^{३.४५.१}वैशंपायन उवाच

^{३.४५.२}ततो देवाः सगन्धर्वाः समादायार्घ्यमुत्तमम्
शक्रस्य मतमाज्ञाय पार्थमानर्चुरञ्जसा

^{३.४५.३}पाद्यमाचमनीयं च प्रतिग्राह्य नृपात्मजम्
प्रवेशयामासुरथो पुरंदरनिवेशनम्

^{३.४५.४}एवं संपूजितो जिष्णुरुवास भवने पितुः
उपशिक्षन्महास्त्राणि ससंहाराणि पाण्डवः

^{३.४५.५}शक्रस्य हस्ताद्दयितं वज्रमस्त्रं दुरुत्सहम्
अशनीश्च महानादा मेघबर्हिणलक्षणाः

^{३.४५.६}गृहीतास्त्रस्तु कौन्तेयो भ्रातॄन्सस्मार पाण्डवः
पुरंदरनियोगाच्च पञ्चाब्दमवसत्सुखी

^{३.४५.७}ततः शक्रोऽब्रवीत्पार्थं कृतास्त्रं काल आगते
नृत्तं गीतं च कौन्तेय चित्रसेनादवाप्नुहि

^{३.४५.८}वादित्रं देवविहितं नृलोके यन्न विद्यते
तदर्जयस्व कौन्तेय श्रेयो वै ते भविष्यति

^{३.४५.९}सखायं प्रददौ चास्य चित्रसेनं पुरंदरः
स तेन सह संगम्य रेमे पार्थो निरामयः

^{३.४५.१०}कदाचिदटमानस्तु महर्षिरुत लोमशः
जगाम शक्रभवनं पुरंदरदिदृक्षया

^{३.४५.११}स समेत्य नमस्कृत्य देवराजं महामुनिः
ददर्शार्धासनगतं पाण्डवं वासवस्य ह

^{३.४५.१२}ततः शक्राभ्यनुज्ञात आसने विष्टरोत्तरे
निषसाद द्विजश्रेष्ठः पूज्यमानो महर्षिभिः

^{३.४५.१३}तस्य दृष्ट्वाभवद्बुद्धिः पार्थमिन्द्रासने स्थितम्
कथं नु क्षत्रियः पार्थः शक्रासनमवाप्तवान्

^{३.४५.१४}किं त्वस्य सुकृतं कर्म लोका वा के विनिर्जिताः
य एवमुपसंप्राप्तः स्थानं देवनमस्कृतम्

^{३.४५.१५}तस्य विज्ञाय संकल्पं शक्रो वृत्रनिषूदनः
लोमशं प्रहसन्वाक्यमिदमाह शचीपतिः

^{३.४५.१६}ब्रह्मर्षे श्रूयतां यत्ते मनसैतद्विवक्षितम्
नायं केवलमर्त्यो वै क्षत्रियत्वमुपागतः

^{३.४५.१७}महर्षे मम पुत्रोऽयं कुन्त्यां जातो महाभुजः
अस्त्रहेतोरिह प्राप्तः कस्माच्चित्कारणान्तरात्

^{३.४५.१८}अहो नैनं भवान्वेत्ति पुराणमृषिसत्तमम्
शृणु मे वदतो ब्रह्मन्योऽयं यच्चास्य कारणम्

^{३.४५.१९}नरनारायणौ यौ तौ पुराणावृषिसत्तमौ
ताविमावभिजानीहि हृषीकेशधनंजयौ

^{३.४५.२०}यन्न शक्यं सुरैर्द्रष्टुमृषिभिर्वा महात्मभिः
तदाश्रमपदं पुण्यं बदरी नाम विश्रुतम्

^{३.४५.२१}स निवासोऽभवद्विप्र विष्णोर्जिष्णोस्तथैव च
यतः प्रववृते गङ्गा सिद्धचारणसेविता

^{३.४५.२२}तौ मन्नियोगाद्ब्रह्मर्षे क्षितौ जातौ महाद्युती
भूमेर्भारावतरणं महावीर्यौ करिष्यतः

^{३.४५.२३}उद्वृत्ता ह्यसुराः केचिन्निवातकवचा इति
विप्रियेषु स्थितास्माकं वरदानेन मोहिताः

^{३.४५.२४}तर्कयन्ते सुरान्हन्तुं बलदर्पसमन्विताः
देवान्न गणयन्ते च तथा दत्तवरा हि ते

^{३.४५.२५}पातालवासिनो रौद्रा दनोः पुत्रा महाबलाः
सर्वे देवनिकाया हि नालं योधयितुं स्म तान्

^{३.४५.२६}योऽसौ भूमिगतः श्रीमान्विष्णुर्मधुनिषूदनः
कपिलो नाम देवोऽसौ भगवानजितो हरिः

^{३.४५.२७}येन पूर्वं महात्मानः खनमाना रसातलम्
दर्शनादेव निहताः सगरस्यात्मजा विभो

^{३.४५.२८}तेन कार्यं महत्कार्यमस्माकं द्विजसत्तम
पार्थेन च महायुद्धे समेताभ्यामसंशयम्

^{३.४५.२९}अयं तेषां समस्तानां शक्तः प्रतिसमासने
तान्निहत्य रणे शूरः पुनर्यास्यति मानुषान्

^{३.४५.३०}भवांश्चास्मन्नियोगेन यातु तावन्महीतलम्
काम्यके द्रक्ष्यसे वीरं निवसन्तं युधिष्ठिरम्

^{३.४५.३१}स वाच्यो मम संदेशाद्धर्मात्मा सत्यसंगरः
नोत्कण्ठा फल्गुने कार्या कृतास्त्रः शीघ्रमेष्यति

^{३.४५.३२}नाशुद्धबाहुवीर्येण नाकृतास्त्रेण वा रणे
भीष्मद्रोणादयो युद्धे शक्याः प्रतिसमासितुम्

^{३.४५.३३}गृहीतास्त्रो गुडाकेशो महाबाहुर्महामनाः
नृत्तवादित्रगीतानां दिव्यानां पारमेयिवान्

^{३.४५.३४}भवानपि विविक्तानि तीर्थानि मनुजेश्वर
भ्रातृभिः सहितः सर्वैर्द्रष्टुमर्हत्यरिंदम

^{३.४५.३५}तीर्थेष्वाप्लुत्य पुण्येषु विपाप्मा विगतज्वरः
राज्यं भोक्ष्यसि राजेन्द्र सुखी विगतकल्मषः

^{३.४५.३६}भवांश्चैनं द्विजश्रेष्ठ पर्यटन्तं महीतले
त्रातुमर्हति विप्राग्र्य तपोबलसमन्वितः

^{३.४५.३७}गिरिदुर्गेषु हि सदा देशेषु विषमेषु च
वसन्ति राक्षसा रौद्रास्तेभ्यो रक्षेत्सदा भवान्

^{३.४५.३८}स तथेति प्रतिज्ञाय लोमशः सुमहातपाः
काम्यकं वनमुद्दिश्य समुपायान्महीतलम्

^{३.४५.३९}ददर्श तत्र कौन्तेयं धर्मराजमरिंदमम्
तापसैर्भ्रातृभिश्चैव सर्वतः परिवारितम्