^{५.१८.१}शल्य उवाच

^{५.१८.२}ततः शक्रः स्तूयमानो गन्धर्वाप्सरसां गणैः
ऐरावतं समारुह्य द्विपेन्द्रं लक्षणैर्युतम्

^{५.१८.३}पावकश्च महातेजा महर्षिश्च बृहस्पतिः
यमश्च वरुणश्चैव कुबेरश्च धनेश्वरः

^{५.१८.४}सर्वैर्देवैः परिवृतः शक्रो वृत्रनिषूदनः
गन्धर्वैरप्सरोभिश्च यातस्त्रिभुवनं प्रभुः

^{५.१८.५}स समेत्य महेन्द्राण्या देवराजः शतक्रतुः
मुदा परमया युक्तः पालयामास देवराट्

^{५.१८.६}ततः स भगवांस्तत्र अङ्गिराः समदृश्यत
अथर्ववेदमन्त्रैश्च देवेन्द्रं समपूजयत्

^{५.१८.७}ततस्तु भगवानिन्द्रः प्रहृष्टः समपद्यत
वरं च प्रददौ तस्मै अथर्वाङ्गिरसे तदा

^{५.१८.८}अथर्वाङ्गिरसं नाम अस्मिन्वेदे भविष्यति
उदाहरणमेतद्धि यज्ञभागं च लप्स्यसे

^{५.१८.९}एवं संपूज्य भगवानथर्वाङ्गिरसं तदा
व्यसर्जयन्महाराज देवराजः शतक्रतुः

^{५.१८.१०}संपूज्य सर्वांस्त्रिदशानृषींश्चापि तपोधनान्
इन्द्रः प्रमुदितो राजन्धर्मेणापालयत्प्रजाः

^{५.१८.११}एवं दुःखमनुप्राप्तमिन्द्रेण सह भार्यया
अज्ञातवासश्च कृतः शत्रूणां वधकाङ्क्षया

^{५.१८.१२}नात्र मन्युस्त्वया कार्यो यत्क्लिष्टोऽसि महावने
द्रौपद्या सह राजेन्द्र भ्रातृभिश्च महात्मभिः

^{५.१८.१३}एवं त्वमपि राजेन्द्र राज्यं प्राप्स्यसि भारत
वृत्रं हत्वा यथा प्राप्तः शक्रः कौरवनन्दन

^{५.१८.१४}दुराचारश्च नहुषो ब्रह्मद्विट्पापचेतनः
अगस्त्यशापाभिहतो विनष्टः शाश्वतीः समाः

^{५.१८.१५}एवं तव दुरात्मानः शत्रवः शत्रुसूदन
क्षिप्रं नाशं गमिष्यन्ति कर्णदुर्योधनादयः

^{५.१८.१६}ततः सागरपर्यन्तां भोक्ष्यसे मेदिनीमिमाम्
भ्रातृभिः सहितो वीर द्रौपद्या च सहाभिभो

^{५.१८.१७}उपाख्यानमिदं शक्रविजयं वेदसंमितम्
राज्ञा व्यूढेष्वनीकेषु श्रोतव्यं जयमिच्छता

^{५.१८.१८}तस्मात्संश्रावयामि त्वां विजयं जयतां वर
संस्तूयमाना वर्धन्ते महात्मानो युधिष्ठिर

^{५.१८.१९}क्षत्रियाणामभावोऽयं युधिष्ठिर महात्मनाम्
दुर्योधनापराधेन भीमार्जुनबलेन च

^{५.१८.२०}आख्यानमिन्द्रविजयं य इदं नियतः पठेत्
धूतपाप्मा जितस्वर्गः स प्रेत्येह च मोदते

^{५.१८.२१}न चारिजं भयं तस्य न चापुत्रो भवेन्नरः
नापदं प्राप्नुयात्कांचिद्दीर्घमायुश्च विन्दति
सर्वत्र जयमाप्नोति न कदाचित्पराजयम्

^{५.१८.२२}वैशंपायन उवाच

^{५.१८.२३}एवमाश्वासितो राजा शल्येन भरतर्षभ
पूजयामास विधिवच्छल्यं धर्मभृतां वरः

^{५.१८.२४}श्रुत्वा शल्यस्य वचनं कुन्तीपुत्रो युधिष्ठिरः
प्रत्युवाच महाबाहुर्मद्रराजमिदं वचः

^{५.१८.२५}भवान्कर्णस्य सारथ्यं करिष्यति न संशयः
तत्र तेजोवधः कार्यः कर्णस्य मम संस्तवैः

^{५.१८.२६}शल्य उवाच

^{५.१८.२७}एवमेतत्करिष्यामि यथा मां संप्रभाषसे
यच्चान्यदपि शक्ष्यामि तत्करिष्याम्यहं तव

^{५.१८.२८}वैशंपायन उवाच

^{५.१८.२९}तत आमन्त्र्य कौन्तेयाञ्शल्यो मद्राधिपस्तदा
जगाम सबलः श्रीमान्दुर्योधनमरिंदमः