^{३.७९.१}जनमेजय उवाच

^{३.७९.२}भगवन्काम्यकात्पार्थे गते मे प्रपितामहे
पाण्डवाः किमकुर्वन्त तमृते सव्यसाचिनम्

^{३.७९.३}स हि तेषां महेष्वासो गतिरासीदनीकजित्
आदित्यानां यथा विष्णुस्तथैव प्रतिभाति मे

^{३.७९.४}तेनेन्द्रसमवीर्येण संग्रामेष्वनिवर्तिना
विनाभूता वने वीराः कथमासन्पितामहाः

^{३.७९.५}वैशंपायन उवाच

^{३.७९.६}गते तु काम्यकात्तात पाण्डवे सव्यसाचिनि
बभूवुः कौरवेयास्ते दुःखशोकपरायणाः

^{३.७९.७}आक्षिप्तसूत्रा मणयश्छिन्नपक्षा इव द्विजाः
अप्रीतमनसः सर्वे बभूवुरथ पाण्डवाः

^{३.७९.८}वनं च तदभूत्तेन हीनमक्लिष्टकर्मणा
कुबेरेण यथा हीनं वनं चैत्ररथं तथा

^{३.७९.९}तमृते पुरुषव्याघ्रं पाण्डवा जनमेजय
मुदमप्राप्नुवन्तो वै काम्यके न्यवसंस्तदा

^{३.७९.१०}ब्राह्मणार्थे पराक्रान्ताः शुद्धैर्बाणैर्महारथाः
निघ्नन्तो भरतश्रेष्ठ मेध्यान्बहुविधान्मृगान्

^{३.७९.११}नित्यं हि पुरुषव्याघ्रा वन्याहारमरिंदमाः
विप्रसृत्य समाहृत्य ब्राह्मणेभ्यो न्यवेदयन्

^{३.७९.१२}एवं ते न्यवसंस्तत्र सोत्कण्ठाः पुरुषर्षभाः
अहृष्टमनसः सर्वे गते राजन्धनंजये

^{३.७९.१३}अथ विप्रोषितं वीरं पाञ्चाली मध्यमं पतिम्
स्मरन्ती पाण्डवश्रेष्ठमिदं वचनमब्रवीत्

^{३.७९.१४}योऽर्जुनेनार्जुनस्तुल्यो द्विबाहुर्बहुबाहुना
तमृते पाण्डवश्रेष्ठं वनं न प्रतिभाति मे
शून्यामिव च पश्यामि तत्र तत्र महीमिमाम्

^{३.७९.१५}बह्वाश्चर्यमिदं चापि वनं कुसुमितद्रुमम्
न तथा रमणीयं मे तमृते सव्यसाचिनम्

^{३.७९.१६}नीलाम्बुदसमप्रख्यं मत्तमातङ्गविक्रमम्
तमृते पुण्डरीकाक्षं काम्यकं नातिभाति मे

^{३.७९.१७}यस्य स्म धनुषो घोषः श्रूयतेऽशनिनिस्वनः
न लभे शर्म तं राजन्स्मरन्ती सव्यसाचिनम्

^{३.७९.१८}तथा लालप्यमानां तां निशम्य परवीरहा
भीमसेनो महाराज द्रौपदीमिदमब्रवीत्

^{३.७९.१९}मनःप्रीतिकरं भद्रे यद्ब्रवीषि सुमध्यमे
तन्मे प्रीणाति हृदयममृतप्राशनोपमम्

^{३.७९.२०}यस्य दीर्घौ समौ पीनौ भुजौ परिघसंनिभौ
मौर्वीकृतकिणौ वृत्तौ खड्गायुधगदाधरौ

^{३.७९.२१}निष्काङ्गदकृतापीडौ पञ्चशीर्षाविवोरगौ
तमृते पुरुषव्याघ्रं नष्टसूर्यमिदं वनम्

^{३.७९.२२}यमाश्रित्य महाबाहुं पाञ्चालाः कुरवस्तथा
सुराणामपि यत्तानां पृतनासु न बिभ्यति

^{३.७९.२३}यस्य बाहू समाश्रित्य वयं सर्वे महात्मनः
मन्यामहे जितानाजौ परान्प्राप्तां च मेदिनीम्

^{३.७९.२४}तमृते फल्गुनं वीरं न लभे काम्यके धृतिम्
शून्यामिव च पश्यामि तत्र तत्र महीमिमाम्

^{३.७९.२५}नकुल उवाच

^{३.७९.२६}य उदीचीं दिशं गत्वा जित्वा युधि महाबलान्
गन्धर्वमुख्याञ्शतशो हयाँल्लेभे स वासविः

^{३.७९.२७}राजंस्तित्तिरिकल्माषाञ्श्रीमाननिलरंहसः
प्रादाद्भ्रात्रे प्रियः प्रेम्णा राजसूये महाक्रतौ

^{३.७९.२८}तमृते भीमधन्वानं भीमादवरजं वने
कामये काम्यके वासं नेदानीममरोपमम्

^{३.७९.२९}सहदेव उवाच

^{३.७९.३०}यो धनानि च कन्याश्च युधि जित्वा महारथान्
आजहार पुरा राज्ञे राजसूये महाक्रतौ

^{३.७९.३१}यः समेतान्मृधे जित्वा यादवानमितद्युतिः
सुभद्रामाजहारैको वासुदेवस्य संमते

^{३.७९.३२}तस्य जिष्णोर्बृसीं दृष्ट्वा शून्यामुपनिवेशने
हृदयं मे महाराज न शाम्यति कदाचन

^{३.७९.३३}वनादस्माद्विवासं तु रोचयेऽहमरिंदम
न हि नस्तमृते वीरं रमणीयमिदं वनम्