^{५.१३७.१}वैशंपायन उवाच

^{५.१३७.२}एवमुक्तस्तु विमनास्तिर्यग्दृष्टिरधोमुखः
संहत्य च भ्रुवोर्मध्यं न किंचिद्व्याजहार ह

^{५.१३७.३}तं वै विमनसं दृष्ट्वा संप्रेक्ष्यान्योन्यमन्तिकात्
पुनरेवोत्तरं वाक्यमुक्तवन्तौ नरर्षभौ

^{५.१३७.४}भीष्म उवाच

^{५.१३७.५}शुश्रूषुमनसूयं च ब्रह्मण्यं सत्यसंगरम्
प्रतियोत्स्यामहे पार्थमतो दुःखतरं नु किम्

^{५.१३७.६}द्रोण उवाच

^{५.१३७.७}अश्वत्थाम्नि यथा पुत्रे भूयो मम धनंजये
बहुमानः परो राजन्संनतिश्च कपिध्वजे

^{५.१३७.८}तं चेत्पुत्रात्प्रियतरं प्रतियोत्स्ये धनंजयम्
क्षत्रधर्ममनुष्ठाय धिगस्तु क्षत्रजीविकाम्

^{५.१३७.९}यस्य लोके समो नास्ति कश्चिदन्यो धनुर्धरः
मत्प्रसादात्स बीभत्सुः श्रेयानन्यैर्धनुर्धरैः

^{५.१३७.१०}मित्रध्रुग्दुष्टभावश्च नास्तिकोऽथानृजुः शठः
न सत्सु लभते पूजां यज्ञे मूर्ख इवागतः

^{५.१३७.११}वार्यमाणोऽपि पापेभ्यः पापात्मा पापमिच्छति
चोद्यमानोऽपि पापेन शुभात्मा शुभमिच्छति

^{५.१३७.१२}मिथ्योपचरिता ह्येते वर्तमाना ह्यनु प्रिये
अहितत्वाय कल्पन्ते दोषा भरतसत्तम

^{५.१३७.१३}त्वमुक्तः कुरुवृद्धेन मया च विदुरेण च
वासुदेवेन च तथा श्रेयो नैवाभिपद्यसे

^{५.१३७.१४}अस्ति मे बलमित्येव सहसा त्वं तितीर्षसि
सग्राहनक्रमकरं गङ्गावेगमिवोष्णगे

^{५.१३७.१५}वास एव यथा हि त्वं प्रावृण्वानोऽद्य मन्यसे
स्रजं त्यक्तामिव प्राप्य लोभाद्यौधिष्ठिरीं श्रियम्

^{५.१३७.१६}द्रौपदीसहितं पार्थं सायुधैर्भ्रातृभिर्वृतम्
वनस्थमपि राज्यस्थः पाण्डवं कोऽतिजीवति

^{५.१३७.१७}निदेशे यस्य राजानः सर्वे तिष्ठन्ति किंकराः
तमैलविलमासाद्य धर्मराजो व्यराजत

^{५.१३७.१८}कुबेरसदनं प्राप्य ततो रत्नान्यवाप्य च
स्फीतमाक्रम्य ते राष्ट्रं राज्यमिच्छन्ति पाण्डवाः

^{५.१३७.१९}दत्तं हुतमधीतं च ब्राह्मणास्तर्पिता धनैः
आवयोर्गतमायुश्च कृतकृत्यौ च विद्धि नौ

^{५.१३७.२०}त्वं तु हित्वा सुखं राज्यं मित्राणि च धनानि च
विग्रहं पाण्डवैः कृत्वा महद्व्यसनमाप्स्यसि

^{५.१३७.२१}द्रौपदी यस्य चाशास्ते विजयं सत्यवादिनी
तपोघोरव्रता देवी न त्वं जेष्यसि पाण्डवम्

^{५.१३७.२२}मन्त्री जनार्दनो यस्य भ्राता यस्य धनंजयः
सर्वशस्त्रभृतां श्रेष्ठं कथं जेष्यसि पाण्डवम्

^{५.१३७.२३}सहाया ब्राह्मणा यस्य धृतिमन्तो जितेन्द्रियाः
तमुग्रतपसं वीरं कथं जेष्यसि पाण्डवम्

^{५.१३७.२४}पुनरुक्तं च वक्ष्यामि यत्कार्यं भूतिमिच्छता
सुहृदा मज्जमानेषु सुहृत्सु व्यसनार्णवे

^{५.१३७.२५}अलं युद्धेन तैर्वीरैः शाम्य त्वं कुरुवृद्धये
मा गमः ससुतामात्यः सबलश्च पराभवम्