^{५.५२.१}धृतराष्ट्र उवाच

^{५.५२.२}यथैव पाण्डवाः सर्वे पराक्रान्ता जिगीषवः
तथैवाभिसरास्तेषां त्यक्तात्मानो जये धृताः

^{५.५२.३}त्वमेव हि पराक्रान्तानाचक्षीथाः परान्मम
पाञ्चालान्केकयान्मत्स्यान्मागधान्वत्सभूमिपान्

^{५.५२.४}यश्च सेन्द्रानिमाँल्लोकानिच्छन्कुर्याद्वशे बली
स श्रेष्ठो जगतः कृष्णः पाण्डवानां जये धृतः

^{५.५२.५}समस्तामर्जुनाद्विद्यां सात्यकिः क्षिप्रमाप्तवान्
शैनेयः समरे स्थाता बीजवत्प्रवपञ्शरान्

^{५.५२.६}धृष्टद्युम्नश्च पाञ्चाल्यः क्रूरकर्मा महारथः
मामकेषु रणं कर्ता बलेषु परमास्त्रवित्

^{५.५२.७}युधिष्ठिरस्य च क्रोधादर्जुनस्य च विक्रमात्
यमाभ्यां भीमसेनाच्च भयं मे तात जायते

^{५.५२.८}अमानुषं मनुष्येन्द्रैर्जालं विततमन्तरा
मम सेनां हनिष्यन्ति ततः क्रोशामि संजय

^{५.५२.९}दर्शनीयो मनस्वी च लक्ष्मीवान्ब्रह्मवर्चसी
मेधावी सुकृतप्रज्ञो धर्मात्मा पाण्डुनन्दनः

^{५.५२.१०}मित्रामात्यैः सुसंपन्नः संपन्नो योज्ययोजकैः
भ्रातृभिः श्वशुरैः पुत्रैरुपपन्नो महारथैः

^{५.५२.११}धृत्या च पुरुषव्याघ्रो नैभृत्येन च पाण्डवः
अनृशंसो वदान्यश्च ह्रीमान्सत्यपराक्रमः

^{५.५२.१२}बहुश्रुतः कृतात्मा च वृद्धसेवी जितेन्द्रियः
तं सर्वगुणसंपन्नं समिद्धमिव पावकम्

^{५.५२.१३}तपन्तमिव को मन्दः पतिष्यति पतंगवत्
पाण्डवाग्निमनावार्यं मुमूर्षुर्मूढचेतनः

^{५.५२.१४}तनुरुच्चः शिखी राजा शुद्धजाम्बूनदप्रभः
मन्दानां मम पुत्राणां युद्धेनान्तं करिष्यति

^{५.५२.१५}तैरयुद्धं साधु मन्ये कुरवस्तन्निबोधत
युद्धे विनाशः कृत्स्नस्य कुलस्य भविता ध्रुवम्

^{५.५२.१६}एषा मे परमा शान्तिर्यया शाम्यति मे मनः
यदि त्वयुद्धमिष्टं वो वयं शान्त्यै यतामहे

^{५.५२.१७}न तु नः शिक्षमाणानामुपेक्षेत युधिष्ठिरः
जुगुप्सति ह्यधर्मेण मामेवोद्दिश्य कारणम्