^{१३.९६.१}भीष्म उवाच

^{१३.९६.२}अत्रैवोदाहरन्तीममितिहासं पुरातनम्
यद्वृत्तं तीर्थयात्रायां शपथं प्रति तच्छृणु

^{१३.९६.३}पुष्करार्थं कृतं स्तैन्यं पुरा भरतसत्तम
राजर्षिभिर्महाराज तथैव च द्विजर्षिभिः

^{१३.९६.४}ऋषयः समेताः पश्चिमे वै प्रभासे; समागता मन्त्रममन्त्रयन्त
चराम सर्वे पृथिवीं पुण्यतीर्थां; तन्नः कार्यं हन्त गच्छाम सर्वे

^{१३.९६.५}शुक्रोऽङ्गिराश्चैव कविश्च विद्वां;स्तथागस्त्यो नारदपर्वतौ च
भृगुर्वसिष्ठः कश्यपो गौतमश्च; विश्वामित्रो जमदग्निश्च राजन्

^{१३.९६.६}ऋषिस्तथा गालवोऽथाष्टकश्च; भरद्वाजोऽरुन्धती वालखिल्याः
शिबिर्दिलीपो नहुषोऽम्बरीषो; राजा ययातिर्धुन्धुमारोऽथ पूरुः

^{१३.९६.७}जग्मुः पुरस्कृत्य महानुभावं; शतक्रतुं वृत्रहणं नरेन्द्र
तीर्थानि सर्वाणि परिक्रमन्तो; माघ्यां ययुः कौशिकीं पुण्यतीर्थाम्

^{१३.९६.८}सर्वेषु तीर्थेष्वथ धूतपापा; जग्मुस्ततो ब्रह्मसरः सुपुण्यम्
देवस्य तीर्थे जलमग्निकल्पा; विगाह्य ते भुक्तबिसप्रसूनाः

^{१३.९६.९}केचिद्बिसान्यखनंस्तत्र राज;न्नन्ये मृणालान्यखनंस्तत्र विप्राः
अथापश्यन्पुष्करं ते ह्रियन्तं; ह्रदादगस्त्येन समुद्धृतं वै

^{१३.९६.१०}तानाह सर्वानृषिमुख्यानगस्त्यः; केनादत्तं पुष्करं मे सुजातम्
युष्माञ्शङ्के दीयतां पुष्करं मे; न वै भवन्तो हर्तुमर्हन्ति पद्मम्

^{१३.९६.११}शृणोमि कालो हिंसते धर्मवीर्यं; सेयं प्राप्ता वर्धते धर्मपीडा
पुराधर्मो वर्धते नेह याव;त्तावद्गच्छामि परलोकं चिराय

^{१३.९६.१२}पुरा वेदान्ब्राह्मणा ग्राममध्ये; घुष्टस्वरा वृषलाञ्श्रावयन्ति
पुरा राजा व्यवहारानधर्म्या;न्पश्यत्यहं परलोकं व्रजामि

^{१३.९६.१३}पुरावरान्प्रत्यवरान्गरीयसो; यावन्नरा नावमंस्यन्ति सर्वे
तमोत्तरं यावदिदं न वर्तते; तावद्व्रजामि परलोकं चिराय

^{१३.९६.१४}पुरा प्रपश्यामि परेण मर्त्या;न्बलीयसा दुर्बलान्भुज्यमानान्
तस्माद्यास्यामि परलोकं चिराय; न ह्युत्सहे द्रष्टुमीदृङ्नृलोके

^{१३.९६.१५}तमाहुरार्ता ऋषयो महर्षिं; न ते वयं पुष्करं चोरयामः
मिथ्याभिषङ्गो भवता न कार्यः; शपाम तीक्ष्णाञ्शपथान्महर्षे

^{१३.९६.१६}ते निश्चितास्तत्र महर्षयस्तु; संमन्यन्तो धर्ममेवं नरेन्द्र
ततोऽशपञ्शपथान्पर्ययेण; सहैव ते पार्थिव पुत्रपौत्रैः

^{१३.९६.१७}भृगुरुवाच

^{१३.९६.१८}प्रत्याक्रोशेदिहाक्रुष्टस्ताडितः प्रतिताडयेत्
खादेच्च पृष्ठमांसानि यस्ते हरति पुष्करम्

^{१३.९६.१९}वसिष्ठ उवाच

^{१३.९६.२०}अस्वाध्यायपरो लोके श्वानं च परिकर्षतु
पुरे च भिक्षुर्भवतु यस्ते हरति पुष्करम्

