^{३.१४३.१}वैशंपायन उवाच

^{३.१४३.२}ते शूरास्ततधन्वानस्तूणवन्तः समार्गणाः
बद्धगोधाङ्गुलित्राणाः खड्गवन्तोऽमितौजसः

^{३.१४३.३}परिगृह्य द्विजश्रेष्ठाञ्श्रेष्ठाः सर्वधनुष्मताम्
पाञ्चालीसहिता राजन्प्रययुर्गन्धमादनम्

^{३.१४३.४}सरांसि सरितश्चैव पर्वतांश्च वनानि च
वृक्षांश्च बहुलच्छायान्ददृशुर्गिरिमूर्धनि
नित्यपुष्पफलान्देशान्देवर्षिगणसेवितान्

^{३.१४३.५}आत्मन्यात्मानमाधाय वीरा मूलफलाशनाः
चेरुरुच्चावचाकारान्देशान्विषमसंकटान्
पश्यन्तो मृगजातानि बहूनि विविधानि च

^{३.१४३.६}ऋषिसिद्धामरयुतं गन्धर्वाप्सरसां प्रियम्
विविशुस्ते महात्मानः किंनराचरितं गिरिम्

^{३.१४३.७}प्रविशत्स्वथ वीरेषु पर्वतं गन्धमादनम्
चण्डवातं महद्वर्षं प्रादुरासीद्विशां पते

^{३.१४३.८}ततो रेणुः समुद्भूतः सपत्रबहुलो महान्
पृथिवीं चान्तरिक्षं च द्यां चैव तमसावृणोत्

^{३.१४३.९}न स्म प्रज्ञायते किंचिदावृते व्योम्नि रेणुना
न चापि शेकुस्ते कर्तुमन्योन्यस्याभिभाषणम्

^{३.१४३.१०}न चापश्यन्त तेऽन्योन्यं तमसा हतचक्षुषः
आकृष्यमाणा वातेन साश्मचूर्णेन भारत

^{३.१४३.११}द्रुमाणां वातभग्नानां पततां भूतले भृशम्
अन्येषां च महीजानां शब्दः समभवन्महान्

^{३.१४३.१२}द्यौः स्वित्पतति किं भूमौ दीर्यन्ते पर्वता नु किम्
इति ते मेनिरे सर्वे पवनेन विमोहिताः

^{३.१४३.१३}ते यथानन्तरान्वृक्षान्वल्मीकान्विषमाणि च
पाणिभिः परिमार्गन्तो भीता वायोर्निलिल्यिरे

^{३.१४३.१४}ततः कार्मुकमुद्यम्य भीमसेनो महाबलः
कृष्णामादाय संगत्या तस्थावाश्रित्य पादपम्

^{३.१४३.१५}धर्मराजश्च धौम्यश्च निलिल्याते महावने
अग्निहोत्राण्युपादाय सहदेवस्तु पर्वते

^{३.१४३.१६}नकुलो ब्राह्मणाश्चान्ये लोमशश्च महातपाः
वृक्षानासाद्य संत्रस्तास्तत्र तत्र निलिल्यिरे

^{३.१४३.१७}मन्दीभूते च पवने तस्मिन्रजसि शाम्यति
महद्भिः पृषतैस्तूर्णं वर्षमभ्याजगाम ह

^{३.१४३.१८}ततोऽश्मसहिता धाराः संवृण्वन्त्यः समन्ततः
प्रपेतुरनिशं तत्र शीघ्रवातसमीरिताः

^{३.१४३.१९}ततः सागरगा आपः कीर्यमाणाः समन्ततः
प्रादुरासन्सकलुषाः फेनवत्यो विशां पते

^{३.१४३.२०}वहन्त्यो वारि बहुलं फेनोडुपपरिप्लुतम्
परिसस्रुर्महाशब्दाः प्रकर्षन्त्यो महीरुहान्

^{३.१४३.२१}तस्मिन्नुपरते वर्षे वाते च समतां गते
गते ह्यम्भसि निम्नानि प्रादुर्भूते दिवाकरे

^{३.१४३.२२}निर्जग्मुस्ते शनैः सर्वे समाजग्मुश्च भारत
प्रतस्थुश्च पुनर्वीराः पर्वतं गन्धमादनम्