^{५.१७०.१}दुर्योधन उवाच

^{५.१७०.२}किमर्थं भरतश्रेष्ठ न हन्यास्त्वं शिखण्डिनम्
उद्यतेषुमथो दृष्ट्वा समरेष्वाततायिनम्

^{५.१७०.३}पूर्वमुक्त्वा महाबाहो पाण्डवान्सह सोमकैः
वधिष्यामीति गाङ्गेय तन्मे ब्रूहि पितामह

^{५.१७०.४}भीष्म उवाच

^{५.१७०.५}शृणु दुर्योधन कथां सहैभिर्वसुधाधिपैः
यदर्थं युधि संप्रेक्ष्य नाहं हन्यां शिखण्डिनम्

^{५.१७०.६}महाराजो मम पिता शंतनुर्भरतर्षभः
दिष्टान्तं प्राप धर्मात्मा समये पुरुषर्षभ

^{५.१७०.७}ततोऽहं भरतश्रेष्ठ प्रतिज्ञां परिपालयन्
चित्राङ्गदं भ्रातरं वै महाराज्येऽभ्यषेचयम्

^{५.१७०.८}तस्मिंश्च निधनं प्राप्ते सत्यवत्या मते स्थितः
विचित्रवीर्यं राजानमभ्यषिञ्चं यथाविधि

^{५.१७०.९}मयाभिषिक्तो राजेन्द्र यवीयानपि धर्मतः
विचित्रवीर्यो धर्मात्मा मामेव समुदैक्षत

^{५.१७०.१०}तस्य दारक्रियां तात चिकीर्षुरहमप्युत
अनुरूपादिव कुलादिति चिन्त्य मनो दधे

^{५.१७०.११}तथाश्रौषं महाबाहो तिस्रः कन्याः स्वयंवरे
रूपेणाप्रतिमाः सर्वाः काशिराजसुतास्तदा
अम्बा चैवाम्बिका चैव तथैवाम्बालिकापरा

^{५.१७०.१२}राजानश्च समाहूताः पृथिव्यां भरतर्षभ
अम्बा ज्येष्ठाभवत्तासामम्बिका त्वथ मध्यमा
अम्बालिका च राजेन्द्र राजकन्या यवीयसी

^{५.१७०.१३}सोऽहमेकरथेनैव गतः काशिपतेः पुरीम्
अपश्यं ता महाबाहो तिस्रः कन्याः स्वलंकृताः
राज्ञश्चैव समावृत्तान्पार्थिवान्पृथिवीपते

^{५.१७०.१४}ततोऽहं तान्नृपान्सर्वानाहूय समरे स्थितान्
रथमारोपयां चक्रे कन्यास्ता भरतर्षभ

^{५.१७०.१५}वीर्यशुल्काश्च ता ज्ञात्वा समारोप्य रथं तदा
अवोचं पार्थिवान्सर्वानहं तत्र समागतान्
भीष्मः शांतनवः कन्या हरतीति पुनः पुनः

^{५.१७०.१६}ते यतध्वं परं शक्त्या सर्वे मोक्षाय पार्थिवाः
प्रसह्य हि नयाम्येष मिषतां वो नराधिपाः

^{५.१७०.१७}ततस्ते पृथिवीपालाः समुत्पेतुरुदायुधाः
योगो योग इति क्रुद्धाः सारथींश्चाप्यचोदयन्

^{५.१७०.१८}ते रथैर्मेघसंकाशैर्गजैश्च गजयोधिनः
पृष्ठ्यैश्चाश्वैर्महीपालाः समुत्पेतुरुदायुधाः

^{५.१७०.१९}ततस्ते मां महीपालाः सर्व एव विशां पते
रथव्रातेन महता सर्वतः पर्यवारयन्

^{५.१७०.२०}तानहं शरवर्षेण महता प्रत्यवारयम्
सर्वान्नृपांश्चाप्यजयं देवराडिव दानवान्

^{५.१७०.२१}तेषामापततां चित्रान्ध्वजान्हेमपरिष्कृतान्
एकैकेन हि बाणेन भूमौ पातितवानहम्

^{५.१७०.२२}हयांश्चैषां गजांश्चैव सारथींश्चाप्यहं रणे
अपातयं शरैर्दीप्तैः प्रहसन्पुरुषर्षभ

^{५.१७०.२३}ते निवृत्ताश्च भग्नाश्च दृष्ट्वा तल्लाघवं मम
अथाहं हास्तिनपुरमायां जित्वा महीक्षितः

^{५.१७०.२४}अतोऽहं ताश्च कन्या वै भ्रातुरर्थाय भारत
तच्च कर्म महाबाहो सत्यवत्यै न्यवेदयम्