^{१३.९६.२१}कश्यप उवाच

^{१३.९६.२२}सर्वत्र सर्वं पणतु न्यासे लोभं करोतु च
कूटसाक्षित्वमभ्येतु यस्ते हरति पुष्करम्

^{१३.९६.२३}गौतम उवाच

^{१३.९६.२४}जीवत्वहंकृतो बुद्ध्या विपणत्वधमेन सः
कर्षको मत्सरी चास्तु यस्ते हरति पुष्करम्

^{१३.९६.२५}अङ्गिरा उवाच

^{१३.९६.२६}अशुचिर्ब्रह्मकूटोऽस्तु श्वानं च परिकर्षतु
ब्रह्महानिकृतिश्चास्तु यस्ते हरति पुष्करम्

^{१३.९६.२७}धुन्धुमार उवाच

^{१३.९६.२८}अकृतज्ञोऽस्तु मित्राणां शूद्रायां तु प्रजायतु
एकः संपन्नमश्नातु यस्ते हरति पुष्करम्

^{१३.९६.२९}पूरुरुवाच

^{१३.९६.३०}चिकित्सायां प्रचरतु भार्यया चैव पुष्यतु
श्वशुरात्तस्य वृत्तिः स्याद्यस्ते हरति पुष्करम्

^{१३.९६.३१}दिलीप उवाच

^{१३.९६.३२}उदपानप्लवे ग्रामे ब्राह्मणो वृषलीपतिः
तस्य लोकान्स व्रजतु यस्ते हरति पुष्करम्

^{१३.९६.३३}शुक्र उवाच

^{१३.९६.३४}पृष्ठमांसं समश्नातु दिवा गच्छतु मैथुनम्
प्रेष्यो भवतु राज्ञश्च यस्ते हरति पुष्करम्

^{१३.९६.३५}जमदग्निरुवाच

^{१३.९६.३६}अनध्यायेष्वधीयीत मित्रं श्राद्धे च भोजयेत्
श्राद्धे शूद्रस्य चाश्नीयाद्यस्ते हरति पुष्करम्

^{१३.९६.३७}शिबिरुवाच

^{१३.९६.३८}अनाहिताग्निर्म्रियतां यज्ञे विघ्नं करोतु च
तपस्विभिर्विरुध्येत यस्ते हरति पुष्करम्

^{१३.९६.३९}ययातिरुवाच

^{१३.९६.४०}अनृतौ जटी व्रतिन्यां वै भार्यायां संप्रजायतु
निराकरोतु वेदांश्च यस्ते हरति पुष्करम्

^{१३.९६.४१}नहुष उवाच

^{१३.९६.४२}अतिथिं गृहस्थो नुदतु कामवृत्तोऽस्तु दीक्षितः
विद्यां प्रयच्छतु भृतो यस्ते हरति पुष्करम्

^{१३.९६.४३}अम्बरीष उवाच

^{१३.९६.४४}नृशंसस्त्यक्तधर्मोऽस्तु स्त्रीषु ज्ञातिषु गोषु च
ब्राह्मणं चापि जहतु यस्ते हरति पुष्करम्

^{१३.९६.४५}नारद उवाच

^{१३.९६.४६}गूढोऽज्ञानी बहिः शास्त्रं पठतां विस्वरं पदम्
गरीयसोऽवजानातु यस्ते हरति पुष्करम्

^{१३.९६.४७}नाभाग उवाच

^{१३.९६.४८}अनृतं भाषतु सदा सद्भिश्चैव विरुध्यतु
शुल्केन कन्यां ददतु यस्ते हरति पुष्करम्

^{१३.९६.४९}कविरुवाच

^{१३.९६.५०}पदा स गां ताडयतु सूर्यं च प्रति मेहतु
शरणागतं च त्यजतु यस्ते हरति पुष्करम्

^{१३.९६.५१}विश्वामित्र उवाच

^{१३.९६.५२}करोतु भृतकोऽवर्षां राज्ञश्चास्तु पुरोहितः
ऋत्विगस्तु ह्ययाज्यस्य यस्ते हरति पुष्करम्

^{१३.९६.५३}पर्वत उवाच

^{१३.९६.५४}ग्रामे चाधिकृतः सोऽस्तु खरयानेन गच्छतु
शुनः कर्षतु वृत्त्यर्थे यस्ते हरति पुष्करम्

^{१३.९६.५५}भरद्वाज उवाच

^{१३.९६.५६}सर्वपापसमादानं नृशंसे चानृते च यत्
तत्तस्यास्तु सदा पापं यस्ते हरति पुष्करम्

