^{३.९९.१}लोमश उवाच

^{३.९९.२}ततः स वज्री बलिभिर्दैवतैरभिरक्षितः
आससाद ततो वृत्रं स्थितमावृत्य रोदसी

^{३.९९.३}कालकेयैर्महाकायैः समन्तादभिरक्षितम्
समुद्यतप्रहरणैः सशृङ्गैरिव पर्वतैः

^{३.९९.४}ततो युद्धं समभवद्देवानां सह दानवैः
मुहूर्तं भरतश्रेष्ठ लोकत्रासकरं महत्

^{३.९९.५}उद्यतप्रतिपिष्टानां खड्गानां वीरबाहुभिः
आसीत्सुतुमुलः शब्दः शरीरेष्वभिपात्यताम्

^{३.९९.६}शिरोभिः प्रपतद्भिश्च अन्तरिक्षान्महीतलम्
तालैरिव महीपाल वृन्ताद्भ्रष्टैरदृश्यत

^{३.९९.७}ते हेमकवचा भूत्वा कालेयाः परिघायुधाः
त्रिदशानभ्यवर्तन्त दावदग्धा इवाद्रयः

^{३.९९.८}तेषां वेगवतां वेगं सहितानां प्रधावताम्
न शेकुस्त्रिदशाः सोढुं ते भग्नाः प्राद्रवन्भयात्

^{३.९९.९}तान्दृष्ट्वा द्रवतो भीतान्सहस्राक्षः पुरंदरः
वृत्रे विवर्धमाने च कश्मलं महदाविशत्

^{३.९९.१०}तं शक्रं कश्मलाविष्टं दृष्ट्वा विष्णुः सनातनः
स्वतेजो व्यदधाच्छक्रे बलमस्य विवर्धयन्

^{३.९९.११}विष्णुनाप्यायितं शक्रं दृष्ट्वा देवगणास्ततः
स्वं स्वं तेजः समादध्युस्तथा ब्रह्मर्षयोऽमलाः

^{३.९९.१२}स समाप्यायितः शक्रो विष्णुना दैवतैः सह
ऋषिभिश्च महाभागैर्बलवान्समपद्यत

^{३.९९.१३}ज्ञात्वा बलस्थं त्रिदशाधिपं तु; ननाद वृत्रो महतो निनादान्
तस्य प्रणादेन धरा दिशश्च; खं द्यौर्नगाश्चापि चचाल सर्वम्

^{३.९९.१४}ततो महेन्द्रः परमाभितप्तः; श्रुत्वा रवं घोररूपं महान्तम्
भये निमग्नस्त्वरितं मुमोच; वज्रं महत्तस्य वधाय राजन्

^{३.९९.१५}स शक्रवज्राभिहतः पपात; महासुरः काञ्चनमाल्यधारी
यथा महाञ्शैलवरः पुरस्ता;त्स मन्दरो विष्णुकरात्प्रमुक्तः

^{३.९९.१६}तस्मिन्हते दैत्यवरे भयार्तः; शक्रः प्रदुद्राव सरः प्रवेष्टुम्
वज्रं न मेने स्वकरात्प्रमुक्तं; वृत्रं हतं चापि भयान्न मेने

^{३.९९.१७}सर्वे च देवा मुदिताः प्रहृष्टा; महर्षयश्चेन्द्रमभिष्टुवन्तः
सर्वांश्च दैत्यांस्त्वरिताः समेत्य; जघ्नुः सुरा वृत्रवधाभितप्तान्

^{३.९९.१८}ते वध्यमानास्त्रिदशैस्तदानीं; समुद्रमेवाविविशुर्भयार्ताः
प्रविश्य चैवोदधिमप्रमेयं; झषाकुलं रत्नसमाकुलं च

^{३.९९.१९}तदा स्म मन्त्रं सहिताः प्रचक्रु;स्त्रैलोक्यनाशार्थमभिस्मयन्तः
तत्र स्म केचिन्मतिनिश्चयज्ञा;स्तांस्तानुपायाननुवर्णयन्ति

^{३.९९.२०}तेषां तु तत्र क्रमकालयोगा;द्घोरा मतिश्चिन्तयतां बभूव
ये सन्ति विद्यातपसोपपन्ना;स्तेषां विनाशः प्रथमं तु कार्यः

^{३.९९.२१}लोका हि सर्वे तपसा ध्रियन्ते; तस्मात्त्वरध्वं तपसः क्षयाय
ये सन्ति केचिद्धि वसुंधरायां; तपस्विनो धर्मविदश्च तज्ज्ञाः
तेषां वधः क्रियतां क्षिप्रमेव; तेषु प्रनष्टेषु जगत्प्रनष्टम्

^{३.९९.२२}एवं हि सर्वे गतबुद्धिभावा; जगद्विनाशे परमप्रहृष्टाः
दुर्गं समाश्रित्य महोर्मिमन्तं; रत्नाकरं वरुणस्यालयं स्म