^{१३.१२२.१}भीष्म उवाच

^{१३.१२२.२}एवमुक्तः प्रत्युवाच मैत्रेयः कर्मपूजकः
अत्यन्तं श्रीमति कुले जातः प्राज्ञो बहुश्रुतः

^{१३.१२२.३}असंशयं महाप्राज्ञ यथैवात्थ तथैव तत्
अनुज्ञातस्तु भवता किंचिद्ब्रूयामहं विभो

^{१३.१२२.४}व्यास उवाच

^{१३.१२२.५}यद्यदिच्छसि मैत्रेय यावद्यावद्यथा तथा
ब्रूहि तावन्महाप्राज्ञ शुश्रूषे वचनं तव

^{१३.१२२.६}मैत्रेय उवाच

^{१३.१२२.७}निर्दोषं निर्मलं चैव वचनं दानसंहितम्
विद्यातपोभ्यां हि भवान्भावितात्मा न संशयः

^{१३.१२२.८}भवतो भावितात्मत्वाद्दायोऽयं सुमहान्मम
भूयो बुद्ध्यानुपश्यामि सुसमृद्धतपा इव

^{१३.१२२.९}अपि मे दर्शनादेव भवतोऽभ्युदयो महान्
मन्ये भवत्प्रसादोऽयं तद्धि कर्म स्वभावतः

^{१३.१२२.१०}तपः श्रुतं च योनिश्चाप्येतद्ब्राह्मण्यकारणम्
त्रिभिर्गुणैः समुदितस्ततो भवति वै द्विजः

^{१३.१२२.११}तस्मिंस्तृप्ते च तृप्यन्ते पितरो दैवतानि च
न हि श्रुतवतां किंचिदधिकं ब्राह्मणादृते

^{१३.१२२.१२}यथा हि सुकृते क्षेत्रे फलं विन्दति मानवः
एवं दत्त्वा श्रुतवति फलं दाता समश्नुते

^{१३.१२२.१३}ब्राह्मणश्चेन्न विद्येत श्रुतवृत्तोपसंहितः
प्रतिग्रहीता दानस्य मोघं स्याद्धनिनां धनम्

^{१३.१२२.१४}अदन्ह्यविद्वान्हन्त्यन्नमद्यमानं च हन्ति तम्
तं च हन्यति यस्यान्नं स हत्वा हन्यतेऽबुधः

^{१३.१२२.१५}प्रभुर्ह्यन्नमदन्विद्वान्पुनर्जनयतीश्वरः
स चान्नाज्जायते तस्मात्सूक्ष्म एव व्यतिक्रमः

^{१३.१२२.१६}यदेव ददतः पुण्यं तदेव प्रतिगृह्णतः
न ह्येकचक्रं वर्तेत इत्येवमृषयो विदुः

^{१३.१२२.१७}यत्र वै ब्राह्मणाः सन्ति श्रुतवृत्तोपसंहिताः
तत्र दानफलं पुण्यमिह चामुत्र चाश्नुते

^{१३.१२२.१८}ये योनिशुद्धाः सततं तपस्यभिरता भृशम्
दानाध्ययनसंपन्नास्ते वै पूज्यतमाः सदा

^{१३.१२२.१९}तैर्हि सद्भिः कृतः पन्थाश्चेतयानो न मुह्यते
ते हि स्वर्गस्य नेतारो यज्ञवाहाः सनातनाः