^{१३.११४.१}युधिष्ठिर उवाच

^{१३.११४.२}अहिंसा वैदिकं कर्म ध्यानमिन्द्रियसंयमः
तपोऽथ गुरुशुश्रूषा किं श्रेयः पुरुषं प्रति

^{१३.११४.३}बृहस्पतिरुवाच

^{१३.११४.४}सर्वाण्येतानि धर्मस्य पृथग्द्वाराणि सर्वशः
शृणु संकीर्त्यमानानि षडेव भरतर्षभ

^{१३.११४.५}हन्त निःश्रेयसं जन्तोरहं वक्ष्याम्यनुत्तमम्
अहिंसापाश्रयं धर्मं यः साधयति वै नरः

^{१३.११४.६}त्रीन्दोषान्सर्वभूतेषु निधाय पुरुषः सदा
कामक्रोधौ च संयम्य ततः सिद्धिमवाप्नुते

^{१३.११४.७}अहिंसकानि भूतानि दण्डेन विनिहन्ति यः
आत्मनः सुखमन्विच्छन्न स प्रेत्य सुखी भवेत्

^{१३.११४.८}आत्मोपमश्च भूतेषु यो वै भवति पूरुषः
न्यस्तदण्डो जितक्रोधः स प्रेत्य सुखमेधते

^{१३.११४.९}सर्वभूतात्मभूतस्य सर्वभूतानि पश्यतः
देवापि मार्गे मुह्यन्ति अपदस्य पदैषिणः

^{१३.११४.१०}न तत्परस्य संदद्यात्प्रतिकूलं यदात्मनः
एष संक्षेपतो धर्मः कामादन्यः प्रवर्तते

^{१३.११४.११}प्रत्याख्याने च दाने च सुखदुःखे प्रियाप्रिये
आत्मौपम्येन पुरुषः समाधिमधिगच्छति

^{१३.११४.१२}यथा परः प्रक्रमतेऽपरेषु; तथापरः प्रक्रमते परस्मिन्
एषैव तेऽस्तूपमा जीवलोके; यथा धर्मो नैपुणेनोपदिष्टः

^{१३.११४.१३}वैशंपायन उवाच

^{१३.११४.१४}इत्युक्त्वा तं सुरगुरुर्धर्मराजं युधिष्ठिरम्
दिवमाचक्रमे धीमान्पश्यतामेव नस्तदा