^{३.२८५.१}सूर्य उवाच

^{३.२८५.२}माहितं कर्ण कार्षीस्त्वमात्मनः सुहृदां तथा
पुत्राणामथ भार्याणामथो मातुरथो पितुः

^{३.२८५.३}शरीरस्याविरोधेन प्राणिनां प्राणभृद्वर
इष्यते यशसः प्राप्तिः कीर्तिश्च त्रिदिवे स्थिरा

^{३.२८५.४}यस्त्वं प्राणविरोधेन कीर्तिमिच्छसि शाश्वतीम्
सा ते प्राणान्समादाय गमिष्यति न संशयः

^{३.२८५.५}जीवतां कुरुते कार्यं पिता माता सुतास्तथा
ये चान्ये बान्धवाः केचिल्लोकेऽस्मिन्पुरुषर्षभ
राजानश्च नरव्याघ्र पौरुषेण निबोध तत्

^{३.२८५.६}कीर्तिश्च जीवतः साध्वी पुरुषस्य महाद्युते
मृतस्य कीर्त्या किं कार्यं भस्मीभूतस्य देहिनः
मृतः कीर्तिं न जानाति जीवन्कीर्तिं समश्नुते

^{३.२८५.७}मृतस्य कीर्तिर्मर्त्यस्य यथा माला गतायुषः
अहं तु त्वां ब्रवीम्येतद्भक्तोऽसीति हितेप्सया

^{३.२८५.८}भक्तिमन्तो हि मे रक्ष्या इत्येतेनापि हेतुना
भक्तोऽयं परया भक्त्या मामित्येव महाभुज
ममापि भक्तिरुत्पन्ना स त्वं कुरु वचो मम

^{३.२८५.९}अस्ति चात्र परं किंचिदध्यात्मं देवनिर्मितम्
अतश्च त्वां ब्रवीम्येतत्क्रियतामविशङ्कया

^{३.२८५.१०}देवगुह्यं त्वया ज्ञातुं न शक्यं पुरुषर्षभ
तस्मान्नाख्यामि ते गुह्यं काले वेत्स्यति तद्भवान्

^{३.२८५.११}पुनरुक्तं च वक्ष्यामि त्वं राधेय निबोध तत्
मास्मै ते कुण्डले दद्या भिक्षवे वज्रपाणये

^{३.२८५.१२}शोभसे कुण्डलाभ्यां हि रुचिराभ्यां महाद्युते
विशाखयोर्मध्यगतः शशीव विमलो दिवि

^{३.२८५.१३}कीर्तिश्च जीवतः साध्वी पुरुषस्येति विद्धि तत्
प्रत्याख्येयस्त्वया तात कुण्डलार्थे पुरंदरः

^{३.२८५.१४}शक्या बहुविधैर्वाक्यैः कुण्डलेप्सा त्वयानघ
विहन्तुं देवराजस्य हेतुयुक्तैः पुनः पुनः

^{३.२८५.१५}उपपत्त्युपपन्नार्थैर्माधुर्यकृतभूषणैः
पुरंदरस्य कर्ण त्वं बुद्धिमेतामपानुद

^{३.२८५.१६}त्वं हि नित्यं नरव्याघ्र स्पर्धसे सव्यसाचिना
सव्यसाची त्वया चैव युधि शूरः समेष्यति

^{३.२८५.१७}न तु त्वामर्जुनः शक्तः कुण्डलाभ्यां समन्वितम्
विजेतुं युधि यद्यस्य स्वयमिन्द्रः शरो भवेत्

^{३.२८५.१८}तस्मान्न देये शक्राय त्वयैते कुण्डले शुभे
संग्रामे यदि निर्जेतुं कर्ण कामयसेऽर्जुनम्