^{१४.६४.१}ब्राह्मणा ऊचुः

^{१४.६४.२}क्रियतामुपहारोऽद्य त्र्यम्बकस्य महात्मनः
कृत्वोपहारं नृपते ततः स्वार्थे यतामहे

^{१४.६४.३}वैशंपायन उवाच

^{१४.६४.४}श्रुत्वा तु वचनं तेषां ब्राह्मणानां युधिष्ठिरः
गिरीशस्य यथान्यायमुपहारमुपाहरत्

^{१४.६४.५}आज्येन तर्पयित्वाग्निं विधिवत्संस्कृतेन ह
मन्त्रसिद्धं चरुं कृत्वा पुरोधाः प्रययौ तदा

^{१४.६४.६}स गृहीत्वा सुमनसो मन्त्रपूता जनाधिप
मोदकैः पायसेनाथ मांसैश्चोपाहरद्बलिम्

^{१४.६४.७}सुमनोभिश्च चित्राभिर्लाजैरुच्चावचैरपि
सर्वं स्विष्टकृतं कृत्वा विधिवद्वेदपारगः
किंकराणां ततः पश्चाच्चकार बलिमुत्तमम्

^{१४.६४.८}यक्षेन्द्राय कुबेराय मणिभद्राय चैव ह
तथान्येषां च यक्षाणां भूताधिपतयश्च ये

^{१४.६४.९}कृसरेण समांसेन निवापैस्तिलसंयुतैः
शुशुभे स्थानमत्यर्थं देवदेवस्य पार्थिव

^{१४.६४.१०}कृत्वा तु पूजां रुद्रस्य गणानां चैव सर्वशः
ययौ व्यासं पुरस्कृत्य नृपो रत्ननिधिं प्रति

^{१४.६४.११}पूजयित्वा धनाध्यक्षं प्रणिपत्याभिवाद्य च
सुमनोभिर्विचित्राभिरपूपैः कृसरेण च

^{१४.६४.१२}शङ्खादींश्च निधीन्सर्वान्निधिपालांश्च सर्वशः
अर्चयित्वा द्विजाग्र्यान्स स्वस्ति वाच्य च वीर्यवान्

^{१४.६४.१३}तेषां पुण्याहघोषेण तेजसा समवस्थितः
प्रीतिमान्स कुरुश्रेष्ठः खानयामास तं निधिम्

^{१४.६४.१४}ततः पात्र्यः सकरकाः साश्मन्तकमनोरमाः
भृङ्गाराणि कटाहानि कलशान्वर्धमानकान्

^{१४.६४.१५}बहूनि च विचित्राणि भाजनानि सहस्रशः
उद्धारयामास तदा धर्मराजो युधिष्ठिरः

^{१४.६४.१६}तेषां लक्षणमप्यासीन्महान्करपुटस्तथा
त्रिलक्षं भाजनं राजंस्तुलार्धमभवन्नृप

^{१४.६४.१७}वाहनं पाण्डुपुत्रस्य तत्रासीत्तु विशां पते
षष्टिरुष्ट्रसहस्राणि शतानि द्विगुणा हयाः

^{१४.६४.१८}वारणाश्च महाराज सहस्रशतसंमिताः
शकटानि रथाश्चैव तावदेव करेणवः
खराणां पुरुषाणां च परिसंख्या न विद्यते

^{१४.६४.१९}एतद्वित्तं तदभवद्यदुद्दध्रे युधिष्ठिरः
षोडशाष्टौ चतुर्विंशत्सहस्रं भारलक्षणम्

^{१४.६४.२०}एतेष्वाधाय तद्द्रव्यं पुनरभ्यर्च्य पाण्डवः
महादेवं प्रति ययौ पुरं नागाह्वयं प्रति

^{१४.६४.२१}द्वैपायनाभ्यनुज्ञातः पुरस्कृत्य पुरोहितम्
गोयुते गोयुते चैव न्यवसत्पुरुषर्षभः

^{१४.६४.२२}सा पुराभिमुखी राजञ्जगाम महती चमूः
कृच्छ्राद्द्रविणभारार्ता हर्षयन्ती कुरूद्वहान्