^{४.४१.१}वैशंपायन उवाच

^{४.४१.२}उत्तरं सारथिं कृत्वा शमीं कृत्वा प्रदक्षिणम्
आयुधं सर्वमादाय ततः प्रायाद्धनंजयः

^{४.४१.३}ध्वजं सिंहं रथात्तस्मादपनीय महारथः
प्रणिधाय शमीमूले प्रायादुत्तरसारथिः

^{४.४१.४}दैवीं मायां रथे युक्त्वा विहितां विश्वकर्मणा
काञ्चनं सिंहलाङ्गूलं ध्वजं वानरलक्षणम्

^{४.४१.५}मनसा चिन्तयामास प्रसादं पावकस्य च
स च तच्चिन्तितं ज्ञात्वा ध्वजे भूतान्यचोदयत्

^{४.४१.६}सपताकं विचित्राङ्गं सोपासङ्गं महारथः
रथमास्थाय बीभत्सुः कौन्तेयः श्वेतवाहनः

^{४.४१.७}बद्धासिः सतनुत्राणः प्रगृहीतशरासनः
ततः प्रायादुदीचीं स कपिप्रवरकेतनः

^{४.४१.८}स्वनवन्तं महाशङ्खं बलवानरिमर्दनः
प्राधमद्बलमास्थाय द्विषतां लोमहर्षणम्

^{४.४१.९}ततस्ते जवना धुर्या जानुभ्यामगमन्महीम्
उत्तरश्चापि संत्रस्तो रथोपस्थ उपाविशत्

^{४.४१.१०}संस्थाप्य चाश्वान्कौन्तेयः समुद्यम्य च रश्मिभिः
उत्तरं च परिष्वज्य समाश्वासयदर्जुनः

^{४.४१.११}मा भैस्त्वं राजपुत्राग्र्य क्षत्रियोऽसि परंतप
कथं पुरुषशार्दूल शत्रुमध्ये विषीदसि

^{४.४१.१२}श्रुतास्ते शङ्खशब्दाश्च भेरीशब्दाश्च पुष्कलाः
कुञ्जराणां च नदतां व्यूढानीकेषु तिष्ठताम्

^{४.४१.१३}स त्वं कथमिहानेन शङ्खशब्देन भीषितः
विषण्णरूपो वित्रस्तः पुरुषः प्राकृतो यथा

^{४.४१.१४}उत्तर उवाच

^{४.४१.१५}श्रुता मे शङ्खशब्दाश्च भेरीशब्दाश्च पुष्कलाः
कुञ्जराणां च निनदा व्यूढानीकेषु तिष्ठताम्

^{४.४१.१६}नैवंविधः शङ्खशब्दः पुरा जातु मया श्रुतः
ध्वजस्य चापि रूपं मे दृष्टपूर्वं न हीदृशम्
धनुषश्चैव निर्घोषः श्रुतपूर्वो न मे क्वचित्

^{४.४१.१७}अस्य शङ्खस्य शब्देन धनुषो निस्वनेन च
रथस्य च निनादेन मनो मुह्यति मे भृशम्

^{४.४१.१८}व्याकुलाश्च दिशः सर्वा हृदयं व्यथतीव मे
ध्वजेन पिहिताः सर्वा दिशो न प्रतिभान्ति मे
गाण्डीवस्य च शब्देन कर्णौ मे बधिरीकृतौ

^{४.४१.१९}अर्जुन उवाच

^{४.४१.२०}एकान्ते रथमास्थाय पद्भ्यां त्वमवपीडय
दृढं च रश्मीन्संयच्छ शङ्खं ध्मास्याम्यहं पुनः

^{४.४१.२१}वैशंपायन उवाच

^{४.४१.२२}तस्य शङ्खस्य शब्देन रथनेमिस्वनेन च
गाण्डीवस्य च घोषेण पृथिवी समकम्पत

^{४.४१.२३}द्रोण उवाच

^{४.४१.२४}यथा रथस्य निर्घोषो यथा शङ्ख उदीर्यते
कम्पते च यथा भूमिर्नैषोऽन्यः सव्यसाचिनः

^{४.४१.२५}शस्त्राणि न प्रकाशन्ते न प्रहृष्यन्ति वाजिनः
अग्नयश्च न भासन्ते समिद्धास्तन्न शोभनम्

^{४.४१.२६}प्रत्यादित्यं च नः सर्वे मृगा घोरप्रवादिनः
ध्वजेषु च निलीयन्ते वायसास्तन्न शोभनम्
शकुनाश्चापसव्या नो वेदयन्ति महद्भयम्

^{४.४१.२७}गोमायुरेष सेनाया रुवन्मध्येऽनुधावति
अनाहतश्च निष्क्रान्तो महद्वेदयते भयम्
भवतां रोमकूपाणि प्रहृष्टान्युपलक्षये

^{४.४१.२८}पराभूता च वः सेना न कश्चिद्योद्धुमिच्छति
विवर्णमुखभूयिष्ठाः सर्वे योधा विचेतसः
गाः संप्रस्थाप्य तिष्ठामो व्यूढानीकाः प्रहारिणः