^{४.३४.१}उत्तर उवाच

^{४.३४.२}अद्याहमनुगच्छेयं दृढधन्वा गवां पदम्
यदि मे सारथिः कश्चिद्भवेदश्वेषु कोविदः

^{४.३४.३}तमेव नाधिगच्छामि यो मे यन्ता भवेन्नरः
पश्यध्वं सारथिं क्षिप्रं मम युक्तं प्रयास्यतः

^{४.३४.४}अष्टाविंशतिरात्रं वा मासं वा नूनमन्ततः
यत्तदासीन्महद्युद्धं तत्र मे सारथिर्हतः

^{४.३४.५}स लभेयं यदि त्वन्यं हययानविदं नरम्
त्वरावानद्य यात्वाहं समुच्छ्रितमहाध्वजम्

^{४.३४.६}विगाह्य तत्परानीकं गजवाजिरथाकुलम्
शस्त्रप्रतापनिर्वीर्यान्कुरूञ्जित्वानये पशून्

^{४.३४.७}दुर्योधनं शांतनवं कर्णं वैकर्तनं कृपम्
द्रोणं च सह पुत्रेण महेष्वासान्समागतान्

^{४.३४.८}वित्रासयित्वा संग्रामे दानवानिव वज्रभृत्
अनेनैव मुहूर्तेन पुनः प्रत्यानये पशून्

^{४.३४.९}शून्यमासाद्य कुरवः प्रयान्त्यादाय गोधनम्
किं नु शक्यं मया कर्तुं यदहं तत्र नाभवम्

^{४.३४.१०}पश्येयुरद्य मे वीर्यं कुरवस्ते समागताः
किं नु पार्थोऽर्जुनः साक्षादयमस्मान्प्रबाधते

^{४.३४.११}वैशंपायन उवाच

^{४.३४.१२}तस्य तद्वचनं स्त्रीषु भाषतः स्म पुनः पुनः
नामर्षयत पाञ्चाली बीभत्सोः परिकीर्तनम्

^{४.३४.१३}अथैनमुपसंगम्य स्त्रीमध्यात्सा तपस्विनी
व्रीडमानेव शनकैरिदं वचनमब्रवीत्

^{४.३४.१४}योऽसौ बृहद्वारणाभो युवा सुप्रियदर्शनः
बृहन्नडेति विख्यातः पार्थस्यासीत्स सारथिः

^{४.३४.१५}धनुष्यनवरश्चासीत्तस्य शिष्यो महात्मनः
दृष्टपूर्वो मया वीर चरन्त्या पाण्डवान्प्रति

^{४.३४.१६}यदा तत्पावको दावमदहत्खाण्डवं महत्
अर्जुनस्य तदानेन संगृहीता हयोत्तमाः

^{४.३४.१७}तेन सारथिना पार्थः सर्वभूतानि सर्वशः
अजयत्खाण्डवप्रस्थे न हि यन्तास्ति तादृशः

^{४.३४.१८}येयं कुमारी सुश्रोणी भगिनी ते यवीयसी
अस्याः स वचनं वीर करिष्यति न संशयः

^{४.३४.१९}यदि वै सारथिः स स्यात्कुरून्सर्वानसंशयम्
जित्वा गाश्च समादाय ध्रुवमागमनं भवेत्

^{४.३४.२०}एवमुक्तः स सैरन्ध्र्या भगिनीं प्रत्यभाषत
गच्छ त्वमनवद्याङ्गि तामानय बृहन्नडाम्

^{४.३४.२१}सा भ्रात्रा प्रेषिता शीघ्रमगच्छन्नर्तनागृहम्
यत्रास्ते स महाबाहुश्छन्नः सत्रेण पाण्डवः