^{३.२९९.१}वैशंपायन उवाच

^{३.२९९.२}धर्मेण तेऽभ्यनुज्ञाताः पाण्डवाः सत्यविक्रमाः
अज्ञातवासं वत्स्यन्तश्छन्ना वर्षं त्रयोदशम्
उपोपविश्य विद्वांसः सहिताः संशितव्रताः

^{३.२९९.३}ये तद्भक्ता वसन्ति स्म वनवासे तपस्विनः
तानब्रुवन्महात्मानः शिष्टाः प्राञ्जलयस्तदा
अभ्यनुज्ञापयिष्यन्तस्तं निवासं धृतव्रताः

^{३.२९९.४}विदितं भवतां सर्वं धार्तराष्ट्रैर्यथा वयम्
छद्मना हृतराज्याश्च निःस्वाश्च बहुशः कृताः

^{३.२९९.५}उषिताश्च वने कृच्छ्रं यत्र द्वादश वत्सरान्
अज्ञातवाससमयं शेषं वर्षं त्रयोदशम्
तद्वत्स्यामो वयं छन्नास्तदनुज्ञातुमर्हथ

^{३.२९९.६}सुयोधनश्च दुष्टात्मा कर्णश्च सहसौबलः
जानन्तो विषमं कुर्युरस्मास्वत्यन्तवैरिणः
युक्ताचाराश्च युक्ताश्च पौरस्य स्वजनस्य च

^{३.२९९.७}अपि नस्तद्भवेद्भूयो यद्वयं ब्राह्मणैः सह
समस्ताः स्वेषु राष्ट्रेषु स्वराज्यस्था भवेमहि

^{३.२९९.८}इत्युक्त्वा दुःखशोकार्तः शुचिर्धर्मसुतस्तदा
संमूर्छितोऽभवद्राजा साश्रुकण्ठो युधिष्ठिरः

^{३.२९९.९}तमथाश्वासयन्सर्वे ब्राह्मणा भ्रातृभिः सह
अथ धौम्योऽब्रवीद्वाक्यं महार्थं नृपतिं तदा

^{३.२९९.१०}राजन्विद्वान्भवान्दान्तः सत्यसंधो जितेन्द्रियः
नैवंविधाः प्रमुह्यन्ति नराः कस्यांचिदापदि

^{३.२९९.११}देवैरप्यापदः प्राप्ताश्छन्नैश्च बहुशस्तथा
तत्र तत्र सपत्नानां निग्रहार्थं महात्मभिः

^{३.२९९.१२}इन्द्रेण निषधान्प्राप्य गिरिप्रस्थाश्रमे तदा
छन्नेनोष्य कृतं कर्म द्विषतां बलनिग्रहे

^{३.२९९.१३}विष्णुनाश्वशिरः प्राप्य तथादित्यां निवत्स्यता
गर्भे वधार्थं दैत्यानामज्ञातेनोषितं चिरम्

^{३.२९९.१४}प्राप्य वामनरूपेण प्रच्छन्नं ब्रह्मरूपिणा
बलेर्यथा हृतं राज्यं विक्रमैस्तच्च ते श्रुतम्

^{३.२९९.१५}और्वेण वसता छन्नमूरौ ब्रह्मर्षिणा तदा
यत्कृतं तात लोकेषु तच्च सर्वं श्रुतं त्वया

^{३.२९९.१६}प्रच्छन्नं चापि धर्मज्ञ हरिणा वृत्रनिग्रहे
वज्रं प्रविश्य शक्रस्य यत्कृतं तच्च ते श्रुतम्

^{३.२९९.१७}हुताशनेन यच्चापः प्रविश्य छन्नमासता
विबुधानां कृतं कर्म तच्च सर्वं श्रुतं त्वया

^{३.२९९.१८}एवं विवस्वता तात छन्नेनोत्तमतेजसा
निर्दग्धाः शत्रवः सर्वे वसता भुवि सर्वशः

^{३.२९९.१९}विष्णुना वसता चापि गृहे दशरथस्य वै
दशग्रीवो हतश्छन्नं संयुगे भीमकर्मणा

^{३.२९९.२०}एवमेते महात्मानः प्रच्छन्नास्तत्र तत्र ह
अजयञ्शात्रवान्युद्धे तथा त्वमपि जेष्यसि

^{३.२९९.२१}तथा धौम्येन धर्मज्ञो वाक्यैः संपरितोषितः
शास्त्रबुद्ध्या स्वबुद्ध्या च न चचाल युधिष्ठिरः

^{३.२९९.२२}अथाब्रवीन्महाबाहुर्भीमसेनो महाबलः
राजानं बलिनां श्रेष्ठो गिरा संपरिहर्षयन्

^{३.२९९.२३}अवेक्षया महाराज तव गाण्डीवधन्वना
धर्मानुगतया बुद्ध्या न किंचित्साहसं कृतम्

^{३.२९९.२४}सहदेवो मया नित्यं नकुलश्च निवारितौ
शक्तौ विध्वंसने तेषां शत्रुघ्नौ भीमविक्रमौ

^{३.२९९.२५}न वयं तत्प्रहास्यामो यस्मिन्योक्ष्यति नो भवान्
भवान्विधत्तां तत्सर्वं क्षिप्रं जेष्यामहे परान्

^{३.२९९.२६}इत्युक्ते भीमसेनेन ब्राह्मणाः परमाशिषः
प्रयुज्यापृच्छ्य भरतान्यथास्वान्स्वान्ययुर्गृहान्

^{३.२९९.२७}सर्वे वेदविदो मुख्या यतयो मुनयस्तथा
आशीरुक्त्वा यथान्यायं पुनर्दर्शनकाङ्क्षिणः

^{३.२९९.२८}सह धौम्येन विद्वांसस्तथा ते पञ्च पाण्डवाः
उत्थाय प्रययुर्वीराः कृष्णामादाय भारत

^{३.२९९.२९}क्रोशमात्रमतिक्रम्य तस्माद्देशान्निमित्ततः
श्वोभूते मनुजव्याघ्राश्छन्नवासार्थमुद्यताः

^{३.२९९.३०}पृथक्शास्त्रविदः सर्वे सर्वे मन्त्रविशारदाः
संधिविग्रहकालज्ञा मन्त्राय समुपाविशन्