^{१३.९६.५७}अष्टक उवाच

^{१३.९६.५८}स राजास्त्वकृतप्रज्ञः कामवृत्तिश्च पापकृत्
अधर्मेणानुशास्तूर्वीं यस्ते हरति पुष्करम्

^{१३.९६.५९}गालव उवाच

^{१३.९६.६०}पापिष्ठेभ्यस्त्वनर्घार्हः स नरोऽस्तु स्वपापकृत्
दत्त्वा दानं कीर्तयतु यस्ते हरति पुष्करम्

^{१३.९६.६१}अरुन्धत्युवाच

^{१३.९६.६२}श्वश्र्वापवादं वदतु भर्तुर्भवतु दुर्मनाः
एका स्वादु समश्नातु या ते हरति पुष्करम्

^{१३.९६.६३}वालखिल्या ऊचुः

^{१३.९६.६४}एकपादेन वृत्त्यर्थं ग्रामद्वारे स तिष्ठतु
धर्मज्ञस्त्यक्तधर्मोऽस्तु यस्ते हरति पुष्करम्

^{१३.९६.६५}पशुसख उवाच

^{१३.९६.६६}अग्निहोत्रमनादृत्य सुखं स्वपतु स द्विजः
परिव्राट्कामवृत्तोऽस्तु यस्ते हरति पुष्करम्

^{१३.९६.६७}सुरभ्युवाच

^{१३.९६.६८}बाल्वजेन निदानेन कांस्यं भवतु दोहनम्
दुह्येत परवत्सेन या ते हरति पुष्करम्

^{१३.९६.६९}भीष्म उवाच

^{१३.९६.७०}ततस्तु तैः शपथैः शप्यमानै;र्नानाविधैर्बहुभिः कौरवेन्द्र
सहस्राक्षो देवराट्संप्रहृष्टः; समीक्ष्य तं कोपनं विप्रमुख्यम्

^{१३.९६.७१}अथाब्रवीन्मघवा प्रत्ययं स्वं; समाभाष्य तमृषिं जातरोषम्
ब्रह्मर्षिदेवर्षिनृपर्षिमध्ये; यत्तन्निबोधेह ममाद्य राजन्

^{१३.९६.७२}शक्र उवाच

^{१३.९६.७३}अध्वर्यवे दुहितरं ददातु; च्छन्दोगे वा चरितब्रह्मचर्ये
आथर्वणं वेदमधीत्य विप्रः; स्नायीत यः पुष्करमाददाति

^{१३.९६.७४}सर्वान्वेदानधीयीत पुण्यशीलोऽस्तु धार्मिकः
ब्रह्मणः सदनं यातु यस्ते हरति पुष्करम्

^{१३.९६.७५}अगस्त्य उवाच

^{१३.९६.७६}आशीर्वादस्त्वया प्रोक्तः शपथो बलसूदन
दीयतां पुष्करं मह्यमेष धर्मः सनातनः

^{१३.९६.७७}इन्द्र उवाच

^{१३.९६.७८}न मया भगवँल्लोभाद्धृतं पुष्करमद्य वै
धर्मं तु श्रोतुकामेन हृतं न क्रोद्धुमर्हसि

^{१३.९६.७९}धर्मः श्रुतिसमुत्कर्षो धर्मसेतुरनामयः
आर्षो वै शाश्वतो नित्यमव्ययोऽयं मया श्रुतः

^{१३.९६.८०}तदिदं गृह्यतां विद्वन्पुष्करं मुनिसत्तम
अतिक्रमं मे भगवन्क्षन्तुमर्हस्यनिन्दित

^{१३.९६.८१}इत्युक्तः स महेन्द्रेण तपस्वी कोपनो भृशम्
जग्राह पुष्करं धीमान्प्रसन्नश्चाभवन्मुनिः

^{१३.९६.८२}प्रययुस्ते ततो भूयस्तीर्थानि वनगोचराः
पुण्यतीर्थेषु च तथा गात्राण्याप्लावयन्ति ते

^{१३.९६.८३}आख्यानं य इदं युक्तः पठेत्पर्वणि पर्वणि
न मूर्खं जनयेत्पुत्रं न भवेच्च निराकृतिः

^{१३.९६.८४}न तमापत्स्पृशेत्काचिन्न ज्वरो न रुजश्च ह
विरजाः श्रेयसा युक्तः प्रेत्य स्वर्गमवाप्नुयात्

^{१३.९६.८५}यश्च शास्त्रमनुध्यायेदृषिभिः परिपालितम्
स गच्छेद्ब्रह्मणो लोकमव्ययं च नरोत्तम