^{२.२९.१}वैशंपायन उवाच

^{२.२९.२}नकुलस्य तु वक्ष्यामि कर्माणि विजयं तथा
वासुदेवजितामाशां यथासौ व्यजयत्प्रभुः

^{२.२९.३}निर्याय खाण्डवप्रस्थात्प्रतीचीमभितो दिशम्
उद्दिश्य मतिमान्प्रायान्महत्या सेनया सह

^{२.२९.४}सिंहनादेन महता योधानां गर्जितेन च
रथनेमिनिनादैश्च कम्पयन्वसुधामिमाम्

^{२.२९.५}ततो बहुधनं रम्यं गवाश्वधनधान्यवत्
कार्त्तिकेयस्य दयितं रोहीतकमुपाद्रवत्

^{२.२९.६}तत्र युद्धं महद्वृत्तं शूरैर्मत्तमयूरकैः
मरुभूमिं च कार्त्स्न्येन तथैव बहुधान्यकम्

^{२.२९.७}शैरीषकं महेच्छं च वशे चक्रे महाद्युतिः
शिबींस्त्रिगर्तानम्बष्ठान्मालवान्पञ्चकर्पटान्

^{२.२९.८}तथा मध्यमिकायांश्च वाटधानान्द्विजानथ
पुनश्च परिवृत्याथ पुष्करारण्यवासिनः

^{२.२९.९}गणानुत्सवसंकेतान्व्यजयत्पुरुषर्षभः
सिन्धुकूलाश्रिता ये च ग्रामणेया महाबलाः

^{२.२९.१०}शूद्राभीरगणाश्चैव ये चाश्रित्य सरस्वतीम्
वर्तयन्ति च ये मत्स्यैर्ये च पर्वतवासिनः

^{२.२९.११}कृत्स्नं पञ्चनदं चैव तथैवापरपर्यटम्
उत्तरज्योतिकं चैव तथा वृन्दाटकं पुरम्
द्वारपालं च तरसा वशे चक्रे महाद्युतिः

^{२.२९.१२}रमठान्हारहूणांश्च प्रतीच्याश्चैव ये नृपाः
तान्सर्वान्स वशे चक्रे शासनादेव पाण्डवः

^{२.२९.१३}तत्रस्थः प्रेषयामास वासुदेवाय चाभिभुः
स चास्य दशभी राज्यैः प्रतिजग्राह शासनम्

^{२.२९.१४}ततः शाकलमभ्येत्य मद्राणां पुटभेदनम्
मातुलं प्रीतिपूर्वेण शल्यं चक्रे वशे बली

^{२.२९.१५}स तस्मिन्सत्कृतो राज्ञा सत्कारार्हो विशां पते
रत्नानि भूरीण्यादाय संप्रतस्थे युधां पतिः

^{२.२९.१६}ततः सागरकुक्षिस्थान्म्लेच्छान्परमदारुणान्
पह्लवान्बर्बरांश्चैव तान्सर्वाननयद्वशम्

^{२.२९.१७}ततो रत्नान्युपादाय वशे कृत्वा च पार्थिवान्
न्यवर्तत नरश्रेष्ठो नकुलश्चित्रमार्गवित्

^{२.२९.१८}करभाणां सहस्राणि कोशं तस्य महात्मनः
ऊहुर्दश महाराज कृच्छ्रादिव महाधनम्

^{२.२९.१९}इन्द्रप्रस्थगतं वीरमभ्येत्य स युधिष्ठिरम्
ततो माद्रीसुतः श्रीमान्धनं तस्मै न्यवेदयत्

^{२.२९.२०}एवं प्रतीचीं नकुलो दिशं वरुणपालिताम्
विजिग्ये वासुदेवेन निर्जितां भरतर्षभः