^{७.३६.१}संजय उवाच

^{७.३६.२}तां प्रभग्नां चमूं दृष्ट्वा सौभद्रेणामितौजसा
दुर्योधनो भृशं क्रुद्धः स्वयं सौभद्रमभ्ययात्

^{७.३६.३}ततो राजानमावृत्तं सौभद्रं प्रति संयुगे
दृष्ट्वा द्रोणोऽब्रवीद्योधान्पर्याप्नुत नराधिपम्

^{७.३६.४}पुराभिमन्युर्लक्ष्यं नः पश्यतां हन्ति वीर्यवान्
तमाद्रवत मा भैष्ट क्षिप्रं रक्षत कौरवम्

^{७.३६.५}ततः कृतज्ञा बलिनः सुहृदो जितकाशिनः
त्रास्यमाना भयाद्वीरं परिवव्रुस्तवात्मजम्

^{७.३६.६}द्रोणो द्रौणिः कृपः कर्णः कृतवर्मा च सौबलः
बृहद्बलो मद्रराजो भूरिर्भूरिश्रवाः शलः

^{७.३६.७}पौरवो वृषसेनश्च विसृजन्तः शिताञ्शरान्
सौभद्रं शरवर्षेण महता समवाकिरन्

^{७.३६.८}संमोहयित्वा तमथ दुर्योधनममोचयन्
आस्याद्ग्रासमिवाक्षिप्तं ममृषे नार्जुनात्मजः

^{७.३६.९}ताञ्शरौघेण महता साश्वसूतान्महारथान्
विमुखीकृत्य सौभद्रः सिंहनादमथानदत्

^{७.३६.१०}तस्य नादं ततः श्रुत्वा सिंहस्येवामिषैषिणः
नामृष्यन्त सुसंरब्धाः पुनर्द्रोणमुखा रथाः

^{७.३६.११}त एनं कोष्ठकीकृत्य रथवंशेन मारिष
व्यसृजन्निषुजालानि नानालिङ्गानि संघशः

^{७.३६.१२}तान्यन्तरिक्षे चिच्छेद पौत्रस्तव शितैः शरैः
तांश्चैव प्रतिविव्याध तदद्भुतमिवाभवत्

^{७.३६.१३}ततस्ते कोपितास्तेन शरैराशीविषोपमैः
परिवव्रुर्जिघांसन्तः सौभद्रमपलायिनम्

^{७.३६.१४}समुद्रमिव पर्यस्तं त्वदीयं तद्बलार्णवम्
अभिमन्युर्दधारैको वेलेव मकरालयम्

^{७.३६.१५}शूराणां युध्यमानानां निघ्नतामितरेतरम्
अभिमन्योः परेषां च नासीत्कश्चित्पराङ्मुखः

^{७.३६.१६}तस्मिंस्तु घोरे संग्रामे वर्तमाने भयंकरे
दुःसहो नवभिर्बाणैरभिमन्युमविध्यत

^{७.३६.१७}दुःशासनो द्वादशभिः कृपः शारद्वतस्त्रिभिः
द्रोणस्तु सप्तदशभिः शरैराशीविषोपमैः

^{७.३६.१८}विविंशतिस्तु विंशत्या कृतवर्मा च सप्तभिः
बृहद्बलस्तथाष्टाभिरश्वत्थामा च सप्तभिः

^{७.३६.१९}भूरिश्रवास्त्रिभिर्बाणैर्मद्रेशः षड्भिराशुगैः
द्वाभ्यां शराभ्यां शकुनिस्त्रिभिर्दुर्योधनो नृपः

^{७.३६.२०}स तु तान्प्रतिविव्याध त्रिभिस्त्रिभिरजिह्मगैः
नृत्यन्निव महाराज चापहस्तः प्रतापवान्

^{७.३६.२१}ततोऽभिमन्युः संक्रुद्धस्ताप्यमानस्तवात्मजैः
विदर्शयन्वै सुमहच्छिक्षौरसकृतं बलम्

^{७.३६.२२}गरुडानिलरंहोभिर्यन्तुर्वाक्यकरैर्हयैः
दान्तैरश्मकदायादं त्वरमाणोऽभ्यहारयत्
विव्याध चैनं दशभिर्बाणैस्तिष्ठेति चाब्रवीत्

^{७.३६.२३}तस्याभिमन्युर्दशभिर्बाणैः सूतं हयान्ध्वजम्
बाहू धनुः शिरश्चोर्व्यां स्मयमानोऽभ्यपातयत्

^{७.३६.२४}ततस्तस्मिन्हते वीरे सौभद्रेणाश्मकेश्वरे
संचचाल बलं सर्वं पलायनपरायणम्

^{७.३६.२५}ततः कर्णः कृपो द्रोणो द्रौणिर्गान्धारराट्शलः
शल्यो भूरिश्रवाः क्राथः सोमदत्तो विविंशतिः

^{७.३६.२६}वृषसेनः सुषेणश्च कुण्डभेदी प्रतर्दनः
वृन्दारको ललित्थश्च प्रबाहुर्दीर्घलोचनः
दुर्योधनश्च संक्रुद्धः शरवर्षैरवाकिरन्

^{७.३६.२७}सोऽतिक्रुद्धो महेष्वासैरभिमन्युरजिह्मगैः
शरमादत्त कर्णाय परकायावभेदनम्

^{७.३६.२८}तस्य भित्त्वा तनुत्राणं देहं निर्भिद्य चाशुगः
प्राविशद्धरणीं राजन्वल्मीकमिव पन्नगः

^{७.३६.२९}स तेनातिप्रहारेण व्यथितो विह्वलन्निव
संचचाल रणे कर्णः क्षितिकम्पे यथाचलः

^{७.३६.३०}अथान्यैर्निशितैर्बाणैः सुषेणं दीर्घलोचनम्
कुण्डभेदिं च संक्रुद्धस्त्रिभिस्त्रीनवधीद्बली

^{७.३६.३१}कर्णस्तं पञ्चविंशत्या नाराचानां समर्पयत्
अश्वत्थामा च विंशत्या कृतवर्मा च सप्तभिः

^{७.३६.३२}स शरार्दितसर्वाङ्गः क्रुद्धः शक्रात्मजात्मजः
विचरन्दृश्यते सैन्ये पाशहस्त इवान्तकः

^{७.३६.३३}शल्यं च बाणवर्षेण समीपस्थमवाकिरत्
उदक्रोशन्महाबाहुस्तव सैन्यानि भीषयन्

^{७.३६.३४}ततः स विद्धोऽस्त्रविदा मर्मभिद्भिरजिह्मगैः
शल्यो राजन्रथोपस्थे निषसाद मुमोह च

^{७.३६.३५}तं हि विद्धं तथा दृष्ट्वा सौभद्रेण यशस्विना
संप्राद्रवच्चमूः सर्वा भारद्वाजस्य पश्यतः

^{७.३६.३६}प्रेक्षन्तस्तं महाबाहुं रुक्मपुङ्खैः समावृतम्
त्वदीयाश्च पलायन्ते मृगाः सिंहार्दिता इव

^{७.३६.३७}स तु रणयशसाभिपूज्यमानः; पितृसुरचारणसिद्धयक्षसंघैः
अवनितलगतैश्च भूतसंघै;रतिविबभौ हुतभुग्यथाज्यसिक्तः