^{३.१६२.१}वैशंपायन उवाच

^{३.१६२.२}एतस्मिन्नेव काले तु सर्ववादित्रनिस्वनः
बभूव तुमुलः शब्दस्त्वन्तरिक्षे दिवौकसाम्

^{३.१६२.३}रथनेमिस्वनश्चैव घण्टाशब्दश्च भारत
पृथग्व्यालमृगाणां च पक्षिणां चैव सर्वशः

^{३.१६२.४}तं समन्तादनुययुर्गन्धर्वाप्सरसस्तथा
विमानैः सूर्यसंकाशैर्देवराजमरिंदमम्

^{३.१६२.५}ततः स हरिभिर्युक्तं जाम्बूनदपरिष्कृतम्
मेघनादिनमारुह्य श्रिया परमया ज्वलन्

^{३.१६२.६}पार्थानभ्याजगामाशु देवराजः पुरंदरः
आगत्य च सहस्राक्षो रथादवरुरोह वै

^{३.१६२.७}तं दृष्ट्वैव महात्मानं धर्मराजो युधिष्ठिरः
भ्रातृभिः सहितः श्रीमान्देवराजमुपागमत्

^{३.१६२.८}पूजयामास चैवाथ विधिवद्भूरिदक्षिणः
यथार्हममितात्मानं विधिदृष्टेन कर्मणा

^{३.१६२.९}धनंजयश्च तेजस्वी प्रणिपत्य पुरंदरम्
भृत्यवत्प्रणतस्तस्थौ देवराजसमीपतः

^{३.१६२.१०}आप्यायत महातेजाः कुन्तीपुत्रो युधिष्ठिरः
धनंजयमभिप्रेक्ष्य विनीतं स्थितमन्तिके

^{३.१६२.११}जटिलं देवराजस्य तपोयुक्तमकल्मषम्
हर्षेण महताविष्टः फल्गुनस्याथ दर्शनात्

^{३.१६२.१२}तं तथादीनमनसं राजानं हर्षसंप्लुतम्
उवाच वचनं धीमान्देवराजः पुरंदरः

^{३.१६२.१३}त्वमिमां पृथिवीं राजन्प्रशासिष्यसि पाण्डव
स्वस्ति प्राप्नुहि कौन्तेय काम्यकं पुनराश्रमम्

^{३.१६२.१४}अस्त्राणि लब्धानि च पाण्डवेन; सर्वाणि मत्तः प्रयतेन राजन्
कृतप्रियश्चास्मि धनंजयेन; जेतुं न शक्यस्त्रिभिरेष लोकैः

^{३.१६२.१५}एवमुक्त्वा सहस्राक्षः कुन्तीपुत्रं युधिष्ठिरम्
जगाम त्रिदिवं हृष्टः स्तूयमानो महर्षिभिः

^{३.१६२.१६}धनेश्वरगृहस्थानां पाण्डवानां समागमम्
शक्रेण य इमं विद्वानधीयीत समाहितः

^{३.१६२.१७}संवत्सरं ब्रह्मचारी नियतः संशितव्रतः
स जीवेत निराबाधः सुसुखी शरदां शतम्