^{५.११९.१}नारद उवाच

^{५.११९.२}अथ प्रचलितः स्थानादासनाच्च परिच्युतः
कम्पितेनैव मनसा धर्षितः शोकवह्निना

^{५.११९.३}म्लानस्रग्भ्रष्टविज्ञानः प्रभ्रष्टमुकुटाङ्गदः
विघूर्णन्स्रस्तसर्वाङ्गः प्रभ्रष्टाभरणाम्बरः

^{५.११९.४}अदृश्यमानस्तान्पश्यन्नपश्यंश्च पुनः पुनः
शून्यः शून्येन मनसा प्रपतिष्यन्महीतलम्

^{५.११९.५}किं मया मनसा ध्यातमशुभं धर्मदूषणम्
येनाहं चलितः स्थानादिति राजा व्यचिन्तयत्

^{५.११९.६}ते तु तत्रैव राजानः सिद्धाश्चाप्सरसस्तथा
अपश्यन्त निरालम्बं ययातिं तं परिच्युतम्

^{५.११९.७}अथैत्य पुरुषः कश्चित्क्षीणपुण्यनिपातकः
ययातिमब्रवीद्राजन्देवराजस्य शासनात्

^{५.११९.८}अतीव मदमत्तस्त्वं न कंचिन्नावमन्यसे
मानेन भ्रष्टः स्वर्गस्ते नार्हस्त्वं पार्थिवात्मज
न च प्रज्ञायसे गच्छ पतस्वेति तमब्रवीत्

^{५.११९.९}पतेयं सत्स्विति वचस्त्रिरुक्त्वा नहुषात्मजः
पतिष्यंश्चिन्तयामास गतिं गतिमतां वरः

^{५.११९.१०}एतस्मिन्नेव काले तु नैमिषे पार्थिवर्षभान्
चतुरोऽपश्यत नृपस्तेषां मध्ये पपात सः

^{५.११९.११}प्रतर्दनो वसुमनाः शिबिरौशीनरोऽष्टकः
वाजपेयेन यज्ञेन तर्पयन्ति सुरेश्वरम्

^{५.११९.१२}तेषामध्वरजं धूमं स्वर्गद्वारमुपस्थितम्
ययातिरुपजिघ्रन्वै निपपात महीं प्रति

^{५.११९.१३}भूमौ स्वर्गे च संबद्धां नदीं धूममयीं नृपः
स गङ्गामिव गच्छन्तीमालम्ब्य जगतीपतिः

^{५.११९.१४}श्रीमत्स्ववभृथाग्र्येषु चतुर्षु प्रतिबन्धुषु
मध्ये निपतितो राजा लोकपालोपमेषु च

^{५.११९.१५}चतुर्षु हुतकल्पेषु राजसिंहमहाग्निषु
पपात मध्ये राजर्षिर्ययातिः पुण्यसंक्षये

^{५.११९.१६}तमाहुः पार्थिवाः सर्वे प्रतिमानमिव श्रियः
को भवान्कस्य वा बन्धुर्देशस्य नगरस्य वा

^{५.११९.१७}यक्षो वाप्यथ वा देवो गन्धर्वो राक्षसोऽपि वा
न हि मानुषरूपोऽसि को वार्थः काङ्क्षितस्त्वया

^{५.११९.१८}ययातिरुवाच

^{५.११९.१९}ययातिरस्मि राजर्षिः क्षीणपुण्यश्च्युतो दिवः
पतेयं सत्स्विति ध्यायन्भवत्सु पतितस्ततः

^{५.११९.२०}राजान ऊचुः

^{५.११९.२१}सत्यमेतद्भवतु ते काङ्क्षितं पुरुषर्षभ
सर्वेषां नः क्रतुफलं धर्मश्च प्रतिगृह्यताम्

^{५.११९.२२}ययातिरुवाच

^{५.११९.२३}नाहं प्रतिग्रहधनो ब्राह्मणः क्षत्रियो ह्यहम्
न च मे प्रवणा बुद्धिः परपुण्यविनाशने

^{५.११९.२४}नारद उवाच

^{५.११९.२५}एतस्मिन्नेव काले तु मृगचर्याक्रमागताम्
माधवीं प्रेक्ष्य राजानस्तेऽभिवाद्येदमब्रुवन्

^{५.११९.२६}किमागमनकृत्यं ते किं कुर्मः शासनं तव
आज्ञाप्या हि वयं सर्वे तव पुत्रास्तपोधने

^{५.११९.२७}तेषां तद्भाषितं श्रुत्वा माधवी परया मुदा
पितरं समुपागच्छद्ययातिं सा ववन्द च

^{५.११९.२८}दृष्ट्वा मूर्ध्ना नतान्पुत्रांस्तापसी वाक्यमब्रवीत्
दौहित्रास्तव राजेन्द्र मम पुत्रा न ते पराः
इमे त्वां तारयिष्यन्ति दिष्टमेतत्पुरातनम्

^{५.११९.२९}अहं ते दुहिता राजन्माधवी मृगचारिणी
मयाप्युपचितो धर्मस्ततोऽर्धं प्रतिगृह्यताम्

^{५.११९.३०}यस्माद्राजन्नराः सर्वे अपत्यफलभागिनः
तस्मादिच्छन्ति दौहित्रान्यथा त्वं वसुधाधिप

^{५.११९.३१}ततस्ते पार्थिवाः सर्वे शिरसा जननीं तदा
अभिवाद्य नमस्कृत्य मातामहमथाब्रुवन्

^{५.११९.३२}उच्चैरनुपमैः स्निग्धैः स्वरैरापूर्य मेदिनीम्
मातामहं नृपतयस्तारयन्तो दिवश्च्युतम्

^{५.११९.३३}अथ तस्मादुपगतो गालवोऽप्याह पार्थिवम्
तपसो मेऽष्टभागेन स्वर्गमारोहतां भवान्