^{३.७६.१}बृहदश्व उवाच

^{३.७६.२}अथ तां व्युषितो रात्रिं नलो राजा स्वलंकृतः
वैदर्भ्या सहितः काल्यं ददर्श वसुधाधिपम्

^{३.७६.३}ततोऽभिवादयामास प्रयतः श्वशुरं नलः
तस्यानु दमयन्ती च ववन्दे पितरं शुभा

^{३.७६.४}तं भीमः प्रतिजग्राह पुत्रवत्परया मुदा
यथार्हं पूजयित्वा तु समाश्वासयत प्रभुः
नलेन सहितां तत्र दमयन्तीं पतिव्रताम्

^{३.७६.५}तामर्हणां नलो राजा प्रतिगृह्य यथाविधि
परिचर्यां स्वकां तस्मै यथावत्प्रत्यवेदयत्

^{३.७६.६}ततो बभूव नगरे सुमहान्हर्षनिस्वनः
जनस्य संप्रहृष्टस्य नलं दृष्ट्वा तथागतम्

^{३.७६.७}अशोभयच्च नगरं पताकाध्वजमालिनम्
सिक्तसंमृष्टपुष्पाढ्या राजमार्गाः कृतास्तदा

^{३.७६.८}द्वारि द्वारि च पौराणां पुष्पभङ्गः प्रकल्पितः
अर्चितानि च सर्वाणि देवतायतनानि च

^{३.७६.९}ऋतुपर्णोऽपि शुश्राव बाहुकच्छद्मिनं नलम्
दमयन्त्या समायुक्तं जहृषे च नराधिपः

^{३.७६.१०}तमानाय्य नलो राजा क्षमयामास पार्थिवम्
स च तं क्षमयामास हेतुभिर्बुद्धिसंमतः

^{३.७६.११}स सत्कृतो महीपालो नैषधं विस्मयान्वितः
दिष्ट्या समेतो दारैः स्वैर्भवानित्यभ्यनन्दत

^{३.७६.१२}कच्चित्तु नापराधं ते कृतवानस्मि नैषध
अज्ञातवासं वसतो मद्गृहे निषधाधिप

^{३.७६.१३}यदि वा बुद्धिपूर्वाणि यद्यबुद्धानि कानिचित्
मया कृतान्यकार्याणि तानि मे क्षन्तुमर्हसि

^{३.७६.१४}नल उवाच

^{३.७६.१५}न मेऽपराधं कृतवांस्त्वं स्वल्पमपि पार्थिव
कृतेऽपि च न मे कोपः क्षन्तव्यं हि मया तव

^{३.७६.१६}पूर्वं ह्यसि सखा मेऽसि संबन्धी च नराधिप
अत ऊर्ध्वं तु भूयस्त्वं प्रीतिमाहर्तुमर्हसि

^{३.७६.१७}सर्वकामैः सुविहितः सुखमस्म्युषितस्त्वयि
न तथा स्वगृहे राजन्यथा तव गृहे सदा

^{३.७६.१८}इदं चैव हयज्ञानं त्वदीयं मयि तिष्ठति
तदुपाकर्तुमिच्छामि मन्यसे यदि पार्थिव

^{३.७६.१९}बृहदश्व उवाच

^{३.७६.२०}एवमुक्त्वा ददौ विद्यामृतुपर्णाय नैषधः
स च तां प्रतिजग्राह विधिदृष्टेन कर्मणा

^{३.७६.२१}ततो गृह्याश्वहृदयं तदा भाङ्गस्वरिर्नृपः
सूतमन्यमुपादाय ययौ स्वपुरमेव हि

^{३.७६.२२}ऋतुपर्णे प्रतिगते नलो राजा विशां पते
नगरे कुण्डिने कालं नातिदीर्घमिवावसत्