^{५.५१.१}धृतराष्ट्र उवाच

^{५.५१.२}यस्य वै नानृता वाचः प्रवृत्ता अनुशुश्रुमः
त्रैलोक्यमपि तस्य स्याद्योद्धा यस्य धनंजयः

^{५.५१.३}तस्यैव च न पश्यामि युधि गाण्डीवधन्वनः
अनिशं चिन्तयानोऽपि यः प्रतीयाद्रथेन तम्

^{५.५१.४}अस्यतः कर्णिनालीकान्मार्गणान्हृदयच्छिदः
प्रत्येता न समः कश्चिद्युधि गाण्डीवधन्वनः

^{५.५१.५}द्रोणकर्णौ प्रतीयातां यदि वीरौ नरर्षभौ
माहात्म्यात्संशयो लोके न त्वस्ति विजयो मम

^{५.५१.६}घृणी कर्णः प्रमादी च आचार्यः स्थविरो गुरुः
समर्थो बलवान्पार्थो दृढधन्वा जितक्लमः
भवेत्सुतुमुलं युद्धं सर्वशोऽप्यपराजयः

^{५.५१.७}सर्वे ह्यस्त्रविदः शूराः सर्वे प्राप्ता महद्यशः
अपि सर्वामरैश्वर्यं त्यजेयुर्न पुनर्जयम्
वधे नूनं भवेच्छान्तिस्तयोर्वा फल्गुनस्य वा

^{५.५१.८}न तु जेतार्जुनस्यास्ति हन्ता चास्य न विद्यते
मन्युस्तस्य कथं शाम्येन्मन्दान्प्रति य उत्थितः

^{५.५१.९}अन्येऽप्यस्त्राणि जानन्ति जीयन्ते च जयन्ति च
एकान्तविजयस्त्वेव श्रूयते फल्गुनस्य ह

^{५.५१.१०}त्रयस्त्रिंशत्समाहूय खाण्डवेऽग्निमतर्पयत्
जिगाय च सुरान्सर्वान्नास्य वेद्मि पराजयम्

^{५.५१.११}यस्य यन्ता हृषीकेशः शीलवृत्तसमो युधि
ध्रुवस्तस्य जयस्तात यथेन्द्रस्य जयस्तथा

^{५.५१.१२}कृष्णावेकरथे यत्तावधिज्यं गाण्डिवं धनुः
युगपत्त्रीणि तेजांसि समेतान्यनुशुश्रुमः

^{५.५१.१३}नैव नोऽस्ति धनुस्तादृङ्न योद्धा न च सारथिः
तच्च मन्दा न जानन्ति दुर्योधनवशानुगाः

^{५.५१.१४}शेषयेदशनिर्दीप्तो निपतन्मूर्ध्नि संजय
न तु शेषं शराः कुर्युरस्तास्तात किरीटिना

^{५.५१.१५}अपि चास्यन्निवाभाति निघ्नन्निव च फल्गुनः
उद्धरन्निव कायेभ्यः शिरांसि शरवृष्टिभिः

^{५.५१.१६}अपि बाणमयं तेजः प्रदीप्तमिव सर्वतः
गाण्डीवेद्धं दहेताजौ पुत्राणां मम वाहिनीम्

^{५.५१.१७}अपि सा रथघोषेण भयार्ता सव्यसाचिनः
वित्रस्ता बहुला सेना भारती प्रतिभाति मे

^{५.५१.१८}यथा कक्षं दहत्यग्निः प्रवृद्धः सर्वतश्चरन्
महार्चिरनिलोद्धूतस्तद्वद्धक्ष्यति मामकान्

^{५.५१.१९}यदोद्वमन्निशितान्बाणसंघा;न्स्थाताततायी समरे किरीटी
सृष्टोऽन्तकः सर्वहरो विधात्रा; यथा भवेत्तद्वदवारणीयः

^{५.५१.२०}यदा ह्यभीक्ष्णं सुबहून्प्रकारा;ञ्श्रोतास्मि तानावसथे कुरूणाम्
तेषां समन्ताच्च तथा रणाग्रे; क्षयः किलायं भरतानुपैति