^{२.६४.१}कर्ण उवाच

^{२.६४.२}या नः श्रुता मनुष्येषु स्त्रियो रूपेण संमताः
तासामेतादृशं कर्म न कस्यांचन शुश्रुमः

^{२.६४.३}क्रोधाविष्टेषु पार्थेषु धार्तराष्ट्रेषु चाप्यति
द्रौपदी पाण्डुपुत्राणां कृष्णा शान्तिरिहाभवत्

^{२.६४.४}अप्लवेऽम्भसि मग्नानामप्रतिष्ठे निमज्जताम्
पाञ्चाली पाण्डुपुत्राणां नौरेषा पारगाभवत्

^{२.६४.५}वैशंपायन उवाच

^{२.६४.६}तद्वै श्रुत्वा भीमसेनः कुरुमध्येऽत्यमर्षणः
स्त्री गतिः पाण्डुपुत्राणामित्युवाच सुदुर्मनाः

^{२.६४.७}त्रीणि ज्योतींषि पुरुष इति वै देवलोऽब्रवीत्
अपत्यं कर्म विद्या च यतः सृष्टाः प्रजास्ततः

^{२.६४.८}अमेध्ये वै गतप्राणे शून्ये ज्ञातिभिरुज्झिते
देहे त्रितयमेवैतत्पुरुषस्योपजायते

^{२.६४.९}तन्नो ज्योतिरभिहतं दाराणामभिमर्शनात्
धनंजय कथं स्वित्स्यादपत्यमभिमृष्टजम्

^{२.६४.१०}अर्जुन उवाच

^{२.६४.११}न चैवोक्ता न चानुक्ता हीनतः परुषा गिरः
भारताः प्रतिजल्पन्ति सदा तूत्तमपूरुषाः

^{२.६४.१२}स्मरन्ति सुकृतान्येव न वैराणि कृतानि च
सन्तः प्रतिविजानन्तो लब्ध्वा प्रत्ययमात्मनः

^{२.६४.१३}भीम उवाच

^{२.६४.१४}इहैवैतांस्तुरा सर्वान्हन्मि शत्रून्समागतान्
अथ निष्क्रम्य राजेन्द्र समूलान्कृन्धि भारत

^{२.६४.१५}किं नो विवदितेनेह किं नः क्लेशेन भारत
अद्यैवैतान्निहन्मीह प्रशाधि वसुधामिमाम्

^{२.६४.१६}वैशंपायन उवाच

^{२.६४.१७}इत्युक्त्वा भीमसेनस्तु कनिष्ठैर्भ्रातृभिर्वृतः
मृगमध्ये यथा सिंहो मुहुः परिघमैक्षत

^{२.६४.१८}सान्त्व्यमानो वीज्यमानः पार्थेनाक्लिष्टकर्मणा
स्विद्यते च महाबाहुरन्तर्दाहेन वीर्यवान्

^{२.६४.१९}क्रुद्धस्य तस्य स्रोतोभ्यः कर्णादिभ्यो नराधिप
सधूमः सस्फुलिङ्गार्चिः पावकः समजायत

^{२.६४.२०}भ्रुकुटीपुटदुष्प्रेक्ष्यमभवत्तस्य तन्मुखम्
युगान्तकाले संप्राप्ते कृतान्तस्येव रूपिणः

^{२.६४.२१}युधिष्ठिरस्तमावार्य बाहुना बाहुशालिनम्
मैवमित्यब्रवीच्चैनं जोषमास्स्वेति भारत

^{२.६४.२२}निवार्य तं महाबाहुं कोपसंरक्तलोचनम्
पितरं समुपातिष्ठद्धृतराष्ट्रं कृताञ्जलिः