^{७.३४.१}संजय उवाच

^{७.३४.२}तदनीकमनाधृष्यं भारद्वाजेन रक्षितम्
पार्थाः समभ्यवर्तन्त भीमसेनपुरोगमाः

^{७.३४.३}सात्यकिश्चेकितानश्च धृष्टद्युम्नश्च पार्षतः
कुन्तिभोजश्च विक्रान्तो द्रुपदश्च महारथः

^{७.३४.४}आर्जुनिः क्षत्रधर्मा च बृहत्क्षत्रश्च वीर्यवान्
चेदिपो धृष्टकेतुश्च माद्रीपुत्रौ घटोत्कचः

^{७.३४.५}युधामन्युश्च विक्रान्तः शिखण्डी चापराजितः
उत्तमौजाश्च दुर्धर्षो विराटश्च महारथः

^{७.३४.६}द्रौपदेयाश्च संरब्धाः शैशुपालिश्च वीर्यवान्
केकयाश्च महावीर्याः सृञ्जयाश्च सहस्रशः

^{७.३४.७}एते चान्ये च सगणाः कृतास्त्रा युद्धदुर्मदाः
समभ्यधावन्सहसा भारद्वाजं युयुत्सवः

^{७.३४.८}समवेतांस्तु तान्सर्वान्भारद्वाजोऽपि वीर्यवान्
असंभ्रान्तः शरौघेण महता समवारयत्

^{७.३४.९}महौघाः सलिलस्येव गिरिमासाद्य दुर्भिदम्
द्रोणं ते नाभ्यवर्तन्त वेलामिव जलाशयाः

^{७.३४.१०}पीड्यमानाः शरै राजन्द्रोणचापविनिःसृतैः
न शेकुः प्रमुखे स्थातुं भारद्वाजस्य पाण्डवाः

^{७.३४.११}तदद्भुतमपश्याम द्रोणस्य भुजयोर्बलम्
यदेनं नाभ्यवर्तन्त पाञ्चालाः सृञ्जयैः सह

^{७.३४.१२}तमायान्तमभिक्रुद्धं द्रोणं दृष्ट्वा युधिष्ठिरः
बहुधा चिन्तयामास द्रोणस्य प्रतिवारणम्

^{७.३४.१३}अशक्यं तु तमन्येन द्रोणं मत्वा युधिष्ठिरः
अविषह्यं गुरुं भारं सौभद्रे समवासृजत्

^{७.३४.१४}वासुदेवादनवरं फल्गुनाच्चामितौजसम्
अब्रवीत्परवीरघ्नमभिमन्युमिदं वचः

^{७.३४.१५}एत्य नो नार्जुनो गर्हेद्यथा तात तथा कुरु
चक्रव्यूहस्य न वयं विद्म भेदं कथंचन

^{७.३४.१६}त्वं वार्जुनो वा कृष्णो वा भिन्द्यात्प्रद्युम्न एव वा
चक्रव्यूहं महाबाहो पञ्चमोऽन्यो न विद्यते

^{७.३४.१७}अभिमन्यो वरं तात याचतां दातुमर्हसि
पितॄणां मातुलानां च सैन्यानां चैव सर्वशः

^{७.३४.१८}धनंजयो हि नस्तात गर्हयेदेत्य संयुगात्
क्षिप्रमस्त्रं समादाय द्रोणानीकं विशातय

^{७.३४.१९}अभिमन्युरुवाच

^{७.३४.२०}द्रोणस्य दृढमव्यग्रमनीकप्रवरं युधि
पितॄणां जयमाकाङ्क्षन्नवगाहे भिनद्मि च

^{७.३४.२१}उपदिष्टो हि मे पित्रा योगोऽनीकस्य भेदने
नोत्सहे तु विनिर्गन्तुमहं कस्यांचिदापदि

^{७.३४.२२}युधिष्ठिर उवाच

^{७.३४.२३}भिन्ध्यनीकं युधा श्रेष्ठ द्वारं संजनयस्व नः
वयं त्वानुगमिष्यामो येन त्वं तात यास्यसि

^{७.३४.२४}धनंजयसमं युद्धे त्वां वयं तात संयुगे
प्रणिधायानुयास्यामो रक्षन्तः सर्वतोमुखाः

^{७.३४.२५}भीम उवाच

^{७.३४.२६}अहं त्वानुगमिष्यामि धृष्टद्युम्नोऽथ सात्यकिः
पाञ्चालाः केकया मत्स्यास्तथा सर्वे प्रभद्रकाः

^{७.३४.२७}सकृद्भिन्नं त्वया व्यूहं तत्र तत्र पुनः पुनः
वयं प्रध्वंसयिष्यामो निघ्नमाना वरान्वरान्

^{७.३४.२८}अभिमन्युरुवाच

^{७.३४.२९}अहमेतत्प्रवेक्ष्यामि द्रोणानीकं दुरासदम्
पतंग इव संक्रुद्धो ज्वलितं जातवेदसम्

^{७.३४.३०}तत्कर्माद्य करिष्यामि हितं यद्वंशयोर्द्वयोः
मातुलस्य च या प्रीतिर्भविष्यति पितुश्च मे

^{७.३४.३१}शिशुनैकेन संग्रामे काल्यमानानि संघशः
अद्य द्रक्ष्यन्ति भूतानि द्विषत्सैन्यानि वै मया

^{७.३४.३२}युधिष्ठिर उवाच

^{७.३४.३३}एवं ते भाषमाणस्य बलं सौभद्र वर्धताम्
यस्त्वमुत्सहसे भेत्तुं द्रोणानीकं सुदुर्भिदम्

^{७.३४.३४}रक्षितं पुरुषव्याघ्रैर्महेष्वासैः प्रहारिभिः
साध्यरुद्रमरुत्कल्पैर्वस्वग्न्यादित्यविक्रमैः

^{७.३४.३५}संजय उवाच

^{७.३४.३६}तस्य तद्वचनं श्रुत्वा स यन्तारमचोदयत्
सुमित्राश्वान्रणे क्षिप्रं द्रोणानीकाय चोदय