^{५.६२.१}दुर्योधन उवाच

^{५.६२.२}सदृशानां मनुष्येषु सर्वेषां तुल्यजन्मनाम्
कथमेकान्ततस्तेषां पार्थानां मन्यसे जयम्

^{५.६२.३}सर्वे स्म समजातीयाः सर्वे मानुषयोनयः
पितामह विजानीषे पार्थेषु विजयं कथम्

^{५.६२.४}नाहं भवति न द्रोणे न कृपे न च बाह्लिके
अन्येषु च नरेन्द्रेषु पराक्रम्य समारभे

^{५.६२.५}अहं वैकर्तनः कर्णो भ्राता दुःशासनश्च मे
पाण्डवान्समरे पञ्च हनिष्यामः शितैः शरैः

^{५.६२.६}ततो राजन्महायज्ञैर्विविधैर्भूरिदक्षिणैः
ब्राह्मणांस्तर्पयिष्यामि गोभिरश्वैर्धनेन च

^{५.६२.७}विदुर उवाच

^{५.६२.८}शकुनीनामिहार्थाय पाशं भूमावयोजयत्
कश्चिच्छाकुनिकस्तात पूर्वेषामिति शुश्रुम

^{५.६२.९}तस्मिन्द्वौ शकुनौ बद्धौ युगपत्समपौरुषौ
तावुपादाय तं पाशं जग्मतुः खचरावुभौ

^{५.६२.१०}तौ विहायसमाक्रान्तौ दृष्ट्वा शाकुनिकस्तदा
अन्वधावदनिर्विण्णो येन येन स्म गच्छतः

^{५.६२.११}तथा तमनुधावन्तं मृगयुं शकुनार्थिनम्
आश्रमस्थो मुनिः कश्चिद्ददर्शाथ कृताह्निकः

^{५.६२.१२}तावन्तरिक्षगौ शीघ्रमनुयान्तं महीचरम्
श्लोकेनानेन कौरव्य पप्रच्छ स मुनिस्तदा

^{५.६२.१३}विचित्रमिदमाश्चर्यं मृगहन्प्रतिभाति मे
प्लवमानौ हि खचरौ पदातिरनुधावसि

^{५.६२.१४}शाकुनिक उवाच

^{५.६२.१५}पाशमेकमुभावेतौ सहितौ हरतो मम
यत्र वै विवदिष्येते तत्र मे वशमेष्यतः

^{५.६२.१६}विदुर उवाच

^{५.६२.१७}तौ विवादमनुप्राप्तौ शकुनौ मृत्युसंधितौ
विगृह्य च सुदुर्बुद्धी पृथिव्यां संनिपेततुः

^{५.६२.१८}तौ युध्यमानौ संरब्धौ मृत्युपाशवशानुगौ
उपसृत्यापरिज्ञातो जग्राह मृगयुस्तदा

^{५.६२.१९}एवं ये ज्ञातयोऽर्थेषु मिथो गच्छन्ति विग्रहम्
तेऽमित्रवशमायान्ति शकुनाविव विग्रहात्

^{५.६२.२०}संभोजनं संकथनं संप्रश्नोऽथ समागमः
एतानि ज्ञातिकार्याणि न विरोधः कदाचन

^{५.६२.२१}यस्मिन्काले सुमनसः सर्वे वृद्धानुपासते
सिंहगुप्तमिवारण्यमप्रधृष्या भवन्ति ते

^{५.६२.२२}येऽर्थं संततमासाद्य दीना इव समासते
श्रियं ते संप्रयच्छन्ति द्विषद्भ्यो भरतर्षभ

^{५.६२.२३}धूमायन्ते व्यपेतानि ज्वलन्ति सहितानि च
धृतराष्ट्रोल्मुकानीव ज्ञातयो भरतर्षभ

^{५.६२.२४}इदमन्यत्प्रवक्ष्यामि यथा दृष्टं गिरौ मया
श्रुत्वा तदपि कौरव्य यथा श्रेयस्तथा कुरु

^{५.६२.२५}वयं किरातैः सहिता गच्छामो गिरिमुत्तरम्
ब्राह्मणैर्देवकल्पैश्च विद्याजम्भकवातिकैः

^{५.६२.२६}कुञ्जभूतं गिरिं सर्वमभितो गन्धमादनम्
दीप्यमानौषधिगणं सिद्धगन्धर्वसेवितम्

^{५.६२.२७}तत्र पश्यामहे सर्वे मधु पीतममाक्षिकम्
मरुप्रपाते विषमे निविष्टं कुम्भसंमितम्

^{५.६२.२८}आशीविषै रक्ष्यमाणं कुबेरदयितं भृशम्
यत्प्राश्य पुरुषो मर्त्यो अमरत्वं निगच्छति

^{५.६२.२९}अचक्षुर्लभते चक्षुर्वृद्धो भवति वै युवा
इति ते कथयन्ति स्म ब्राह्मणा जम्भसाधकाः

^{५.६२.३०}ततः किरातास्तद्दृष्ट्वा प्रार्थयन्तो महीपते
विनेशुर्विषमे तस्मिन्ससर्पे गिरिगह्वरे

^{५.६२.३१}तथैव तव पुत्रोऽयं पृथिवीमेक इच्छति
मधु पश्यति संमोहात्प्रपातं नानुपश्यति

^{५.६२.३२}दुर्योधनो योद्धुमनाः समरे सव्यसाचिना
न च पश्यामि तेजोऽस्य विक्रमं वा तथाविधम्

^{५.६२.३३}एकेन रथमास्थाय पृथिवी येन निर्जिता
प्रतीक्षमाणो यो वीरः क्षमते वीक्षितं तव

^{५.६२.३४}द्रुपदो मत्स्यराजश्च संक्रुद्धश्च धनंजयः
न शेषयेयुः समरे वायुयुक्ता इवाग्नयः

^{५.६२.३५}अङ्के कुरुष्व राजानं धृतराष्ट्र युधिष्ठिरम्
युध्यतोर्हि द्वयोर्युद्धे नैकान्तेन भवेज्जयः