^{४.२४.१}वैशंपायन उवाच

^{४.२४.२}कीचकस्य तु घातेन सानुजस्य विशां पते
अत्याहितं चिन्तयित्वा व्यस्मयन्त पृथग्जनाः

^{४.२४.३}तस्मिन्पुरे जनपदे संजल्पोऽभूच्च सर्वशः
शौर्याद्धि वल्लभो राज्ञो महासत्त्वश्च कीचकः

^{४.२४.४}आसीत्प्रहर्ता च नृणां दारामर्शी च दुर्मतिः
स हतः खलु पापात्मा गन्धर्वैर्दुष्टपूरुषः

^{४.२४.५}इत्यजल्पन्महाराज परानीकविशातनम्
देशे देशे मनुष्याश्च कीचकं दुष्प्रधर्षणम्

^{४.२४.६}अथ वै धार्तराष्ट्रेण प्रयुक्ता ये बहिश्चराः
मृगयित्वा बहून्ग्रामान्राष्ट्राणि नगराणि च

^{४.२४.७}संविधाय यथादिष्टं यथादेशप्रदर्शनम्
कृतचिन्ता न्यवर्तन्त ते च नागपुरं प्रति

^{४.२४.८}तत्र दृष्ट्वा तु राजानं कौरव्यं धृतराष्ट्रजम्
द्रोणकर्णकृपैः सार्धं भीष्मेण च महात्मना

^{४.२४.९}संगतं भ्रातृभिश्चापि त्रिगर्तैश्च महारथैः
दुर्योधनं सभामध्ये आसीनमिदमब्रुवन्

^{४.२४.१०}कृतोऽस्माभिः परो यत्नस्तेषामन्वेषणे सदा
पाण्डवानां मनुष्येन्द्र तस्मिन्महति कानने

^{४.२४.११}निर्जने मृगसंकीर्णे नानाद्रुमलतावृते
लताप्रतानबहुले नानागुल्मसमावृते

^{४.२४.१२}न च विद्मो गता येन पार्थाः स्युर्दृढविक्रमाः
मार्गमाणाः पदन्यासं तेषु तेषु तथा तथा

^{४.२४.१३}गिरिकूटेषु तुङ्गेषु नानाजनपदेषु च
जनाकीर्णेषु देशेषु खर्वटेषु पुरेषु च

^{४.२४.१४}नरेन्द्र बहुशोऽन्विष्टा नैव विद्मश्च पाण्डवान्
अत्यन्तभावं नष्टास्ते भद्रं तुभ्यं नरर्षभ

^{४.२४.१५}वर्त्मान्यन्विष्यमाणास्तु रथानां रथसत्तम
कंचित्कालं मनुष्येन्द्र सूतानामनुगा वयम्

^{४.२४.१६}मृगयित्वा यथान्यायं विदितार्थाः स्म तत्त्वतः
प्राप्ता द्वारवतीं सूता ऋते पार्थैः परंतप

^{४.२४.१७}न तत्र पाण्डवा राजन्नापि कृष्णा पतिव्रता
सर्वथा विप्रनष्टास्ते नमस्ते भरतर्षभ

^{४.२४.१८}न हि विद्मो गतिं तेषां वासं वापि महात्मनाम्
पाण्डवानां प्रवृत्तिं वा विद्मः कर्मापि वा कृतम्
स नः शाधि मनुष्येन्द्र अत ऊर्ध्वं विशां पते

^{४.२४.१९}अन्वेषणे पाण्डवानां भूयः किं करवामहे
इमां च नः प्रियामीक्ष वाचं भद्रवतीं शुभाम्

^{४.२४.२०}येन त्रिगर्ता निकृता बलेन महता नृप
सूतेन राज्ञो मत्स्यस्य कीचकेन महात्मना

^{४.२४.२१}स हतः पतितः शेते गन्धर्वैर्निशि भारत
अदृश्यमानैर्दुष्टात्मा सह भ्रातृभिरच्युत

^{४.२४.२२}प्रियमेतदुपश्रुत्य शत्रूणां तु पराभवम्
कृतकृत्यश्च कौरव्य विधत्स्व यदनन्तरम्