^{१६.१.१}वैशंपायन उवाच
षट्त्रिंशे त्वथ संप्राप्ते वर्षे कौरवनन्दनः
ददर्श विपरीतानि निमित्तानि युधिष्ठिरः

^{१६.१.२}ववुर्वाताः सनिर्घाता रूक्षाः शर्करवर्षिणः
अपसव्यानि शकुना मण्डलानि प्रचक्रिरे

^{१६.१.३}प्रत्यगूहुर्महानद्यो दिशो नीहारसंवृताः
उल्काश्चाङ्गारवर्षिण्यः प्रपेतुर्गगनाद्भुवि

^{१६.१.४}आदित्यो रजसा राजन्समवच्छन्नमण्डलः
विरश्मिरुदये नित्यं कबन्धैः समदृश्यत

^{१६.१.५}परिवेषाश्च दृश्यन्ते दारुणाः चन्द्रसूर्ययोः
त्रिवर्णाः श्यामरूक्षान्तास्तथा भस्मारुणप्रभाः

^{१६.१.६}एते चान्ये च बहव उत्पाता भयशंसिनः
दृश्यन्तेऽहरहो राजन्हृदयोद्वेगकारकाः

^{१६.१.७}कस्यचित्त्वथ कालस्य कुरुराजो युधिष्ठिरः
शुश्राव वृष्णिचक्रस्य मौसले कदनं कृतम्

^{१६.१.८}विमुक्तं वासुदेवं च श्रुत्वा रामं च पाण्डवः
समानीयाब्रवीद्भ्रातॄन्किं करिष्याम इत्युत

^{१६.१.९}परस्परं समासाद्य ब्रह्मदण्डबलात्कृतान्
वृष्णीन्विनष्टांस्ते श्रुत्वा व्यथिताः पाण्डवाभवन्

^{१६.१.१०}निधनं वासुदेवस्य समुद्रस्येव शोषणम्
वीरा न श्रद्दधुस्तस्य विनाशं शार्ङ्गधन्वनः

^{१६.१.११}मौसलं ते परिश्रुत्य दुःखशोकसमन्विताः
विषण्णा हतसंकल्पाः पाण्डवाः समुपाविशन्