^{३.२४४.१}जनमेजय उवाच

^{३.२४४.२}दुर्योधनं मोचयित्वा पाण्डुपुत्रा महाबलाः
किमकार्षुर्वने तस्मिंस्तन्ममाख्यातुमर्हसि

^{३.२४४.३}वैशंपायन उवाच

^{३.२४४.४}ततः शयानं कौन्तेयं रात्रौ द्वैतवने मृगाः
स्वप्नान्ते दर्शयामासुर्बाष्पकण्ठा युधिष्ठिरम्

^{३.२४४.५}तानब्रवीत्स राजेन्द्रो वेपमानान्कृताञ्जलीन्
ब्रूत यद्वक्तुकामाः स्थ के भवन्तः किमिष्यते

^{३.२४४.६}एवमुक्ताः पाण्डवेन कौन्तेयेन यशस्विना
प्रत्यब्रुवन्मृगास्तत्र हतशेषा युधिष्ठिरम्

^{३.२४४.७}वयं मृगा द्वैतवने हतशिष्टाः स्म भारत
नोत्सीदेम महाराज क्रियतां वासपर्ययः

^{३.२४४.८}भवन्तो भ्रातरः शूराः सर्व एवास्त्रकोविदाः
कुलान्यल्पावशिष्टानि कृतवन्तो वनौकसाम्

^{३.२४४.९}बीजभूता वयं केचिदवशिष्टा महामते
विवर्धेमहि राजेन्द्र प्रसादात्ते युधिष्ठिर

^{३.२४४.१०}तान्वेपमानान्वित्रस्तान्बीजमात्रावशेषितान्
मृगान्दृष्ट्वा सुदुःखार्तो धर्मराजो युधिष्ठिरः

^{३.२४४.११}तांस्तथेत्यब्रवीद्राजा सर्वभूतहिते रतः
तथ्यं भवन्तो ब्रुवते करिष्यामि च तत्तथा

^{३.२४४.१२}इत्येवं प्रतिबुद्धः स रात्र्यन्ते राजसत्तमः
अब्रवीत्सहितान्भ्रातॄन्दयापन्नो मृगान्प्रति

^{३.२४४.१३}उक्तो रात्रौ मृगैरस्मि स्वप्नान्ते हतशेषितैः
तनुभूताः स्म भद्रं ते दया नः क्रियतामिति

^{३.२४४.१४}ते सत्यमाहुः कर्तव्या दयास्माभिर्वनौकसाम्
साष्टमासं हि नो वर्षं यदेनानुपयुञ्ज्महे

^{३.२४४.१५}पुनर्बहुमृगं रम्यं काम्यकं काननोत्तमम्
मरुभूमेः शिरः ख्यातं तृणबिन्दुसरः प्रति
तत्रेमा वसतीः शिष्टा विहरन्तो रमेमहि

^{३.२४४.१६}ततस्ते पाण्डवाः शीघ्रं प्रययुर्धर्मकोविदाः
ब्राह्मणैः सहिता राजन्ये च तत्र सहोषिताः
इन्द्रसेनादिभिश्चैव प्रेष्यैरनुगतास्तदा

^{३.२४४.१७}ते यात्वानुसृतैर्मार्गैः स्वन्नैः शुचिजलान्वितैः
ददृशुः काम्यकं पुण्यमाश्रमं तापसायुतम्

^{३.२४४.१८}विविशुस्ते स्म कौरव्या वृता विप्रर्षभैस्तदा
तद्वनं भरतश्रेष्ठाः स्वर्गं सुकृतिनो यथा