^{५.६७.१}धृतराष्ट्र उवाच

^{५.६७.२}कथं त्वं माधवं वेत्थ सर्वलोकमहेश्वरम्
कथमेनं न वेदाहं तन्ममाचक्ष्व संजय

^{५.६७.३}संजय उवाच

^{५.६७.४}विद्या राजन्न ते विद्या मम विद्या न हीयते
विद्याहीनस्तमोध्वस्तो नाभिजानाति केशवम्

^{५.६७.५}विद्यया तात जानामि त्रियुगं मधुसूदनम्
कर्तारमकृतं देवं भूतानां प्रभवाप्ययम्

^{५.६७.६}धृतराष्ट्र उवाच

^{५.६७.७}गावल्गणेऽत्र का भक्तिर्या ते नित्या जनार्दने
यया त्वमभिजानासि त्रियुगं मधुसूदनम्

^{५.६७.८}संजय उवाच

^{५.६७.९}मायां न सेवे भद्रं ते न वृथाधर्ममाचरे
शुद्धभावं गतो भक्त्या शास्त्राद्वेद्मि जनार्दनम्

^{५.६७.१०}धृतराष्ट्र उवाच

^{५.६७.११}दुर्योधन हृषीकेशं प्रपद्यस्व जनार्दनम्
आप्तो नः संजयस्तात शरणं गच्छ केशवम्

^{५.६७.१२}दुर्योधन उवाच

^{५.६७.१३}भगवान्देवकीपुत्रो लोकं चेन्निहनिष्यति
प्रवदन्नर्जुने सख्यं नाहं गच्छेऽद्य केशवम्

^{५.६७.१४}धृतराष्ट्र उवाच

^{५.६७.१५}अवाग्गान्धारि पुत्रस्ते गच्छत्येष सुदुर्मतिः
ईर्ष्युर्दुरात्मा मानी च श्रेयसां वचनातिगः

^{५.६७.१६}गान्धार्युवाच

^{५.६७.१७}ऐश्वर्यकाम दुष्टात्मन्वृद्धानां शासनातिग
ऐश्वर्यजीविते हित्वा पितरं मां च बालिश

^{५.६७.१८}वर्धयन्दुर्हृदां प्रीतिं मां च शोकेन वर्धयन्
निहतो भीमसेनेन स्मर्तासि वचनं पितुः

^{५.६७.१९}व्यास उवाच

^{५.६७.२०}दयितोऽसि राजन्कृष्णस्य धृतराष्ट्र निबोध मे
यस्य ते संजयो दूतो यस्त्वां श्रेयसि योक्ष्यते

^{५.६७.२१}जानात्येष हृषीकेशं पुराणं यच्च वै नवम्
शुश्रूषमाणमेकाग्रं मोक्ष्यते महतो भयात्

^{५.६७.२२}वैचित्रवीर्य पुरुषाः क्रोधहर्षतमोवृताः
सिता बहुविधैः पाशैर्ये न तुष्टाः स्वकैर्धनैः

^{५.६७.२३}यमस्य वशमायान्ति काममूढाः पुनः पुनः
अन्धनेत्रा यथैवान्धा नीयमानाः स्वकर्मभिः

^{५.६७.२४}एष एकायनः पन्था येन यान्ति मनीषिणः
तं दृष्ट्वा मृत्युमत्येति महांस्तत्र न सज्जते

^{५.६७.२५}धृतराष्ट्र उवाच

^{५.६७.२६}अङ्ग संजय मे शंस पन्थानमकुतोभयम्
येन गत्वा हृषीकेशं प्राप्नुयां शान्तिमुत्तमाम्

^{५.६७.२७}संजय उवाच

^{५.६७.२८}नाकृतात्मा कृतात्मानं जातु विद्याज्जनार्दनम्
आत्मनस्तु क्रियोपायो नान्यत्रेन्द्रियनिग्रहात्

^{५.६७.२९}इन्द्रियाणामुदीर्णानां कामत्यागोऽप्रमादतः
अप्रमादोऽविहिंसा च ज्ञानयोनिरसंशयम्

^{५.६७.३०}इन्द्रियाणां यमे यत्तो भव राजन्नतन्द्रितः
बुद्धिश्च मा ते च्यवतु नियच्छैतां यतस्ततः

^{५.६७.३१}एतज्ज्ञानं विदुर्विप्रा ध्रुवमिन्द्रियधारणम्
एतज्ज्ञानं च पन्थाश्च येन यान्ति मनीषिणः

^{५.६७.३२}अप्राप्यः केशवो राजन्निन्द्रियैरजितैर्नृभिः
आगमाधिगतो योगाद्वशी तत्त्वे प्रसीदति