^{३.२७२.१}मार्कण्डेय उवाच

^{३.२७२.२}ततः श्रुत्वा हतं संख्ये कुम्भकर्णं सहानुगम्
प्रहस्तं च महेष्वासं धूम्राक्षं चातितेजसम्

^{३.२७२.३}पुत्रमिन्द्रजितं शूरं रावणः प्रत्यभाषत
जहि रामममित्रघ्न सुग्रीवं च सलक्ष्मणम्

^{३.२७२.४}त्वया हि मम सत्पुत्र यशो दीप्तमुपार्जितम्
जित्वा वज्रधरं संख्ये सहस्राक्षं शचीपतिम्

^{३.२७२.५}अन्तर्हितः प्रकाशो वा दिव्यैर्दत्तवरैः शरैः
जहि शत्रूनमित्रघ्न मम शस्त्रभृतां वर

^{३.२७२.६}रामलक्ष्मणसुग्रीवाः शरस्पर्शं न तेऽनघ
समर्थाः प्रतिसंसोढुं कुतस्तदनुयायिनः

^{३.२७२.७}अकृता या प्रहस्तेन कुम्भकर्णेन चानघ
खरस्यापचितिः संख्ये तां गच्छस्व महाभुज

^{३.२७२.८}त्वमद्य निशितैर्बाणैर्हत्वा शत्रून्ससैनिकान्
प्रतिनन्दय मां पुत्र पुरा बद्ध्वेव वासवम्

^{३.२७२.९}इत्युक्तः स तथेत्युक्त्वा रथमास्थाय दंशितः
प्रययाविन्द्रजिद्राजंस्तूर्णमायोधनं प्रति

^{३.२७२.१०}तत्र विश्राव्य विस्पष्टं नाम राक्षसपुंगवः
आह्वयामास समरे लक्ष्मणं शुभलक्षणम्

^{३.२७२.११}तं लक्ष्मणोऽप्यभ्यधावत्प्रगृह्य सशरं धनुः
त्रासयंस्तलघोषेण सिंहः क्षुद्रमृगं यथा

^{३.२७२.१२}तयोः समभवद्युद्धं सुमहज्जयगृद्धिनोः
दिव्यास्त्रविदुषोस्तीव्रमन्योन्यस्पर्धिनोस्तदा

^{३.२७२.१३}रावणिस्तु यदा नैनं विशेषयति सायकैः
ततो गुरुतरं यत्नमातिष्ठद्बलिनां वरः

^{३.२७२.१४}तत एनं महावेगैरर्दयामास तोमरैः
तानागतान्स चिच्छेद सौमित्रिर्निशितैः शरैः
ते निकृत्ताः शरैस्तीक्ष्णैर्न्यपतन्वसुधातले

^{३.२७२.१५}तमङ्गदो वालिसुतः श्रीमानुद्यम्य पादपम्
अभिद्रुत्य महावेगस्ताडयामास मूर्धनि

^{३.२७२.१६}तस्येन्द्रजिदसंभ्रान्तः प्रासेनोरसि वीर्यवान्
प्रहर्तुमैच्छत्तं चास्य प्रासं चिच्छेद लक्ष्मणः

^{३.२७२.१७}तमभ्याशगतं वीरमङ्गदं रावणात्मजः
गदयाताडयत्सव्ये पार्श्वे वानरपुंगवम्

^{३.२७२.१८}तमचिन्त्य प्रहारं स बलवान्वालिनः सुतः
ससर्जेन्द्रजितः क्रोधाच्छालस्कन्धममित्रजित्

^{३.२७२.१९}सोऽङ्गदेन रुषोत्सृष्टो वधायेन्द्रजितस्तरुः
जघानेन्द्रजितः पार्थ रथं साश्वं ससारथिम्

^{३.२७२.२०}ततो हताश्वात्प्रस्कन्द्य रथात्स हतसारथिः
तत्रैवान्तर्दधे राजन्मायया रावणात्मजः

^{३.२७२.२१}अन्तर्हितं विदित्वा तं बहुमायं च राक्षसम्
रामस्तं देशमागम्य तत्सैन्यं पर्यरक्षत

^{३.२७२.२२}स राममुद्दिश्य शरैस्ततो दत्तवरैस्तदा
विव्याध सर्वगात्रेषु लक्ष्मणं च महारथम्

^{३.२७२.२३}तमदृश्यं शरैः शूरौ माययान्तर्हितं तदा
योधयामासतुरुभौ रावणिं रामलक्ष्मणौ

^{३.२७२.२४}स रुषा सर्वगात्रेषु तयोः पुरुषसिंहयोः
व्यसृजत्सायकान्भूयः शतशोऽथ सहस्रशः

^{३.२७२.२५}तमदृश्यं विचिन्वन्तः सृजन्तमनिशं शरान्
हरयो विविशुर्व्योम प्रगृह्य महतीः शिलाः

^{३.२७२.२६}तांश्च तौ चाप्यदृश्यः स शरैर्विव्याध राक्षसः
स भृशं ताडयन्वीरो रावणिर्माययावृतः

^{३.२७२.२७}तौ शरैराचितौ वीरौ भ्रातरौ रामलक्ष्मणौ
पेततुर्गगनाद्भूमिं सूर्याचन्द्रमसाविव