^{३.३९.१}जनमेजय उवाच

^{३.३९.२}भगवञ्श्रोतुमिच्छामि पार्थस्याक्लिष्टकर्मणः
विस्तरेण कथामेतां यथास्त्राण्युपलब्धवान्

^{३.३९.३}कथं स पुरुषव्याघ्रो दीर्घबाहुर्धनंजयः
वनं प्रविष्टस्तेजस्वी निर्मनुष्यमभीतवत्

^{३.३९.४}किं च तेन कृतं तत्र वसता ब्रह्मवित्तम
कथं च भगवान्स्थाणुर्देवराजश्च तोषितः

^{३.३९.५}एतदिच्छाम्यहं श्रोतुं त्वत्प्रसादाद्द्विजोत्तम
त्वं हि सर्वज्ञ दिव्यं च मानुषं चैव वेत्थ ह

^{३.३९.६}अत्यद्भुतं महाप्राज्ञ रोमहर्षणमर्जुनः
भवेन सह संग्रामं चकाराप्रतिमं किल
पुरा प्रहरतां श्रेष्ठः संग्रामेष्वपराजितः

^{३.३९.७}यच्छ्रुत्वा नरसिंहानां दैन्यहर्षातिविस्मयात्
शूराणामपि पार्थानां हृदयानि चकम्पिरे

^{३.३९.८}यद्यच्च कृतवानन्यत्पार्थस्तदखिलं वद
न ह्यस्य निन्दितं जिष्णोः सुसूक्ष्ममपि लक्षये
चरितं तस्य शूरस्य तन्मे सर्वं प्रकीर्तय

^{३.३९.९}वैशंपायन उवाच

^{३.३९.१०}कथयिष्यामि ते तात कथामेतां महात्मनः
दिव्यां कौरवशार्दूल महतीमद्भुतोपमाम्

^{३.३९.११}गात्रसंस्पर्शसंबन्धं त्र्यम्बकेण सहानघ
पार्थस्य देवदेवेन शृणु सम्यक्समागमम्

^{३.३९.१२}युधिष्ठिरनियोगात्स जगामामितविक्रमः
शक्रं सुरेश्वरं द्रष्टुं देवदेवं च शंकरम्

^{३.३९.१३}दिव्यं तद्धनुरादाय खड्गं च पुरुषर्षभः
महाबलो महाबाहुरर्जुनः कार्यसिद्धये
दिशं ह्युदीचीं कौरव्यो हिमवच्छिखरं प्रति

^{३.३९.१४}ऐन्द्रिः स्थिरमना राजन्सर्वलोकमहारथः
त्वरया परया युक्तस्तपसे धृतनिश्चयः
वनं कण्टकितं घोरमेक एवान्वपद्यत

^{३.३९.१५}नानापुष्पफलोपेतं नानापक्षिनिषेवितम्
नानामृगगणाकीर्णं सिद्धचारणसेवितम्

^{३.३९.१६}ततः प्रयाते कौन्तेये वनं मानुषवर्जितम्
शङ्खानां पटहानां च शब्दः समभवद्दिवि

^{३.३९.१७}पुष्पवर्षं च सुमहन्निपपात महीतले
मेघजालं च विततं छादयामास सर्वतः

^{३.३९.१८}अतीत्य वनदुर्गाणि संनिकर्षे महागिरेः
शुशुभे हिमवत्पृष्ठे वसमानोऽर्जुनस्तदा

^{३.३९.१९}तत्रापश्यद्द्रुमान्फुल्लान्विहगैर्वल्गु नादितान्
नदीश्च बहुलावर्ता नीलवैडूर्यसंनिभाः

^{३.३९.२०}हंसकारण्डवोद्गीताः सारसाभिरुतास्तथा
पुंस्कोकिलरुताश्चैव क्रौञ्चबर्हिणनादिताः

^{३.३९.२१}मनोहरवनोपेतास्तस्मिन्नतिरथोऽर्जुनः
पुण्यशीतामलजलाः पश्यन्प्रीतमनाभवत्

^{३.३९.२२}रमणीये वनोद्देशे रममाणोऽर्जुनस्तदा
तपस्युग्रे वर्तमान उग्रतेजा महामनाः

^{३.३९.२३}दर्भचीरं निवस्याथ दण्डाजिनविभूषितः
पूर्णे पूर्णे त्रिरात्रे तु मासमेकं फलाशनः
द्विगुणेनैव कालेन द्वितीयं मासमत्यगात्

^{३.३९.२४}तृतीयमपि मासं स पक्षेणाहारमाचरन्
शीर्णं च पतितं भूमौ पर्णं समुपयुक्तवान्

^{३.३९.२५}चतुर्थे त्वथ संप्राप्ते मासि पूर्णे ततः परम्
वायुभक्षो महाबाहुरभवत्पाण्डुनन्दनः
ऊर्ध्वबाहुर्निरालम्बः पादाङ्गुष्ठाग्रविष्ठितः

^{३.३९.२६}सदोपस्पर्शनाच्चास्य बभूवुरमितौजसः
विद्युदम्भोरुहनिभा जटास्तस्य महात्मनः

^{३.३९.२७}ततो महर्षयः सर्वे जग्मुर्देवं पिनाकिनम्
शितिकण्ठं महाभागं प्रणिपत्य प्रसाद्य च
सर्वे निवेदयामासुः कर्म तत्फल्गुनस्य ह

^{३.३९.२८}एष पार्थो महातेजा हिमवत्पृष्ठमाश्रितः
उग्रे तपसि दुष्पारे स्थितो धूमाययन्दिशः

^{३.३९.२९}तस्य देवेश न वयं विद्मः सर्वे चिकीर्षितम्
संतापयति नः सर्वानसौ साधु निवार्यताम्

^{३.३९.३०}महेश्वर उवाच

^{३.३९.३१}शीघ्रं गच्छत संहृष्टा यथागतमतन्द्रिताः
अहमस्य विजानामि संकल्पं मनसि स्थितम्

^{३.३९.३२}नास्य स्वर्गस्पृहा काचिन्नैश्वर्यस्य न चायुषः
यत्त्वस्य काङ्क्षितं सर्वं तत्करिष्येऽहमद्य वै

^{३.३९.३३}वैशंपायन उवाच

^{३.३९.३४}ते श्रुत्व शर्ववचनमृषयः सत्यवादिनः
प्रहृष्टमनसो जग्मुर्यथास्वं पुनराश्रमान्