^{३.१६७.१}अर्जुन उवाच

^{३.१६७.२}ततो निवातकवचाः सर्वे वेगेन भारत
अभ्यद्रवन्मां सहिताः प्रगृहीतायुधा रणे

^{३.१६७.३}आच्छिद्य रथपन्थानमुत्क्रोशन्तो महारथाः
आवृत्य सर्वतस्ते मां शरवर्षैरवाकिरन्

^{३.१६७.४}ततोऽपरे महावीर्याः शूलपट्टिशपाणयः
शूलानि च भुशुण्डीश्च मुमुचुर्दानवा मयि

^{३.१६७.५}तच्छूलवर्षं सुमहद्गदाशक्तिसमाकुलम्
अनिशं सृज्यमानं तैरपतन्मद्रथोपरि

^{३.१६७.६}अन्ये मामभ्यधावन्त निवातकवचा युधि
शितशस्त्रायुधा रौद्राः कालरूपाः प्रहारिणः

^{३.१६७.७}तानहं विविधैर्बाणैर्वेगवद्भिरजिह्मगैः
गाण्डीवमुक्तैरभ्यघ्नमेकैकं दशभिर्मृधे
ते कृता विमुखाः सर्वे मत्प्रयुक्तैः शिलाशितैः

^{३.१६७.८}ततो मातलिना तूर्णं हयास्ते संप्रचोदिताः
रथमार्गाद्बहूंस्तत्र विचेरुर्वातरंहसः
सुसंयता मातलिना प्रामथ्नन्त दितेः सुतान्

^{३.१६७.९}शतं शतास्ते हरयस्तस्मिन्युक्ता महारथे
तदा मातलिना यत्ता व्यचरन्नल्पका इव

^{३.१६७.१०}तेषां चरणपातेन रथनेमिस्वनेन च
मम बाणनिपातैश्च हतास्ते शतशोऽसुराः

^{३.१६७.११}गतासवस्तथा चान्ये प्रगृहीतशरासनाः
हतसारथयस्तत्र व्यकृष्यन्त तुरंगमैः

^{३.१६७.१२}ते दिशो विदिशः सर्वाः प्रतिरुध्य प्रहारिणः
निघ्नन्ति विविधैः शस्त्रैस्ततो मे व्यथितं मनः

^{३.१६७.१३}ततोऽहं मातलेर्वीर्यमपश्यं परमाद्भुतम्
अश्वांस्तथा वेगवतो यदयत्नादधारयत्

^{३.१६७.१४}ततोऽहं लघुभिश्चित्रैरस्त्रैस्तानसुरान्रणे
सायुधानच्छिनं राजञ्शतशोऽथ सहस्रशः

^{३.१६७.१५}एवं मे चरतस्तत्र सर्वयत्नेन शत्रुहन्
प्रीतिमानभवद्वीरो मातलिः शक्रसारथिः

^{३.१६७.१६}वध्यमानास्ततस्ते तु हयैस्तेन रथेन च
अगमन्प्रक्षयं केचिन्न्यवर्तन्त तथापरे

^{३.१६७.१७}स्पर्धमाना इवास्माभिर्निवातकवचा रणे
शरवर्षैर्महद्भिर्मां समन्तात्प्रत्यवारयन्

^{३.१६७.१८}ततोऽहं लघुभिश्चित्रैर्ब्रह्मास्त्रपरिमन्त्रितैः
व्यधमं सायकैराशु शतशोऽथ सहस्रशः

^{३.१६७.१९}ततः संपीड्यमानास्ते क्रोधाविष्टा महासुराः
अपीडयन्मां सहिताः शरशूलासिवृष्टिभिः

^{३.१६७.२०}ततोऽहमस्त्रमातिष्ठं परमं तिग्मतेजसम्
दयितं देवराजस्य माधवं नाम भारत

^{३.१६७.२१}ततः खड्गांस्त्रिशूलांश्च तोमरांश्च सहस्रशः
अस्त्रवीर्येण शतधा तैर्मुक्तानहमच्छिनम्

^{३.१६७.२२}छित्त्वा प्रहरणान्येषां ततस्तानपि सर्वशः
प्रत्यविध्यमहं रोषाद्दशभिर्दशभिः शरैः

^{३.१६७.२३}गाण्डीवाद्धि तदा संख्ये यथा भ्रमरपङ्क्तयः
निष्पतन्ति तथा बाणास्तन्मातलिरपूजयत्

^{३.१६७.२४}तेषामपि तु बाणास्ते बहुत्वाच्छलभा इव
अवाकिरन्मां बलवत्तानहं व्यधमं शरैः

^{३.१६७.२५}वध्यमानास्ततस्ते तु निवातकवचाः पुनः
शरवर्षैर्महद्भिर्मां समन्तात्पर्यवारयन्

^{३.१६७.२६}शरवेगान्निहत्याहमस्त्रैः शरविघातिभिः
ज्वलद्भिः परमैः शीघ्रैस्तानविध्यं सहस्रशः

^{३.१६७.२७}तेषां छिन्नानि गात्राणि विसृजन्ति स्म शोणितम्
प्रावृषीवातिवृष्टानि शृङ्गाणीव धराभृताम्

^{३.१६७.२८}इन्द्राशनिसमस्पर्शैर्वेगवद्भिरजिह्मगैः
मद्बाणैर्वध्यमानास्ते समुद्विग्नाः स्म दानवाः

^{३.१६७.२९}शतधा भिन्नदेहान्त्राः क्षीणप्रहरणौजसः
ततो निवातकवचा मामयुध्यन्त मायया