^{५.११७.१}नारद उवाच

^{५.११७.२}गालवं वैनतेयोऽथ प्रहसन्निदमब्रवीत्
दिष्ट्या कृतार्थं पश्यामि भवन्तमिह वै द्विज

^{५.११७.३}गालवस्तु वचः श्रुत्वा वैनतेयेन भाषितम्
चतुर्भागावशिष्टं तदाचख्यौ कार्यमस्य हि

^{५.११७.४}सुपर्णस्त्वब्रवीदेनं गालवं पततां वरः
प्रयत्नस्ते न कर्तव्यो नैष संपत्स्यते तव

^{५.११७.५}पुरा हि कन्यकुब्जे वै गाधेः सत्यवतीं सुताम्
भार्यार्थेऽवरयत्कन्यामृचीकस्तेन भाषितः

^{५.११७.६}एकतःश्यामकर्णानां हयानां चन्द्रवर्चसाम्
भगवन्दीयतां मह्यं सहस्रमिति गालव

^{५.११७.७}ऋचीकस्तु तथेत्युक्त्वा वरुणस्यालयं गतः
अश्वतीर्थे हयाँल्लब्ध्वा दत्तवान्पार्थिवाय वै

^{५.११७.८}इष्ट्वा ते पुण्डरीकेण दत्ता राज्ञा द्विजातिषु
तेभ्यो द्वे द्वे शते क्रीत्वा प्राप्तास्ते पार्थिवैस्तदा

^{५.११७.९}अपराण्यपि चत्वारि शतानि द्विजसत्तम
नीयमानानि संतारे हृतान्यासन्वितस्तया
एवं न शक्यमप्राप्यं प्राप्तुं गालव कर्हिचित्

^{५.११७.१०}इमामश्वशताभ्यां वै द्वाभ्यां तस्मै निवेदय
विश्वामित्राय धर्मात्मन्षड्भिरश्वशतैः सह
ततोऽसि गतसंमोहः कृतकृत्यो द्विजर्षभ

^{५.११७.११}गालवस्तं तथेत्युक्त्वा सुपर्णसहितस्ततः
आदायाश्वांश्च कन्यां च विश्वामित्रमुपागमत्

^{५.११७.१२}गालव उवाच

^{५.११७.१३}अश्वानां काङ्क्षितार्थानां षडिमानि शतानि वै
शतद्वयेन कन्येयं भवता प्रतिगृह्यताम्

^{५.११७.१४}अस्यां राजर्षिभिः पुत्रा जाता वै धार्मिकास्त्रयः
चतुर्थं जनयत्वेकं भवानपि नरोत्तम

^{५.११७.१५}पूर्णान्येवं शतान्यष्टौ तुरगाणां भवन्तु ते
भवतो ह्यनृणो भूत्वा तपः कुर्यां यथासुखम्

^{५.११७.१६}नारद उवाच

^{५.११७.१७}विश्वामित्रस्तु तं दृष्ट्वा गालवं सह पक्षिणा
कन्यां च तां वरारोहामिदमित्यब्रवीद्वचः

^{५.११७.१८}किमियं पूर्वमेवेह न दत्ता मम गालव
पुत्रा ममैव चत्वारो भवेयुः कुलभावनाः

^{५.११७.१९}प्रतिगृह्णामि ते कन्यामेकपुत्रफलाय वै
अश्वाश्चाश्रममासाद्य तिष्ठन्तु मम सर्वशः

^{५.११७.२०}स तया रममाणोऽथ विश्वामित्रो महाद्युतिः
आत्मजं जनयामास माधवीपुत्रमष्टकम्

^{५.११७.२१}जातमात्रं सुतं तं च विश्वामित्रो महाद्युतिः
संयोज्यार्थैस्तथा धर्मैरश्वैस्तैः समयोजयत्

^{५.११७.२२}अथाष्टकः पुरं प्रायात्तदा सोमपुरप्रभम्
निर्यात्य कन्यां शिष्याय कौशिकोऽपि वनं ययौ

^{५.११७.२३}गालवोऽपि सुपर्णेन सह निर्यात्य दक्षिणाम्
मनसाभिप्रतीतेन कन्यामिदमुवाच ह

^{५.११७.२४}जातो दानपतिः पुत्रस्त्वया शूरस्तथापरः
सत्यधर्मरतश्चान्यो यज्वा चापि तथापरः

^{५.११७.२५}तदागच्छ वरारोहे तारितस्ते पिता सुतैः
चत्वारश्चैव राजानस्तथाहं च सुमध्यमे

^{५.११७.२६}गालवस्त्वभ्यनुज्ञाय सुपर्णं पन्नगाशनम्
पितुर्निर्यात्य तां कन्यां प्रययौ वनमेव ह