^{५.१३६.१}वैशंपायन उवाच

^{५.१३६.२}कुन्त्यास्तु वचनं श्रुत्वा भीष्मद्रोणौ महारथौ
दुर्योधनमिदं वाक्यमूचतुः शासनातिगम्

^{५.१३६.३}श्रुतं ते पुरुषव्याघ्र कुन्त्याः कृष्णस्य संनिधौ
वाक्यमर्थवदव्यग्रमुक्तं धर्म्यमनुत्तमम्

^{५.१३६.४}तत्करिष्यन्ति कौन्तेया वासुदेवस्य संमतम्
न हि ते जातु शाम्येरन्नृते राज्येन कौरव

^{५.१३६.५}क्लेशिता हि त्वया पार्था धर्मपाशसितास्तदा
सभायां द्रौपदी चैव तैश्च तन्मर्षितं तव

^{५.१३६.६}कृतास्त्रं ह्यर्जुनं प्राप्य भीमं च कृतनिश्रमम्
गाण्डीवं चेषुधी चैव रथं च ध्वजमेव च
सहायं वासुदेवं च न क्षंस्यति युधिष्ठिरः

^{५.१३६.७}प्रत्यक्षं ते महाबाहो यथा पार्थेन धीमता
विराटनगरे पूर्वं सर्वे स्म युधि निर्जिताः

^{५.१३६.८}दानवान्घोरकर्माणो निवातकवचान्युधि
रौद्रमस्त्रं समाधाय दग्धवानस्त्रवह्निना

^{५.१३६.९}कर्णप्रभृतयश्चेमे त्वं चापि कवची रथी
मोक्षिता घोषयात्रायां पर्याप्तं तन्निदर्शनम्

^{५.१३६.१०}प्रशाम्य भरतश्रेष्ठ भ्रातृभिः सह पाण्डवैः
रक्षेमां पृथिवीं सर्वां मृत्योर्दंष्ट्रान्तरं गताम्

^{५.१३६.११}ज्येष्ठो भ्राता धर्मशीलो वत्सलः श्लक्ष्णवाक्शुचिः
तं गच्छ पुरुषव्याघ्रं व्यपनीयेह किल्बिषम्

^{५.१३६.१२}दृष्टश्चेत्त्वं पाण्डवेन व्यपनीतशरासनः
प्रसन्नभ्रुकुटिः श्रीमान्कृता शान्तिः कुलस्य नः

^{५.१३६.१३}तमभ्येत्य सहामात्यः परिष्वज्य नृपात्मजम्
अभिवादय राजानं यथापूर्वमरिंदम

^{५.१३६.१४}अभिवादयमानं त्वां पाणिभ्यां भीमपूर्वजः
प्रतिगृह्णातु सौहार्दात्कुन्तीपुत्रो युधिष्ठिरः

^{५.१३६.१५}सिंहस्कन्धोरुबाहुस्त्वां वृत्तायतमहाभुजः
परिष्वजतु बाहुभ्यां भीमः प्रहरतां वरः

^{५.१३६.१६}सिंहग्रीवो गुडाकेशस्ततस्त्वां पुष्करेक्षणः
अभिवादयतां पार्थः कुन्तीपुत्रो धनंजयः

^{५.१३६.१७}आश्विनेयौ नरव्याघ्रौ रूपेणाप्रतिमौ भुवि
तौ च त्वां गुरुवत्प्रेम्णा पूजया प्रत्युदीयताम्

^{५.१३६.१८}मुञ्चन्त्वानन्दजाश्रूणि दाशार्हप्रमुखा नृपाः
संगच्छ भ्रातृभिः सार्धं मानं संत्यज्य पार्थिव

^{५.१३६.१९}प्रशाधि पृथिवीं कृत्स्नां ततस्तं भ्रातृभिः सह
समालिङ्ग्य च हर्षेण नृपा यान्तु परस्परम्

^{५.१३६.२०}अलं युद्धेन राजेन्द्र सुहृदां शृणु कारणम्
ध्रुवं विनाशो युद्धे हि क्षत्रियाणां प्रदृश्यते

^{५.१३६.२१}ज्योतींषि प्रतिकूलानि दारुणा मृगपक्षिणः
उत्पाता विविधा वीर दृश्यन्ते क्षत्रनाशनाः

^{५.१३६.२२}विशेषत इहास्माकं निमित्तानि विनाशने
उल्काभिर्हि प्रदीप्ताभिर्वध्यते पृतना तव

^{५.१३६.२३}वाहनान्यप्रहृष्टानि रुदन्तीव विशां पते
गृध्रास्ते पर्युपासन्ते सैन्यानि च समन्ततः

^{५.१३६.२४}नगरं न यथापूर्वं तथा राजनिवेशनम्
शिवाश्चाशिवनिर्घोषा दीप्तां सेवन्ति वै दिशम्

^{५.१३६.२५}कुरु वाक्यं पितुर्मातुरस्माकं च हितैषिणाम्
त्वय्यायत्तो महाबाहो शमो व्यायाम एव च

^{५.१३६.२६}न चेत्करिष्यसि वचः सुहृदामरिकर्शन
तप्स्यसे वाहिनीं दृष्ट्वा पार्थबाणप्रपीडिताम्

^{५.१३६.२७}भीमस्य च महानादं नदतः शुष्मिणो रणे
श्रुत्वा स्मर्तासि मे वाक्यं गाण्डीवस्य च निस्वनम्
यद्येतदपसव्यं ते भविष्यति वचो मम