^{३.१५०.१}वैशंपायन उवाच

^{३.१५०.२}ततः संहृत्य विपुलं तद्वपुः कामवर्धितम्
भीमसेनं पुनर्दोर्भ्यां पर्यष्वजत वानरः

^{३.१५०.३}परिष्वक्तस्य तस्याशु भ्रात्रा भीमस्य भारत
श्रमो नाशमुपागच्छत्सर्वं चासीत्प्रदक्षिणम्

^{३.१५०.४}ततः पुनरथोवाच पर्यश्रुनयनो हरिः
भीममाभाष्य सौहार्दाद्बाष्पगद्गदया गिरा

^{३.१५०.५}गच्छ वीर स्वमावासं स्मर्तव्योऽस्मि कथान्तरे
इहस्थश्च कुरुश्रेष्ठ न निवेद्योऽस्मि कस्यचित्

^{३.१५०.६}धनदस्यालयाच्चापि विसृष्टानां महाबल
देशकाल इहायातुं देवगन्धर्वयोषिताम्

^{३.१५०.७}ममापि सफलं चक्षुः स्मारितश्चास्मि राघवम्
मानुषं गात्रसंस्पर्शं गत्वा भीम त्वया सह

^{३.१५०.८}तदस्मद्दर्शनं वीर कौन्तेयामोघमस्तु ते
भ्रातृत्वं त्वं पुरस्कृत्य वरं वरय भारत

^{३.१५०.९}यदि तावन्मया क्षुद्रा गत्वा वारणसाह्वयम्
धार्तराष्ट्रा निहन्तव्या यावदेतत्करोम्यहम्

^{३.१५०.१०}शिलया नगरं वा तन्मर्दितव्यं मया यदि
यावदद्य करोम्येतत्कामं तव महाबल

^{३.१५०.११}भीमसेनस्तु तद्वाक्यं श्रुत्वा तस्य महात्मनः
प्रत्युवाच हनूमन्तं प्रहृष्टेनान्तरात्मना

^{३.१५०.१२}कृतमेव त्वया सर्वं मम वानरपुंगव
स्वस्ति तेऽस्तु महाबाहो क्षामये त्वां प्रसीद मे

^{३.१५०.१३}सनाथाः पाण्डवाः सर्वे त्वया नाथेन वीर्यवन्
तवैव तेजसा सर्वान्विजेष्यामो वयं रिपून्

^{३.१५०.१४}एवमुक्तस्तु हनुमान्भीमसेनमभाषत
भ्रातृत्वात्सौहृदाच्चापि करिष्यामि तव प्रियम्

^{३.१५०.१५}चमूं विगाह्य शत्रूणां शरशक्तिसमाकुलाम्
यदा सिंहरवं वीर करिष्यसि महाबल
तदाहं बृंहयिष्यामि स्वरवेण रवं तव

^{३.१५०.१६}विजयस्य ध्वजस्थश्च नादान्मोक्ष्यामि दारुणान्
शत्रूणां ते प्राणहरानित्युक्त्वान्तरधीयत

^{३.१५०.१७}गते तस्मिन्हरिवरे भीमोऽपि बलिनां वरः
तेन मार्गेण विपुलं व्यचरद्गन्धमादनम्

^{३.१५०.१८}अनुस्मरन्वपुस्तस्य श्रियं चाप्रतिमां भुवि
माहात्म्यमनुभावं च स्मरन्दाशरथेर्ययौ

^{३.१५०.१९}स तानि रमणीयानि वनान्युपवनानि च
विलोडयामास तदा सौगन्धिकवनेप्सया

^{३.१५०.२०}फुल्लपद्मविचित्राणि पुष्पितानि वनानि च
मत्तवारणयूथानि पङ्कक्लिन्नानि भारत
वर्षतामिव मेघानां वृन्दानि ददृशे तदा

^{३.१५०.२१}हरिणैश्चञ्चलापाङ्गैर्हरिणीसहितैर्वने
सशष्पकवलैः श्रीमान्पथि दृष्टो द्रुतं ययौ

^{३.१५०.२२}महिषैश्च वराहैश्च शार्दूलैश्च निषेवितम्
व्यपेतभीर्गिरिं शौर्याद्भीमसेनो व्यगाहत

^{३.१५०.२३}कुसुमानतशाखैश्च ताम्रपल्लवकोमलैः
याच्यमान इवारण्ये द्रुमैर्मारुतकम्पितैः

^{३.१५०.२४}कृतपद्माञ्जलिपुटा मत्तषट्पदसेविताः
प्रियतीर्थवना मार्गे पद्मिनीः समतिक्रमन्

^{३.१५०.२५}सज्जमानमनोदृष्टिः फुल्लेषु गिरिसानुषु
द्रौपदीवाक्यपाथेयो भीमः शीघ्रतरं ययौ

^{३.१५०.२६}परिवृत्तेऽहनि ततः प्रकीर्णहरिणे वने
काञ्चनैर्विमलैः पद्मैर्ददर्श विपुलां नदीम्

^{३.१५०.२७}मत्तकारण्डवयुतां चक्रवाकोपशोभिताम्
रचितामिव तस्याद्रेर्मालां विमलपङ्कजाम्

^{३.१५०.२८}तस्यां नद्यां महासत्त्वः सौगन्धिकवनं महत्
अपश्यत्प्रीतिजननं बालार्कसदृशद्युति

^{३.१५०.२९}तद्दृष्ट्वा लब्धकामः स मनसा पाण्डुनन्दनः
वनवासपरिक्लिष्टां जगाम मनसा प्रियाम्