^{२.५३.१}शकुनिरुवाच

^{२.५३.२}उपस्तीर्णा सभा राजन्रन्तुं चैते कृतक्षणाः
अक्षानुप्त्वा देवनस्य समयोऽस्तु युधिष्ठिर

^{२.५३.३}युधिष्ठिर उवाच

^{२.५३.४}निकृतिर्देवनं पापं न क्षात्रोऽत्र पराक्रमः
न च नीतिर्ध्रुवा राजन्किं त्वं द्यूतं प्रशंससि

^{२.५३.५}न हि मानं प्रशंसन्ति निकृतौ कितवस्य ह
शकुने मैव नो जैषीरमार्गेण नृशंसवत्

^{२.५३.६}शकुनिरुवाच

^{२.५३.७}योऽन्वेति संख्यां निकृतौ विधिज्ञ;श्चेष्टास्वखिन्नः कितवोऽक्षजासु
महामतिर्यश्च जानाति द्यूतं; स वै सर्वं सहते प्रक्रियासु

^{२.५३.८}अक्षग्लहः सोऽभिभवेत्परं न;स्तेनैव कालो भवतीदमात्थ
दीव्यामहे पार्थिव मा विशङ्कां; कुरुष्व पाणं च चिरं च मा कृथाः

^{२.५३.९}युधिष्ठिर उवाच

^{२.५३.१०}एवमाहायमसितो देवलो मुनिसत्तमः
इमानि लोकद्वाराणि यो वै संचरते सदा

^{२.५३.११}इदं वै देवनं पापं मायया कितवैः सह
धर्मेण तु जयो युद्धे तत्परं साधु देवनम्

^{२.५३.१२}नार्या म्लेच्छन्ति भाषाभिर्मायया न चरन्त्युत
अजिह्ममशठं युद्धमेतत्सत्पुरुषव्रतम्

^{२.५३.१३}शक्तितो ब्राह्मणान्वन्द्याञ्शिक्षितुं प्रयतामहे
तद्वै वित्तं मातिदेवीर्मा जैषीः शकुने परम्

^{२.५३.१४}नाहं निकृत्या कामये सुखान्युत धनानि वा
कितवस्याप्यनिकृतेर्वृत्तमेतन्न पूज्यते

^{२.५३.१५}शकुनिरुवाच

^{२.५३.१६}श्रोत्रियोऽश्रोत्रियमुत निकृत्यैव युधिष्ठिर
विद्वानविदुषोऽभ्येति नाहुस्तां निकृतिं जनाः

^{२.५३.१७}एवं त्वं मामिहाभ्येत्य निकृतिं यदि मन्यसे
देवनाद्विनिवर्तस्व यदि ते विद्यते भयम्

^{२.५३.१८}युधिष्ठिर उवाच

^{२.५३.१९}आहूतो न निवर्तेयमिति मे व्रतमाहितम्
विधिश्च बलवान्राजन्दिष्टस्यास्मि वशे स्थितः

^{२.५३.२०}अस्मिन्समागमे केन देवनं मे भविष्यति
प्रतिपाणश्च कोऽन्योऽस्ति ततो द्यूतं प्रवर्तताम्

^{२.५३.२१}दुर्योधन उवाच

^{२.५३.२२}अहं दातास्मि रत्नानां धनानां च विशां पते
मदर्थे देविता चायं शकुनिर्मातुलो मम

^{२.५३.२३}युधिष्ठिर उवाच

^{२.५३.२४}अन्येनान्यस्य विषमं देवनं प्रतिभाति मे
एतद्विद्वन्नुपादत्स्व काममेवं प्रवर्तताम्

^{२.५३.२५}वैशंपायन उवाच

^{२.५३.२६}उपोह्यमाने द्यूते तु राजानः सर्व एव ते
धृतराष्ट्रं पुरस्कृत्य विविशुस्तां सभां ततः

^{२.५३.२७}भीष्मो द्रोणः कृपश्चैव विदुरश्च महामतिः
नातीवप्रीतमनसस्तेऽन्ववर्तन्त भारत

^{२.५३.२८}ते द्वंद्वशः पृथक्चैव सिंहग्रीवा महौजसः
सिंहासनानि भूरीणि विचित्राणि च भेजिरे

^{२.५३.२९}शुशुभे सा सभा राजन्राजभिस्तैः समागतैः
देवैरिव महाभागैः समवेतैस्त्रिविष्टपम्

^{२.५३.३०}सर्वे वेदविदः शूराः सर्वे भास्वरमूर्तयः
प्रावर्तत महाराज सुहृद्द्यूतमनन्तरम्

^{२.५३.३१}युधिष्ठिर उवाच

^{२.५३.३२}अयं बहुधनो राजन्सागरावर्तसंभवः
मणिर्हारोत्तरः श्रीमान्कनकोत्तमभूषणः

^{२.५३.३३}एतद्राजन्धनं मह्यं प्रतिपाणस्तु कस्तव
भवत्वेष क्रमस्तात जयाम्येनं दुरोदरम्

^{२.५३.३४}दुर्योधन उवाच

^{२.५३.३५}सन्ति मे मणयश्चैव धनानि विविधानि च
मत्सरश्च न मेऽर्थेषु जयाम्येनं दुरोदरम्

^{२.५३.३६}वैशंपायन उवाच

^{२.५३.३७}ततो जग्राह शकुनिस्तानक्षानक्षतत्त्ववित्
जितमित्येव शकुनिर्युधिष्ठिरमभाषत