^{१३.१००.१}युधिष्ठिर उवाच

^{१३.१००.२}गार्हस्थ्यं धर्ममखिलं प्रब्रूहि भरतर्षभ
ऋद्धिमाप्नोति किं कृत्वा मनुष्य इह पार्थिव

^{१३.१००.३}भीष्म उवाच

^{१३.१००.४}अत्र ते वर्तयिष्यामि पुरावृत्तं जनाधिप
वासुदेवस्य संवादं पृथिव्याश्चैव भारत

^{१३.१००.५}संस्तूय पृथिवीं देवीं वासुदेवः प्रतापवान्
पप्रच्छ भरतश्रेष्ठ यदेतत्पृच्छसेऽद्य माम्

^{१३.१००.६}वासुदेव उवाच

^{१३.१००.७}गार्हस्थ्यं धर्ममाश्रित्य मया वा मद्विधेन वा
किमवश्यं धरे कार्यं किं वा कृत्वा सुखी भवेत्

^{१३.१००.८}पृथिव्युवाच

^{१३.१००.९}ऋषयः पितरो देवा मनुष्याश्चैव माधव
इज्याश्चैवार्चनीयाश्च यथा चैवं निबोध मे

^{१३.१००.१०}सदा यज्ञेन देवांश्च आतिथ्येन च मानवान्
छन्दतश्च यथानित्यमर्हान्युञ्जीत नित्यशः
तेन ह्यृषिगणाः प्रीता भवन्ति मधुसूदन

^{१३.१००.११}नित्यमग्निं परिचरेदभुक्त्वा बलिकर्म च
कुर्यात्तथैव देवा वै प्रीयन्ते मधुसूदन

^{१३.१००.१२}कुर्यादहरहः श्राद्धमन्नाद्येनोदकेन वा
पयोमूलफलैर्वापि पितॄणां प्रीतिमाहरन्

^{१३.१००.१३}सिद्धान्नाद्वैश्वदेवं वै कुर्यादग्नौ यथाविधि
अग्नीषोमं वैश्वदेवं धान्वन्तर्यमनन्तरम्

^{१३.१००.१४}प्रजानां पतये चैव पृथग्घोमो विधीयते
तथैव चानुपूर्व्येण बलिकर्म प्रयोजयेत्

^{१३.१००.१५}दक्षिणायां यमायेह प्रतीच्यां वरुणाय च
सोमाय चाप्युदीच्यां वै वास्तुमध्ये द्विजातये

^{१३.१००.१६}धन्वन्तरेः प्रागुदीच्यां प्राच्यां शक्राय माधव
मनोर्वै इति च प्राहुर्बलिं द्वारे गृहस्य वै
मरुद्भ्यो देवताभ्यश्च बलिमन्तर्गृहे हरेत्

^{१३.१००.१७}तथैव विश्वेदेवेभ्यो बलिमाकाशतो हरेत्
निशाचरेभ्यो भूतेभ्यो बलिं नक्तं तथा हरेत्

^{१३.१००.१८}एवं कृत्वा बलिं सम्यग्दद्याद्भिक्षां द्विजातये
अलाभे ब्राह्मणस्याग्नावग्रमुत्क्षिप्य निक्षिपेत्

^{१३.१००.१९}यदा श्राद्धं पितृभ्यश्च दातुमिच्छेत मानवः
तदा पश्चात्प्रकुर्वीत निवृत्ते श्राद्धकर्मणि

^{१३.१००.२०}पितॄन्संतर्पयित्वा तु बलिं कुर्याद्विधानतः
वैश्वदेवं ततः कुर्यात्पश्चाद्ब्राह्मणवाचनम्

^{१३.१००.२१}ततोऽन्नेनावशेषेण भोजयेदतिथीनपि
अर्चापूर्वं महाराज ततः प्रीणाति मानुषान्

^{१३.१००.२२}अनित्यं हि स्थितो यस्मात्तस्मादतिथिरुच्यते

^{१३.१००.२३}आचार्यस्य पितुश्चैव सख्युराप्तस्य चातिथेः
इदमस्ति गृहे मह्यमिति नित्यं निवेदयेत्

^{१३.१००.२४}ते यद्वदेयुस्तत्कुर्यादिति धर्मो विधीयते
गृहस्थः पुरुषः कृष्ण शिष्टाशी च सदा भवेत्

^{१३.१००.२५}राजर्त्विजं स्नातकं च गुरुं श्वशुरमेव च
अर्चयेन्मधुपर्केण परिसंवत्सरोषितान्

^{१३.१००.२६}श्वभ्यश्च श्वपचेभ्यश्च वयोभ्यश्चावपेद्भुवि
वैश्वदेवं हि नामैतत्सायंप्रातर्विधीयते

^{१३.१००.२७}एतांस्तु धर्मान्गार्हस्थान्यः कुर्यादनसूयकः
स इहर्द्धिं परां प्राप्य प्रेत्य नाके महीयते

^{१३.१००.२८}भीष्म उवाच

^{१३.१००.२९}इति भूमेर्वचः श्रुत्वा वासुदेवः प्रतापवान्
तथा चकार सततं त्वमप्येवं समाचर

^{१३.१००.३०}एवं गृहस्थधर्मं त्वं चेतयानो नराधिप
इहलोके यशः प्राप्य प्रेत्य स्वर्गमवाप्स्यसि