^{१४.९६.१}जनमेजय उवाच

^{१४.९६.२}कोऽसौ नकुलरूपेण शिरसा काञ्चनेन वै
प्राह मानुषवद्वाचमेतत्पृष्टो वदस्व मे

^{१४.९६.३}वैशंपायन उवाच

^{१४.९६.४}एतत्पूर्वं न पृष्टोऽहं न चास्माभिः प्रभाषितम्
श्रूयतां नकुलो योऽसौ यथा वागस्य मानुषी

^{१४.९६.५}श्राद्धं संकल्पयामास जमदग्निः पुरा किल
होमधेनुस्तमागाच्च स्वयं चापि दुदोह ताम्

^{१४.९६.६}तत्क्षीरं स्थापयामास नवे भाण्डे दृढे शुचौ
तच्च क्रोधः स्वरूपेण पिठरं पर्यवर्तयत्

^{१४.९६.७}जिज्ञासुस्तमृषिश्रेष्ठं किं कुर्याद्विप्रिये कृते
इति संचिन्त्य दुर्मेधा धर्षयामास तत्पयः

^{१४.९६.८}तमाज्ञाय मुनिः क्रोधं नैवास्य चुकुपे ततः
स तु क्रोधस्तमाहेदं प्राञ्जलिर्मूर्तिमान्स्थितः

^{१४.९६.९}जितोऽस्मीति भृगुश्रेष्ठ भृगवो ह्यतिरोषणाः
लोके मिथ्याप्रवादोऽयं यत्त्वयास्मि पराजितः

^{१४.९६.१०}सोऽहं त्वयि स्थितो ह्यद्य क्षमावति महात्मनि
बिभेमि तपसः साधो प्रसादं कुरु मे विभो

^{१४.९६.११}जमदग्निरुवाच

^{१४.९६.१२}साक्षाद्दृष्टोऽसि मे क्रोध गच्छ त्वं विगतज्वरः
न ममापकृतं तेऽद्य न मन्युर्विद्यते मम

^{१४.९६.१३}यानुद्दिश्य तु संकल्पः पयसोऽस्य कृतो मया
पितरस्ते महाभागास्तेभ्यो बुध्यस्व गम्यताम्

^{१४.९६.१४}इत्युक्तो जातसंत्रासः स तत्रान्तरधीयत
पितॄणामभिषङ्गात्तु नकुलत्वमुपागतः

^{१४.९६.१५}स तान्प्रसादयामास शापस्यान्तो भवेदिति
तैश्चाप्युक्तो यदा धर्मं क्षेप्स्यसे मोक्ष्यसे तदा

^{१४.९६.१६}तैश्चोक्तो यज्ञियान्देशान्धर्मारण्यानि चैव ह
जुगुप्सन्परिधावन्स यज्ञं तं समुपासदत्

^{१४.९६.१७}धर्मपुत्रमथाक्षिप्य सक्तुप्रस्थेन तेन सः
मुक्तः शापात्ततः क्रोधो धर्मो ह्यासीद्युधिष्ठिरः

^{१४.९६.१८}एवमेतत्तदा वृत्तं तस्य यज्ञे महात्मनः
पश्यतां चापि नस्तत्र नकुलोऽन्तर्हितस्तदा