^{३.११६.१}अकृतव्रण उवाच

^{३.११६.२}स वेदाध्ययने युक्तो जमदग्निर्महातपाः
तपस्तेपे ततो देवान्नियमाद्वशमानयत्

^{३.११६.३}स प्रसेनजितं राजन्नधिगम्य नराधिपम्
रेणुकां वरयामास स च तस्मै ददौ नृपः

^{३.११६.४}रेणुकां त्वथ संप्राप्य भार्यां भार्गवनन्दनः
आश्रमस्थस्तया सार्धं तपस्तेपेऽनुकूलया

^{३.११६.५}तस्याः कुमाराश्चत्वारो जज्ञिरे रामपञ्चमाः
सर्वेषामजघन्यस्तु राम आसीज्जघन्यजः

^{३.११६.६}फलाहारेषु सर्वेषु गतेष्वथ सुतेषु वै
रेणुका स्नातुमगमत्कदाचिन्नियतव्रता

^{३.११६.७}सा तु चित्ररथं नाम मार्त्तिकावतकं नृपम्
ददर्श रेणुका राजन्नागच्छन्ती यदृच्छया

^{३.११६.८}क्रीडन्तं सलिले दृष्ट्वा सभार्यं पद्ममालिनम्
ऋद्धिमन्तं ततस्तस्य स्पृहयामास रेणुका

^{३.११६.९}व्यभिचारात्तु सा तस्मात्क्लिन्नाम्भसि विचेतना
प्रविवेशाश्रमं त्रस्ता तां वै भर्तान्वबुध्यत

^{३.११६.१०}स तां दृष्ट्वा च्युतां धैर्याद्ब्राह्म्या लक्ष्म्या विवर्जिताम्
धिक्शब्देन महातेजा गर्हयामास वीर्यवान्

^{३.११६.११}ततो ज्येष्ठो जामदग्न्यो रुमण्वान्नाम नामतः
आजगाम सुषेणश्च वसुर्विश्वावसुस्तथा

^{३.११६.१२}तानानुपूर्व्याद्भगवान्वधे मातुरचोदयत्
न च ते जातसंमोहाः किंचिदूचुर्विचेतसः

^{३.११६.१३}ततः शशाप तान्कोपात्ते शप्ताश्चेतनां जहुः
मृगपक्षिसधर्माणः क्षिप्रमासञ्जडोपमाः

^{३.११६.१४}ततो रामोऽभ्यगात्पश्चादाश्रमं परवीरहा
तमुवाच महामन्युर्जमदग्निर्महातपाः

^{३.११६.१५}जहीमां मातरं पापां मा च पुत्र व्यथां कृथाः
तत आदाय परशुं रामो मातुः शिरोऽहरत्

^{३.११६.१६}ततस्तस्य महाराज जमदग्नेर्महात्मनः
कोपो अगच्छत्सहसा प्रसन्नश्चाब्रवीदिदम्

^{३.११६.१७}ममेदं वचनात्तात कृतं ते कर्म दुष्करम्
वृणीष्व कामान्धर्मज्ञ यावतो वाञ्छसे हृदा

^{३.११६.१८}स वव्रे मातुरुत्थानमस्मृतिं च वधस्य वै
पापेन तेन चास्पर्शं भ्रातॄणां प्रकृतिं तथा

^{३.११६.१९}अप्रतिद्वन्द्वतां युद्धे दीर्घमायुश्च भारत
ददौ च सर्वान्कामांस्ताञ्जमदग्निर्महातपाः

^{३.११६.२०}कदाचित्तु तथैवास्य विनिष्क्रान्ताः सुताः प्रभो
अथानूपपतिर्वीरः कार्तवीर्योऽभ्यवर्तत

^{३.११६.२१}तमाश्रमपदं प्राप्तमृषेर्भार्या समर्चयत्
स युद्धमदसंमत्तो नाभ्यनन्दत्तथार्चनम्

^{३.११६.२२}प्रमथ्य चाश्रमात्तस्माद्धोमधेन्वास्तदा बलात्
जहार वत्सं क्रोशन्त्या बभञ्ज च महाद्रुमान्

^{३.११६.२३}आगताय च रामाय तदाचष्ट पिता स्वयम्
गां च रोरूयतीं दृष्ट्वा कोपो रामं समाविशत्

^{३.११६.२४}स मन्युवशमापन्नः कार्तवीर्यमुपाद्रवत्
तस्याथ युधि विक्रम्य भार्गवः परवीरहा

^{३.११६.२५}चिच्छेद निशितैर्भल्लैर्बाहून्परिघसंनिभान्
सहस्रसंमितान्राजन्प्रगृह्य रुचिरं धनुः

^{३.११६.२६}अर्जुनस्याथ दायादा रामेण कृतमन्यवः
आश्रमस्थं विना रामं जमदग्निमुपाद्रवन्

^{३.११६.२७}ते तं जघ्नुर्महावीर्यमयुध्यन्तं तपस्विनम्
असकृद्राम रामेति विक्रोशन्तमनाथवत्

^{३.११६.२८}कार्तवीर्यस्य पुत्रास्तु जमदग्निं युधिष्ठिर
घातयित्वा शरैर्जग्मुर्यथागतमरिंदमाः

^{३.११६.२९}अपक्रान्तेषु चैतेषु जमदग्नौ तथागते
समित्पाणिरुपागच्छदाश्रमं भृगुनन्दनः

^{३.११६.३०}स दृष्ट्वा पितरं वीरस्तथा मृत्युवशं गतम्
अनर्हन्तं तथाभूतं विललाप सुदुःखितः