^{३.१३६.१}यवक्रीरुवाच

^{३.१३६.२}प्रतिभास्यन्ति वै वेदा मम तातस्य चोभयोः
अति चान्यान्भविष्यावो वरा लब्धास्तथा मया

^{३.१३६.३}भरद्वाज उवाच

^{३.१३६.४}दर्पस्ते भविता तात वराँल्लब्ध्वा यथेप्सितान्
स दर्पपूर्णः कृपणः क्षिप्रमेव विनश्यसि

^{३.१३६.५}अत्राप्युदाहरन्तीमा गाथा देवैरुदाहृताः
ऋषिरासीत्पुरा पुत्र बालधिर्नाम वीर्यवान्

^{३.१३६.६}स पुत्रशोकादुद्विग्नस्तपस्तेपे सुदुश्चरम्
भवेन्मम सुतोऽमर्त्य इति तं लब्धवांश्च सः

^{३.१३६.७}तस्य प्रसादो देवैश्च कृतो न त्वमरैः समः
नामर्त्यो विद्यते मर्त्यो निमित्तायुर्भविष्यति

^{३.१३६.८}बालधिरुवाच

^{३.१३६.९}यथेमे पर्वताः शश्वत्तिष्ठन्ति सुरसत्तमाः
अक्षयास्तन्निमित्तं मे सुतस्यायुर्भवेदिति

^{३.१३६.१०}भरद्वाज उवाच

^{३.१३६.११}तस्य पुत्रस्तदा जज्ञे मेधावी क्रोधनः सदा
स तच्छ्रुत्वाकरोद्दर्पमृषींश्चैवावमन्यत

^{३.१३६.१२}विकुर्वाणो मुनीनां तु चरमाणो महीमिमाम्
आससाद महावीर्यं धनुषाक्षं मनीषिणम्

^{३.१३६.१३}तस्यापचक्रे मेधावी तं शशाप स वीर्यवान्
भव भस्मेति चोक्तः स न भस्म समपद्यत

^{३.१३६.१४}धनुषाक्षस्तु तं दृष्ट्वा मेधाविनमनामयम्
निमित्तमस्य महिषैर्भेदयामास वीर्यवान्

^{३.१३६.१५}स निमित्ते विनष्टे तु ममार सहसा शिशुः
तं मृतं पुत्रमादाय विललाप ततः पिता

^{३.१३६.१६}लालप्यमानं तं दृष्ट्वा मुनयः पुनरार्तवत्
ऊचुर्वेदोक्तया पूर्वं गाथया तन्निबोध मे

^{३.१३६.१७}न दिष्टमर्थमत्येतुमीशो मर्त्यः कथंचन
महिषैर्भेदयामास धनुषाक्षो महीधरान्

^{३.१३६.१८}एवं लब्ध्वा वरान्बाला दर्पपूर्णास्तरस्विनः
क्षिप्रमेव विनश्यन्ति यथा न स्यात्तथा भवान्

^{३.१३६.१९}एष रैभ्यो महावीर्यः पुत्रौ चास्य तथाविधौ
तं यथा पुत्र नाभ्येषि तथा कुर्यास्त्वतन्द्रितः

^{३.१३६.२०}स हि क्रुद्धः समर्थस्त्वां पुत्र पीडयितुं रुषा
वैद्यश्चापि तपस्वी च कोपनश्च महानृषिः

^{३.१३६.२१}यवक्रीरुवाच

^{३.१३६.२२}एवं करिष्ये मा तापं तात कार्षीः कथंचन
यथा हि मे भवान्मान्यस्तथा रैभ्यः पिता मम

^{३.१३६.२३}लोमश उवाच

^{३.१३६.२४}उक्त्वा स पितरं श्लक्ष्णं यवक्रीरकुतोभयः
विप्रकुर्वन्नृषीनन्यानतुष्यत्परया मुदा