^{२.५४.१}युधिष्ठिर उवाच

^{२.५४.२}मत्तः कैतवकेनैव यज्जितोऽस्मि दुरोदरम्
शकुने हन्त दीव्यामो ग्लहमानाः सहस्रशः

^{२.५४.३}इमे निष्कसहस्रस्य कुण्डिनो भरिताः शतम्
कोशो हिरण्यमक्षय्यं जातरूपमनेकशः
एतद्राजन्धनं मह्यं तेन दीव्याम्यहं त्वया

^{२.५४.४}वैशंपायन उवाच

^{२.५४.५}इत्युक्तः शकुनिः प्राह जितमित्येव तं नृपम्

^{२.५४.६}युधिष्ठिर उवाच

^{२.५४.७}अयं सहस्रसमितो वैयाघ्रः सुप्रवर्तितः
सुचक्रोपस्करः श्रीमान्किङ्किणीजालमण्डितः

^{२.५४.८}संह्रादनो राजरथो य इहास्मानुपावहत्
जैत्रो रथवरः पुण्यो मेघसागरनिःस्वनः

^{२.५४.९}अष्टौ यं कुररच्छायाः सदश्वा राष्ट्रसंमताः
वहन्ति नैषामुच्येत पदा भूमिमुपस्पृशन्
एतद्राजन्धनं मह्यं तेन दीव्याम्यहं त्वया

^{२.५४.१०}वैशंपायन उवाच

^{२.५४.११}एतच्छ्रुत्वा व्यवसितो निकृतिं समुपाश्रितः
जितमित्येव शकुनिर्युधिष्ठिरमभाषत

^{२.५४.१२}युधिष्ठिर उवाच

^{२.५४.१३}सहस्रसंख्या नागा मे मत्तास्तिष्ठन्ति सौबल
हेमकक्षाः कृतापीडाः पद्मिनो हेममालिनः

^{२.५४.१४}सुदान्ता राजवहनाः सर्वशब्दक्षमा युधि
ईषादन्ता महाकायाः सर्वे चाष्टकरेणवः

^{२.५४.१५}सर्वे च पुरभेत्तारो नगमेघनिभा गजाः
एतद्राजन्धनं मह्यं तेन दीव्याम्यहं त्वया

^{२.५४.१६}वैशंपायन उवाच

^{२.५४.१७}तमेवंवादिनं पार्थं प्रहसन्निव सौबलः
जितमित्येव शकुनिर्युधिष्ठिरमभाषत

^{२.५४.१८}युधिष्ठिर उवाच

^{२.५४.१९}शतं दासीसहस्राणि तरुण्यो मे प्रभद्रिकाः
कम्बुकेयूरधारिण्यो निष्ककण्ठ्यः स्वलंकृताः

^{२.५४.२०}महार्हमाल्याभरणाः सुवस्त्राश्चन्दनोक्षिताः
मणीन्हेम च बिभ्रत्यः सर्वा वै सूक्ष्मवाससः

^{२.५४.२१}अनुसेवां चरन्तीमाः कुशला नृत्यसामसु
स्नातकानाममात्यानां राज्ञां च मम शासनात्
एतद्राजन्धनं मह्यं तेन दीव्याम्यहं त्वया

^{२.५४.२२}वैशंपायन उवाच

^{२.५४.२३}एतच्छ्रुत्वा व्यवसितो निकृतिं समुपाश्रितः
जितमित्येव शकुनिर्युधिष्ठिरमभाषत

^{२.५४.२४}युधिष्ठिर उवाच

^{२.५४.२५}एतावन्त्येव दासानां सहस्राण्युत सन्ति मे
प्रदक्षिणानुलोमाश्च प्रावारवसनाः सदा

^{२.५४.२६}प्राज्ञा मेधाविनो दक्षा युवानो मृष्टकुण्डलाः
पात्रीहस्ता दिवारात्रमतिथीन्भोजयन्त्युत
एतद्राजन्धनं मह्यं तेन दीव्याम्यहं त्वया

^{२.५४.२७}वैशंपायन उवाच

^{२.५४.२८}एतच्छ्रुत्वा व्यवसितो निकृतिं समुपाश्रितः
जितमित्येव शकुनिर्युधिष्ठिरमभाषत

^{२.५४.२९}युधिष्ठिर उवाच

^{२.५४.३०}रथास्तावन्त एवेमे हेमभाण्डाः पताकिनः
हयैर्विनीतैः संपन्ना रथिभिश्चित्रयोधिभिः

^{२.५४.३१}एकैको यत्र लभते सहस्रपरमां भृतिम्
युध्यतोऽयुध्यतो वापि वेतनं मासकालिकम्
एतद्राजन्धनं मह्यं तेन दीव्याम्यहं त्वया

^{२.५४.३२}वैशंपायन उवाच

^{२.५४.३३}इत्येवमुक्ते पार्थेन कृतवैरो दुरात्मवान्
जितमित्येव शकुनिर्युधिष्ठिरमभाषत

^{२.५४.३४}युधिष्ठिर उवाच

^{२.५४.३५}अश्वांस्तित्तिरिकल्माषान्गान्धर्वान्हेममालिनः
ददौ चित्ररथस्तुष्टो यांस्तान्गाण्डीवधन्वने
एतद्राजन्धनं मह्यं तेन दीव्याम्यहं त्वया

^{२.५४.३६}वैशंपायन उवाच

^{२.५४.३७}एतच्छ्रुत्वा व्यवसितो निकृतिं समुपाश्रितः
जितमित्येव शकुनिर्युधिष्ठिरमभाषत

^{२.५४.३८}युधिष्ठिर उवाच

^{२.५४.३९}रथानां शकटानां च हयानां चायुतानि मे
युक्तानामेव तिष्ठन्ति वाहैरुच्चावचैर्वृताः

^{२.५४.४०}एवं वर्णस्य वर्णस्य समुच्चीय सहस्रशः
क्षीरं पिबन्तस्तिष्ठन्ति भुञ्जानाः शालितण्डुलान्

^{२.५४.४१}षष्टिस्तानि सहस्राणि सर्वे पृथुलवक्षसः
एतद्राजन्धनं मह्यं तेन दीव्याम्यहं त्वया

^{२.५४.४२}वैशंपायन उवाच

^{२.५४.४३}एतच्छ्रुत्वा व्यवसितो निकृतिं समुपाश्रितः
जितमित्येव शकुनिर्युधिष्ठिरमभाषत

^{२.५४.४४}युधिष्ठिर उवाच

^{२.५४.४५}ताम्रलोहैः परिवृता निधयो मे चतुःशताः
पञ्चद्रौणिक एकैकः सुवर्णस्याहतस्य वै
एतद्राजन्धनं मह्यं तेन दीव्याम्यहं त्वया

^{२.५४.४६}वैशंपायन उवाच

^{२.५४.४७}एतच्छ्रुत्वा व्यवसितो निकृतिं समुपाश्रितः
जितमित्येव शकुनिर्युधिष्ठिरमभाषत