लिङ्गं क्षेत्रज्ञमिति संज्ञितम्
ग्रहीतुं येन तच्छक्यं लक्षणं तस्य तत्क्व नु

^{१४.३४.८}ब्राह्मण उवाच

^{१४.३४.९}अलिङ्गो निर्गुणश्चैव कारणं नास्य विद्यते
उपायमेव वक्ष्यामि येन गृह्येत वा न वा

^{१४.३४.१०}सम्यगप्युपदिष्टश्च भ्रमरैरिव लक्ष्यते
कर्मबुद्धिरबुद्धित्वाज्ज्ञानलिङ्गैरिवाश्रितम्

^{१४.३४.११}इदं कार्यमिदं नेति न मोक्षेषूपदिश्यते
पश्यतः शृण्वतो बुद्धिरात्मनो येषु जायते

^{१४.३४.१२}यावन्त इह शक्येरंस्तावतोंऽशान्प्रकल्पयेत्
व्यक्तानव्यक्तरूपांश्च शतशोऽथ सहस्रशः

^{१४.३४.१३}सर्वान्नानात्वयुक्तांश्च सर्वान्प्रत्यक्षहेतुकान्
यतः परं न विद्येत ततोऽभ्यासे भविष्यति

^{१४.३४.१४}वासुदेव उवाच

^{१४.३४.१५}ततस्तु तस्या ब्राह्मण्या मतिः क्षेत्रज्ञसंक्षये
क्षेत्रज्ञादेव परतः क्षेत्रज्ञोऽन्यः प्रवर्तते

^{१४.३४.१६}अर्जुन उवाच

^{१४.३४.१७}क्व नु सा ब्राह्मणी कृष्ण क्व चासौ ब्राह्मणर्षभः
याभ्यां सिद्धिरियं प्राप्ता तावुभौ वद मेऽच्युत

^{१४.३४.१८}वासुदेव उवाच

^{१४.३४.१९}मनो मे ब्राह्मणं विद्धि बुद्धिं मे विद्धि ब्राह्मणीम्
क्षेत्रज्ञ इति यश्चोक्तः सोऽहमेव धनंजय