^{३.१४.१}वासुदेव उवाच

^{३.१४.२}नेदं कृच्छ्रमनुप्राप्तो भवान्स्याद्वसुधाधिप
यद्यहं द्वारकायां स्यां राजन्संनिहितः पुरा

^{३.१४.३}आगच्छेयमहं द्यूतमनाहूतोऽपि कौरवैः
आम्बिकेयेन दुर्धर्ष राज्ञा दुर्योधनेन च

^{३.१४.४}वारयेयमहं द्यूतं बहून्दोषान्प्रदर्शयन्
भीष्मद्रोणौ समानाय्य कृपं बाह्लीकमेव च

^{३.१४.५}वैचित्रवीर्यं राजानमलं द्यूतेन कौरव
पुत्राणां तव राजेन्द्र त्वन्निमित्तमिति प्रभो

^{३.१४.६}तत्र वक्ष्याम्यहं दोषान्यैर्भवानवरोपितः
वीरसेनसुतो यैश्च राज्यात्प्रभ्रंशितः पुरा

^{३.१४.७}अभक्षितविनाशं च देवनेन विशां पते
सातत्यं च प्रसङ्गस्य वर्णयेयं यथातथम्

^{३.१४.८}स्त्रियोऽक्षा मृगया पानमेतत्कामसमुत्थितम्
व्यसनं चतुष्टयं प्रोक्तं यै राजन्भ्रश्यते श्रियः

^{३.१४.९}तत्र सर्वत्र वक्तव्यं मन्यन्ते शास्त्रकोविदाः
विशेषतश्च वक्तव्यं द्यूते पश्यन्ति तद्विदः

^{३.१४.१०}एकाह्ना द्रव्यनाशोऽत्र ध्रुवं व्यसनमेव च
अभुक्तनाशश्चार्थानां वाक्पारुष्यं च केवलम्

^{३.१४.११}एतच्चान्यच्च कौरव्य प्रसङ्गि कटुकोदयम्
द्यूते ब्रूयां महाबाहो समासाद्याम्बिकासुतम्

^{३.१४.१२}एवमुक्तो यदि मया गृह्णीयाद्वचनं मम
अनामयं स्याद्धर्मस्य कुरूणां कुरुनन्दन

^{३.१४.१३}न चेत्स मम राजेन्द्र गृह्णीयान्मधुरं वचः
पथ्यं च भरतश्रेष्ठ निगृह्णीयां बलेन तम्

^{३.१४.१४}अथैनानभिनीयैवं सुहृदो नाम दुर्हृदः
सभासदश्च तान्सर्वान्भेदयेयं दुरोदरान्

^{३.१४.१५}असांनिध्यं तु कौरव्य ममानर्तेष्वभूत्तदा
येनेदं व्यसनं प्राप्ता भवन्तो द्यूतकारितम्

^{३.१४.१६}सोऽहमेत्य कुरुश्रेष्ठ द्वारकां पाण्डुनन्दन
अश्रौषं त्वां व्यसनिनं युयुधानाद्यथातथम्

^{३.१४.१७}श्रुत्वैव चाहं राजेन्द्र परमोद्विग्नमानसः
तूर्णमभ्यागतोऽस्मि त्वां द्रष्टुकामो विशां पते

^{३.१४.१८}अहो कृच्छ्रमनुप्राप्ताः सर्वे स्म भरतर्षभ
ये वयं त्वां व्यसनिनं पश्यामः सह सोदरैः