^{३.२९८.१}वैशंपायन उवाच

^{३.२९८.२}ततस्ते यक्षवचनादुदतिष्ठन्त पाण्डवाः
क्षुत्पिपासे च सर्वेषां क्षणे तस्मिन्व्यगच्छताम्

^{३.२९८.३}युधिष्ठिर उवाच

^{३.२९८.४}सरस्येकेन पादेन तिष्ठन्तमपराजितम्
पृच्छामि को भवान्देवो न मे यक्षो मतो भवान्

^{३.२९८.५}वसूनां वा भवानेको रुद्राणामथ वा भवान्
अथ वा मरुतां श्रेष्ठो वज्री वा त्रिदशेश्वरः

^{३.२९८.६}मम हि भ्रातर इमे सहस्रशतयोधिनः
न तं योगं प्रपश्यामि येन स्युर्विनिपातिताः

^{३.२९८.७}सुखं प्रतिविबुद्धानामिन्द्रियाण्युपलक्षये
स भवान्सुहृदस्माकमथ वा नः पिता भवान्

^{३.२९८.८}यक्ष उवाच

^{३.२९८.९}अहं ते जनकस्तात धर्मो मृदुपराक्रम
त्वां दिदृक्षुरनुप्राप्तो विद्धि मां भरतर्षभ

^{३.२९८.१०}यशः सत्यं दमः शौचमार्जवं ह्रीरचापलम्
दानं तपो ब्रह्मचर्यमित्येतास्तनवो मम

^{३.२९८.११}अहिंसा समता शान्तिस्तपः शौचममत्सरः
द्वाराण्येतानि मे विद्धि प्रियो ह्यसि सदा मम

^{३.२९८.१२}दिष्ट्या पञ्चसु रक्तोऽसि दिष्ट्या ते षट्पदी जिता
द्वे पूर्वे मध्यमे द्वे च द्वे चान्ते सांपरायिके

^{३.२९८.१३}धर्मोऽहमस्मि भद्रं ते जिज्ञासुस्त्वामिहागतः
आनृशंस्येन तुष्टोऽस्मि वरं दास्यामि तेऽनघ

^{३.२९८.१४}वरं वृणीष्व राजेन्द्र दाता ह्यस्मि तवानघ
ये हि मे पुरुषा भक्ता न तेषामस्ति दुर्गतिः

^{३.२९८.१५}युधिष्ठिर उवाच

^{३.२९८.१६}अरणीसहितं यस्य मृग आदाय गच्छति
तस्याग्नयो न लुप्येरन्प्रथमोऽस्तु वरो मम

^{३.२९८.१७}धर्म उवाच

^{३.२९८.१८}अरणीसहितं तस्य ब्राह्मणस्य हृतं मया
मृगवेषेण कौन्तेय जिज्ञासार्थं तव प्रभो

^{३.२९८.१९}वैशंपायन उवाच

^{३.२९८.२०}ददानीत्येव भगवानुत्तरं प्रत्यपद्यत
अन्यं वरय भद्रं ते वरं त्वममरोपम

^{३.२९८.२१}युधिष्ठिर उवाच

^{३.२९८.२२}वर्षाणि द्वादशारण्ये त्रयोदशमुपस्थितम्
तत्र नो नाभिजानीयुर्वसतो मनुजाः क्वचित्

^{३.२९८.२३}वैशंपायन उवाच

^{३.२९८.२४}ददानीत्येव भगवानुत्तरं प्रत्यपद्यत
भूयश्चाश्वासयामास कौन्तेयं सत्यविक्रमम्

^{३.२९८.२५}यद्यपि स्वेन रूपेण चरिष्यथ महीमिमाम्
न वो विज्ञास्यते कश्चित्त्रिषु लोकेषु भारत

^{३.२९८.२६}वर्षं त्रयोदशं चेदं मत्प्रसादात्कुरूद्वहाः
विराटनगरे गूढा अविज्ञाताश्चरिष्यथ

^{३.२९८.२७}यद्वः संकल्पितं रूपं मनसा यस्य यादृशम्
तादृशं तादृशं सर्वे छन्दतो धारयिष्यथ

^{३.२९८.२८}अरणीसहितं चेदं ब्राह्मणाय प्रयच्छत
जिज्ञासार्थं मया ह्येतदाहृतं मृगरूपिणा

^{३.२९८.२९}तृतीयं गृह्यतां पुत्र वरमप्रतिमं महत्
त्वं हि मत्प्रभवो राजन्विदुरश्च ममांशभाक्

^{३.२९८.३०}युधिष्ठिर उवाच

^{३.२९८.३१}देवदेवो मया दृष्टो भवान्साक्षात्सनातनः
यं ददासि वरं तुष्टस्तं ग्रहीष्याम्यहं पितः

^{३.२९८.३२}जयेयं लोभमोहौ च क्रोधं चाहं सदा विभो
दाने तपसि सत्ये च मनो मे सततं भवेत्

^{३.२९८.३३}धर्म उवाच

^{३.२९८.३४}उपपन्नो गुणैः सर्वैः स्वभावेनासि पाण्डव
भवान्धर्मः पुनश्चैव यथोक्तं ते भविष्यति

^{३.२९८.३५}वैशंपायन उवाच

^{३.२९८.३६}इत्युक्त्वान्तर्दधे धर्मो भगवाँल्लोकभावनः
समेताः पाण्डवाश्चैव सुखसुप्ता मनस्विनः

^{३.२९८.३७}अभ्येत्य चाश्रमं वीराः सर्व एव गतक्लमाः
आरणेयं ददुस्तस्मै ब्राह्मणाय तपस्विने

^{३.२९८.३८}इदं समुत्थानसमागमं मह;त्पितुश्च पुत्रस्य च कीर्तिवर्धनम्
पठन्नरः स्याद्विजितेन्द्रियो वशी; सपुत्रपौत्रः शतवर्षभाग्भवेत्

^{३.२९८.३९}न चाप्यधर्मे न सुहृद्विभेदने; परस्वहारे परदारमर्शने
कदर्यभावे न रमेन्मनः सदा; नृणां सदाख्यानमिदं विजानताम्