^{१५.४७.१}नारद उवाच

^{१५.४७.२}नासौ वृथाग्निना दग्धो यथा तत्र श्रुतं मया
वैचित्रवीर्यो नृपतिस्तत्ते वक्ष्यामि भारत

^{१५.४७.३}वनं प्रविशता तेन वायुभक्षेण धीमता
अग्नयः कारयित्वेष्टिमुत्सृष्टा इति नः श्रुतम्

^{१५.४७.४}याजकास्तु ततस्तस्य तानग्नीन्निर्जने वने
समुत्सृज्य यथाकामं जग्मुर्भरतसत्तम

^{१५.४७.५}स विवृद्धस्तदा वह्निर्वने तस्मिन्नभूत्किल
तेन तद्वनमादीप्तमिति मे तापसाब्रुवन्

^{१५.४७.६}स राजा जाह्नवीकच्छे यथा ते कथितं मया
तेनाग्निना समायुक्तः स्वेनैव भरतर्षभ

^{१५.४७.७}एवमावेदयामासुर्मुनयस्ते ममानघ
ये ते भागीरथीतीरे मया दृष्टा युधिष्ठिर

^{१५.४७.८}एवं स्वेनाग्निना राजा समायुक्तो महीपते
मा शोचिथास्त्वं नृपतिं गतः स परमां गतिम्

^{१५.४७.९}गुरुशुश्रूषया चैव जननी तव पाण्डव
प्राप्ता सुमहतीं सिद्धिमिति मे नात्र संशयः

^{१५.४७.१०}कर्तुमर्हसि कौरव्य तेषां त्वमुदकक्रियाम्
भ्रातृभिः सहितः सर्वैरेतदत्र विधीयताम्

^{१५.४७.११}वैशंपायन उवाच

^{१५.४७.१२}ततः स पृथिवीपालः पाण्डवानां धुरंधरः
निर्ययौ सह सोदर्यैः सदारो भरतर्षभ

^{१५.४७.१३}पौरजानपदाश्चैव राजभक्तिपुरस्कृताः
गङ्गां प्रजग्मुरभितो वाससैकेन संवृताः

^{१५.४७.१४}ततोऽवगाह्य सलिलं सर्वे ते कुरुपुंगवाः
युयुत्सुमग्रतः कृत्वा ददुस्तोयं महात्मने

^{१५.४७.१५}गान्धार्याश्च पृथायाश्च विधिवन्नामगोत्रतः
शौचं निवर्तयन्तस्ते तत्रोषुर्नगराद्बहिः

^{१५.४७.१६}प्रेषयामास स नरान्विधिज्ञानाप्तकारिणः
गङ्गाद्वारं कुरुश्रेष्ठो यत्र दग्धोऽभवन्नृपः

^{१५.४७.१७}तत्रैव तेषां कुल्यानि गङ्गाद्वारेऽन्वशात्तदा
कर्तव्यानीति पुरुषान्दत्तदेयान्महीपतिः

^{१५.४७.१८}द्वादशेऽहनि तेभ्यः स कृतशौचो नराधिपः
ददौ श्राद्धानि विधिवद्दक्षिणावन्ति पाण्डवः

^{१५.४७.१९}धृतराष्ट्रं समुद्दिश्य ददौ स पृथिवीपतिः
सुवर्णं रजतं गाश्च शय्याश्च सुमहाधनाः

^{१५.४७.२०}गान्धार्याश्चैव तेजस्वी पृथायाश्च पृथक्पृथक्
संकीर्त्य नामनी राजा ददौ दानमनुत्तमम्

^{१५.४७.२१}यो यदिच्छति यावच्च तावत्स लभते द्विजः
शयनं भोजनं यानं मणिरत्नमथो धनम्

^{१५.४७.२२}यानमाच्छादनं भोगान्दासीश्च परिचारिकाः
ददौ राजा समुद्दिश्य तयोर्मात्रोर्महीपतिः

^{१५.४७.२३}ततः स पृथिवीपालो दत्त्वा श्राद्धान्यनेकशः
प्रविवेश पुनर्धीमान्नगरं वारणाह्वयम्

^{१५.४७.२४}ते चापि राजवचनात्पुरुषा ये गताभवन्
संकल्प्य तेषां कुल्यानि पुनः प्रत्यागमंस्ततः

^{१५.४७.२५}माल्यैर्गन्धैश्च विविधैः पूजयित्वा यथाविधि
कुल्यानि तेषां संयोज्य तदाचख्युर्महीपतेः

^{१५.४७.२६}समाश्वास्य च राजानं धर्मात्मानं युधिष्ठिरम्
नारदोऽप्यगमद्राजन्परमर्षिर्यथेप्सितम्

^{१५.४७.२७}एवं वर्षाण्यतीतानि धृतराष्ट्रस्य धीमतः
वनवासे तदा त्रीणि नगरे दश पञ्च च

^{१५.४७.२८}हतपुत्रस्य संग्रामे दानानि ददतः सदा
ज्ञातिसंबन्धिमित्राणां भ्रातॄणां स्वजनस्य च

^{१५.४७.२९}युधिष्ठिरस्तु नृपतिर्नातिप्रीतमनास्तदा
धारयामास तद्राज्यं निहतज्ञातिबान्धवः