^{७.२३.१}धृतराष्ट्र उवाच

^{७.२३.२}व्यथयेयुरिमे सेनां देवानामपि संयुगे
आहवे ये न्यवर्तन्त वृकोदरमुखा रथाः

^{७.२३.३}संप्रयुक्तः किलैवायं दिष्टैर्भवति पूरुषः
तस्मिन्नेव तु सर्वार्था दृश्यन्ते वै पृथग्विधाः

^{७.२३.४}दीर्घं विप्रोषितः कालमरण्ये जटिलोऽजिनी
अज्ञातश्चैव लोकस्य विजहार युधिष्ठिरः

^{७.२३.५}स एव महतीं सेनां समावर्तयदाहवे
किमन्यद्दैवसंयोगान्मम पुत्रस्य चाभवत्

^{७.२३.६}युक्त एव हि भाग्येन ध्रुवमुत्पद्यते नरः
स तथाकृष्यते तेन न यथा स्वयमिच्छति

^{७.२३.७}द्यूतव्यसनमासाद्य क्लेशितो हि युधिष्ठिरः
स पुनर्भागधेयेन सहायानुपलब्धवान्

^{७.२३.८}अर्धं मे केकया लब्धाः काशिकाः कोसलाश्च ये
चेदयश्चापरे वङ्गा मामेव समुपाश्रिताः

^{७.२३.९}पृथिवी भूयसी तात मम पार्थस्य नो तथा
इति मामब्रवीत्सूत मन्दो दुर्योधनस्तदा

^{७.२३.१०}तस्य सेनासमूहस्य मध्ये द्रोणः सुरक्षितः
निहतः पार्षतेनाजौ किमन्यद्भागधेयतः

^{७.२३.११}मध्ये राज्ञां महाबाहुं सदा युद्धाभिनन्दिनम्
सर्वास्त्रपारगं द्रोणं कथं मृत्युरुपेयिवान्

^{७.२३.१२}समनुप्राप्तकृच्छ्रोऽहं संमोहं परमं गतः
भीष्मद्रोणौ हतौ श्रुत्वा नाहं जीवितुमुत्सहे

^{७.२३.१३}यन्मा क्षत्ताब्रवीत्तात प्रपश्यन्पुत्रगृद्धिनम्
दुर्योधनेन तत्सर्वं प्राप्तं सूत मया सह

^{७.२३.१४}नृशंसं तु परं तत्स्यात्त्यक्त्वा दुर्योधनं यदि
पुत्रशेषं चिकीर्षेयं कृच्छ्रं न मरणं भवेत्

^{७.२३.१५}यो हि धर्मं परित्यज्य भवत्यर्थपरो नरः
सोऽस्माच्च हीयते लोकात्क्षुद्रभावं च गच्छति

^{७.२३.१६}अद्य चाप्यस्य राष्ट्रस्य हतोत्साहस्य संजय
अवशेषं न पश्यामि ककुदे मृदिते सति

^{७.२३.१७}कथं स्यादवशेषं हि धुर्ययोरभ्यतीतयोः
यौ नित्यमनुजीवामः क्षमिणौ पुरुषर्षभौ

^{७.२३.१८}व्यक्तमेव च मे शंस यथा युद्धमवर्तत
केऽयुध्यन्के व्यपाकर्षन्के क्षुद्राः प्राद्रवन्भयात्

^{७.२३.१९}धनंजयं च मे शंस यद्यच्चक्रे रथर्षभः
तस्माद्भयं नो भूयिष्ठं भ्रातृव्याच्च विशेषतः

^{७.२३.२०}यथासीच्च निवृत्तेषु पाण्डवेषु च संजय
मम सैन्यावशेषस्य संनिपातः सुदारुणः
मामकानां च ये शूराः कांस्तत्र समवारयन्